ทวงทายาททาสรักมีระดับ

Sample แซ่บๆๆๆ

“ทำไม”

            “ทำไมอะไรกันคะ” ณพิชญาไม่เข้าใจคำถาม

            “ทำไมในเมื่อนัดมันมาแล้วไม่ยอมนอนกับมันเสียล่ะ จะดีดดิ้นเล่นตัวไปทำไม มันก็มีเงินให้เธอได้นี่นา”

            “คุณโทมัส!” หญิงสาวตกใจ ไม่คิดว่าเขาจะปรามาสเธอให้ได้อายขนาดนี้ เธอไม่ยอมก็หาว่าเล่นตัว ถ้าเธอยอมก็กลายเป็นคนใจง่ายให้ท่าผู้ชายไปทั่ว อะไรๆ เธอก็ผิดคนเดียว

            โทมัสเหยียดริมฝีปาก เงินเกลื่อนพื้นห้องมันหมายความว่ายังไง เธอปฏิเสธเงินจากผู้ชายประเภทนั้นหรือเรียกร้องเงินมากขึ้นเพื่อเป็นค่าตัว คิดว่าเงิน 20 ล้านมันน้อยไปหรือไง อยากได้สัก 100 ล้านกระมังถึงจะยอมแก้ผ้า

            “เก็บเงินสิ ยังไงมันก็เป็นของเธอแล้วนี่ จะเอาเพิ่มก็รวมกับยอดนี้ไป หรือจะแยกกันเป็นก้อนๆ ก็ตามใจ เล่นตัวมากผู้ชายก็เบื่อนะ อาหารประเภทกินยากปล่อยทิ้งไว้นานๆ รสชาติก็เปลี่ยน ฉันแนะนำว่าเธอควรจะยอมๆ มัน อ้อ หรือไม่ก็ยอมฉัน ร้อยล้าน พันล้าน ฉันก็มีให้ แค่กระดิกนิ้วเรียกให้คลานเข้าหา ไม่ต้องเปลืองน้ำลายเรียกซ้ำให้เสียเวลา หรือจะต้องล่ามเอาไว้ เพราะไม่แน่สัตว์เลี้ยงอย่างเธอก็คงจะดิ้นรนเอาตัวรอด ร้องแง้วๆ ขออาหารกิน ได้สิ เมื่อถึงเวลาให้อาหาร ฉันจะป้อนเธอเอง ปกติสัตว์เลี้ยงจะได้รับอาหารแค่ 2 มื้อต่อวัน สำหรับเธอฉันจะให้ 3 มื้อเลย จะได้ไม่ต้องหิวโซไปเรียกร้องเอากับคนอื่นอีก”

            “คุณ!” ณพิชญาเงื้อมือกำลังจะสะบัดใส่ใบหน้าคนที่เห็นเธอเป็นเพียงสัตว์เลี้ยง ชายหนุ่มชูมือรับแล้วเหวี่ยงเธอขึ้นเตียงเหมือนที่ธานนท์ทำกับเธอไม่มีผิดเพี้ยน “โอ๊ย”

            “จะไม่มีครั้งที่สองที่เธอจะฝากรอยนิ้วมือไว้บนหน้าฉันหนอยแน่”

            “ออกไปนะ ไปให้พ้น คุณมันไม่ใช่คน ถ้าฉันเป็นสัตว์เลี้ยง คุณก็เป็นสัตว์... โอ๊ย!”

มีวางจำหน่ายแล้วในรูปแบบอีบุ๊ก ที่ Mebmarket.com