บ่วงโซ่รัก สัญญาแสนแค้น

“หากแม้นม้วยพินาศในชาตินี้

จิตของพี่จะตามติดไปไม่ห่างหาย

จะตามรัก ตามดูแลทุกชาติไป

ให้รู้ไว้ นานแค่ไหนไม่เปลี่ยนแปร”

สิ้นเสียงกล่าว ชายหนุ่มหยิบดาบขึ้นมาก่อนจะแทงเข้าที่กลางอกของตัวเองและสิ้นใจลง เลือดจากกายของเขาสาดกระเซ็นไปถูกสไบสีชมพูกลีบบัวของหญิงสาว เธอยืนมองภาพคนรักของตนสิ้นชีพลงไปต่อหน้าต่อต่อตาก่อนจะทรุดลงนั่งกับพื้นและร้องไห้ออกมาอย่างสิ้นสติ

“นับจากลมหายใจนี้ของข้า ขอสาปแช่งท่าน...ไม่ว่าภพชาติใดขอให้ข้าไม่มีวันได้พบท่าน ขอให้ข้าไม่มีวันได้รักและเคียงคู่กับท่าน ข้าจะจดจำทุกคำลวงของท่านไม่ว่าภพชาติใดแหวนทับทิมวงนี้จะเป็นคำยืนยันทุกคำสาปแช่งของข้า เพราะท่านมันคนหลอกลวง”

หญิงสาวลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินไปอุ้มศรีษะของร่างคนรักวางไว้บนตักของเธอ เธอบรรจงจูบลงเบาๆ ที่ริมฝีปากของชายคนรัก น้ำตาหยดลงบนใบหน้าของร่างอันไร้วิญญาณนั้น

“ข้ารักท่านมาก ชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายที่ข้าจะรักท่านมากขนาดนี้”

เธอหยิบกริชที่เธอติดตัวไว้ตลอดขึ้นมา และแทงเข้าที่หัวใจของตัวเองก่อนจะสิ้นลมหายใจตามคนรักไป