ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ(Prologue)
Harry Potter and the Heirs of the Founders
แฮร์รี่ พอตเตอร์กับทายาทของผู้สถาปนา
Prologue
อารัมภบท
(ไกลออกไปทางใต้ของแคว้นสแกนดิเนเวีย)
ท้องฟ้าส่งเสียงครางลั่นเหนือหมู่เทือกเขาสีเขียวขจี บางอย่างกำลังเคลื่อนเข้าหาเทือกเขาเหล่านั้น บางอย่างซึ่งใหญ่ยักษ์ งดงาม แต่กระนั้นยังชั่วร้าย ปราสาทอันยิ่งใหญ่แห่งนั้นได้ยืนหยัดต่อทุกสภาวะภูมิอากาศเสมอมา แต่พายุนี้ต่างออกไป มันชั่วร้าย อำมหิต และมืดมิด ความมืดดำเติบโตขึ้นในจิตใจของพวกเขา ลำแสงสีเขียวของคำสาปอวาดา เคดาฟ-ราโจมตีใส่ทุกสิ่งที่ขยับเคลื่อนไหว ตึกโรงเรียนพ่อมดแม่มดในสแกนดิเวเนียเป็นรายต่อไป อันจะเป็นฝีมือของจอมมารเอง แผนของเขาที่จะควบคุมโลกเพิ่งจะเริ่มขึ้น และในแผนส่วนแรก เขาจะต้องมีพลังอำนาจและผู้ติดตามมากขึ้นเสียก่อน แผนนี้ใกล้จะเริ่มต้นเต็มที หลังจากโหมรวบรวมพลังให้แข็งแกร่ง เขาจะบุกค้นโรงเรียนพ่อมดแม่มดทุกแห่งกับล้างสมองพวกเด็กนักเรียนให้มาอยู่ฝ่ายเดียวกับเขา และด้วยเหตุนั้นจะมีกองทัพเกณฑ์หนุ่มสาวมาทำความฝันของเขาให้เป็นจริง เขาจะเป็นจ้าวแห่งโลกทั้งปวง
(โรเซนการ์ด)
“พาเด็กๆเข้าไปข้างใน” ชายชราคนหนึ่งบอก เขาคืออาจารย์ใหญ่ คอร์นีเลียส จอห์นส์สันแห่งโรเซนการ์ด โรงเรียนเวทมนตร์ ฯลฯ อันเป็นโรงเรียนเล็กๆสำหรับพ่อมดแม่ผู้ซึ่งใฝ่จะหามิตรภาพระหว่างชาวบ้านผู้มีและไม่มีเวทมนตร์ “เร็วๆเข้า จอมมารอาจจะบุกเข้าในรั้วเดี๋ยวนี้แล้วก็ได้”
“คอร์นีเลียส” แม่มดอาวุโสที่เขากำลังให้คำสั่งเอ่ย “แน่ใจหรือว่านี่เป็นความคิดที่ดี จะดีกว่าไหมถ้าเราจะหนีไปแทน”
“ถ้าคุณมีความคิดที่ดีกว่านี้นะ ผมไม่ยอมหนีใครที่คิดว่าเขาจะมายึดครองที่นี่ได้ง่ายๆหรอก ไปรวมพวกครูมาเดี๋ยวนี้ และเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับคืนที่ยาวนานเลย”
เขาถอนหายใจ
“อาจารย์ใหญ่คะ” เสียงผู้หญิงสาวดังมาจากข้างหลัง “ฉันขอร่วมต่อสู้ด้วยเถอะค่ะ อาจารย์จะให้ฉันหนีไปกับคนอื่นๆเหมือนคนขี้ขลาดไม่ได้ ฉันจะสู้ด้วย”
“ผมขอโทษ แคซซานดรา ผมทำไม่ได้ ผมรู้ว่าคุณทรงพลัง แต่ผมไม่ได้เป็นคนตัดสิน แม่คุณต่างหากเล่า ถามเธอแทนแล้วกันถ้าเราสามารถรอดมาได้”
เสียงระเบิดดังลั่นมาจากรั้ว เขาผู้ที่ไม่ควรเอ่ยนามอยู่ที่นั่น
“เอานี่ไป” พ่อมดอาวุโสว่าและโยนช้อนสีเงินไปให้เธอ “กุญแจนำทางจะพาคุณไปฮอกวอตส์ได้ คุณต้องไปเตือนอัลบัสเพื่อนเก่าแทนผม”
ความรู้สึกหมุนวนกระจายไปทั่วร่างของเธอ แล้วเธอจึงหายไป
(บ้านเลขที่4 ซอยพรีเว็ต)
ในห้องมืดๆห้องหนึ่ง เด็กชายผู้มีนามว่าแฮร์รี่ตื่นขึ้นมาพร้อมกับเหงื่อชุ่มตัว แผลเป็นของเขาเจ็บจนร้อนขณะปะติดปะต่อความฝันแปลกประหลาดเมื่อครู่นี้
