ทาสรักพญามังกร Re-Up

ยั่วๆๆๆ โปรยยั่วๆๆๆ มาแล้วจ้า  

           “ชื่ออะไร!!!”

            “ตันหยง ฉันชื่อตันหยง” สาวน้อยละล่ำละลักบอกเสียงหลง หวาดกลัวจนน้ำตาร่วงผล็อย อยากจะเดินตามพ่อออกไปเสียตอนนี้ แต่ก็ทำไม่ได้ ต้องบังคับให้ขาแข้งสั่นๆ ฝืนยืนหยัดอย่างมั่นคง

            “อ้อ...นี่ถึงขนาดส่งดวงใจพ่อมาให้เลยเรอะ ไอ้ธัชชัยนี่มันเลวไม่มีที่ติจริงๆ ดีล่ะ ในเมื่อมันส่งเธอมาให้ฉัน ฉันก็จะสนองให้มันหายคันแล้วเจ็บลึกไปทั้งตระกูลเลยทีเดียว”

            “อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ คุณจะให้ฉันทำอะไรก็ได้ ทำงานบ้าน หรือทำอะไรที่มันหนักหนาสาหัสฉันก็ยอม แต่ขอร้องอย่าทำร้ายฉันเลยนะคะ” ร่างอรชรก้าวถอยหลัง เมื่อร่างสูงก้าวเข้ามาหาจนปลายเท้าชนกัน เธอพนมมือร้องขอความเห็นใจ ดวงหน้าหวานใสอาบไปด้วยน้ำตาหยดแล้วหยดเล่า ร่างกายสั่นระริกเหมือนหนูที่หมดสิ้นหนทาง แล้วกำลังจะถูกแมวตะครุบ

            “ต่อให้ฉันเป็นพระเจ้าที่เธอสมควรจะยกมือไหว้ ฉันก็ไม่ปล่อยเธอไปหรอก ในเมื่อพวกเธอเห็นฉันเป็นคนโง่เง่าเต่าตุ่นนักล่ะก็ ฉันจะลองเป็นคนโง่ในเกมของพวกเธอดูสักครั้ง ให้มันรู้กันไปว่าระหว่างคนโง่อย่างฉัน กับคนฉลาดอย่างพวกเธอ ใครมันจะแน่กว่ากัน”

            หยางโจวหมิงกระชากร่างบางเข้าหาจนทรวงอกนุ่มหยุ่นอัดเข้ากับอกกว้างแข็งแกร่ง เธอจุกแต่เขากับรู้สึกดีอย่างไม่น่าจะเป็นไปได้ ความอวบอิ่มสมบูรณ์แบบเรียกร้องให้เขาตัดสินชะตาชีวิตของเธอ ด้วยการเบียดร่างใหญ่เข้าหาแล้วกระแทกริมฝีปากได้รูปเข้าใส่กลีบปากสั่นระริกสีระเรื่อยวนตา

            สรัญรัตน์ไม่เคยพานพบเรื่องแบบนี้ ตั้งแต่เป็นสาวเธอไม่เคยยอมให้ผู้ชายคนไหนถูกเนื้อต้องตัว มีแค่มนธชัยที่ถือวิสาสะจับมือถือแขน แต่เธอก็ดึงมือออกแล้ววางตัวไม่ให้เขาฉวยโอกาสเอาอีกครั้ง แล้วนี่ผู้ชายคนนี้พกพาความโกรธแค้นมาเต็มพิกัด เขากระทำการจาบจ้วงอยู่บนเรียวปากของเธอ ริมฝีปากของเขาร้อนระอุ บดคลึงหนักหน่วงจนเธอต้องยอมแยกกลีบปากออกแล้วลิ้นสากก็ทะลวงเข้ามาดื่มด่ำความหวานที่ซ่อนอยู่ข้างใน รสชาติของปลายลิ้นหนาที่เธอกำลังรับรู้มันแปลกๆ รสฝาดเฝื่อนที่เธอคิดว่าคงเป็นเพราะบุหรี่ที่เขาเพิ่งจะสูบไปหมดมวน หากแต่ในความฝาดเฝื่อนก็แฝงไว้ด้วยความหวานที่แตกต่าง ทำเอาเธอหัวหมุนแทบจะทรงตัวไม่อยู่ ร่างกายเริ่มอ่อนระทวยไปกับจุมพิตรุนแรงนั้น

            หยางโจวหมิงไม่คิดว่าลูกสาวของนายอรรถวัฒน์จะหวานมากขนาดนี้ ใจหนึ่งเขาเล็งเห็นความไม่ประสาซึ่งเขาเป็นคนแรกที่ปลุกความเร่าร้อนของเธอให้ลุกขึ้นมา แม้เธอจะยังไม่ตอบโต้แต่เขาแน่ใจว่าเธอจะกลายเป็นสาวร้อนคนหนึ่ง ส่วนอีกใจบอกเขาว่าเธอเสแสร้งแกล้งจริตมารยา เพื่อให้เขาติดใจในรสหวานที่เธอปั้นแต่งอยู่นี้ แล้วเขาก็ผละห่างราวกับรังเกียจที่จะสัมผัสเธอ ก่อนมือใหญ่จะผลักร่างนุ่มออกทำให้คนตัวอ่อนเซหลุนๆ ไปกองอยู่ที่พื้น

            “พวกมันคงคัดสรรมาแล้วสินะ ถึงส่งเธอมาให้ฉัน อยากรู้จริงว่าพวกอัคราบริรักษ์สอนลูกกันยังไง ถึงได้เก่งนักเรื่องทำชั่วและเรื่องยั่วผู้ชาย แต่เสียใจ เธอจำใส่กระโหลกสวยๆ ของเธอไว้ก็แล้วกัน ว่าเธอไม่มีทางทำสำเร็จ วันนี้พ่อเธอมีลมหายใจกลับออกไป แต่วันหน้าฉันจะไปพรากลมหายใจของอัคราบริรักษ์ทุกคน แล้วฝังพวกมันโดยไม่ให้มีพิธีรีตรองเลยสักนิด”

ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ. 2537

ห้ามมิให้ผู้ใดทำซ้ำ ดัดแปลง แก้ไขส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยายเรื่องนี้ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานเป็นลายลักษณ์อักษรโดยเด็ดขาด

หยางโจวหมิง (พญามังกรดำ)

สรัญรัตน์ (ตันหยง)