โปรดติดตามตอนต่อไปได้ใน \"ยามอรุณหมอกลง\"
แฮร์รี่ พอตเตอร์กับทายาทของผู้สถาปนา
Prologue
อารัมภบท
(ไกลออกไปทางใต้ของแคว้นสแกนดิเนเวีย)
ท้องฟ้าส่งเสียงครางลั่นเหนือหมู่เทือกเขาสีเขียวขจี บางอย่างกำลังเคลื่อนเข้าหาเทือกเขาเหล่านั้น บางอย่างซึ่งใหญ่ยักษ์ งดงาม แต่กระนั้นยังชั่วร้าย ปราสาทอันยิ่งใหญ่แห่งนั้นได้ยืนหยัดต่อทุกสภาวะภูมิอากาศเสมอมา แต่พายุนี้ต่างออกไป มันชั่วร้าย อำมหิต และมืดมิด ความมืดดำเติบโตขึ้นในจิตใจของพวกเขา ลำแสงสีเขียวของคำสาปอวาดา เคดาฟ-ราโจมตีใส่ทุกสิ่งที่ขยับเคลื่อนไหว ตึกโรงเรียนพ่อมดแม่มดในสแกนดิเวเนียเป็นรายต่อไป อันจะเป็นฝีมือของจอมมารเอง แผนของเขาที่จะควบคุมโลกเพิ่งจะเริ่มขึ้น และในแผนส่วนแรก เขาจะต้องมีพลังอำนาจและผู้ติดตามมากขึ้นเสียก่อน แผนนี้ใกล้จะเริ่มต้นเต็มที หลังจากโหมรวบรวมพลังให้แข็งแกร่ง เขาจะบุกค้นโรงเรียนพ่อมดแม่มดทุกแห่งกับล้างสมองพวกเด็กนักเรียนให้มาอยู่ฝ่ายเดียวกับเขา และด้วยเหตุนั้นจะมีกองทัพเกณฑ์หนุ่มสาวมาทำความฝันของเขาให้เป็นจริง เขาจะเป็นจ้าวแห่งโลกทั้งปวง
(โรเซนการ์ด)
“พาเด็กๆเข้าไปข้างใน” ชายชราคนหนึ่งบอก เขาคืออาจารย์ใหญ่ คอร์นีเลียส จอห์นส์สันแห่งโรเซนการ์ด โรงเรียนเวทมนตร์ ฯลฯ อันเป็นโรงเรียนเล็กๆสำหรับพ่อมดแม่ผู้ซึ่งใฝ่จะหามิตรภาพระหว่างชาวบ้านผู้มีและไม่มีเวทมนตร์ “เร็วๆเข้า จอมมารอาจจะบุกเข้าในรั้วเดี๋ยวนี้แล้วก็ได้”
“คอร์นีเลียส” แม่มดอาวุโสที่เขากำลังให้คำสั่งเอ่ย “แน่ใจหรือว่านี่เป็นความคิดที่ดี จะดีกว่าไหมถ้าเราจะหนีไปแทน”
“ถ้าคุณมีความคิดที่ดีกว่านี้นะ ผมไม่ยอมหนีใครที่คิดว่าเขาจะมายึดครองที่นี่ได้ง่ายๆหรอก ไปรวมพวกครูมาเดี๋ยวนี้ และเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับคืนที่ยาวนานเลย”
เขาถอนหายใจ
“อาจารย์ใหญ่คะ” เสียงผู้หญิงสาวดังมาจากข้างหลัง “ฉันขอร่วมต่อสู้ด้วยเถอะค่ะ อาจารย์จะให้ฉันหนีไปกับคนอื่นๆเหมือนคนขี้ขลาดไม่ได้ ฉันจะสู้ด้วย”
“ผมขอโทษ แคซซานดรา ผมทำไม่ได้ ผมรู้ว่าคุณทรงพลัง แต่ผมไม่ได้เป็นคนตัดสิน แม่คุณต่างหากเล่า ถามเธอแทนแล้วกันถ้าเราสามารถรอดมาได้”
เสียงระเบิดดังลั่นมาจากรั้ว เขาผู้ที่ไม่ควรเอ่ยนามอยู่ที่นั่น
“เอานี่ไป” พ่อมดอาวุโสว่าและโยนช้อนสีเงินไปให้เธอ “กุญแจนำทางจะพาคุณไปฮอกวอตส์ได้ คุณต้องไปเตือนอัลบัสเพื่อนเก่าแทนผม”
ความรู้สึกหมุนวนกระจายไปทั่วร่างของเธอ แล้วเธอจึงหายไป
(บ้านเลขที่4 ซอยพรีเว็ต)
ในห้องมืดๆห้องหนึ่ง เด็กชายผู้มีนามว่าแฮร์รี่ตื่นขึ้นมาพร้อมกับเหงื่อชุ่มตัว แผลเป็นของเขาเจ็บจนร้อนขณะปะติดปะต่อความฝันแปลกประหลาดเมื่อครู่นี้
โปรดติดตามตอนต่อไปได้ใน \"ยามอรุณหมอกลง\"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น