ผมอยากได้เมียไม่ใช่บรรดาสามี!
ให้ตายสิ มันก็ดีอยู่หรอกที่เราย้อนกลับมาในช่วงอายุ19แต่ว่า... ที่นี่มันที่ไหนครับเนี่ย! แล้วกระท่อมเก่าๆโทรมๆ ที่พร้อมจะถล่มลงมาทุกเมื่อ ไหนจะผ้าขี้ริ้วที่อยู่บนตัวผมอีก นี่มันเรื่องบ้าอะไรกานนน!!?
ผู้เข้าชมรวม
562
ผู้เข้าชมเดือนนี้
23
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ความใฝ่ฝันอันยิ่งใหญ่ที่มากกว่าการประสบความสำเร็จในการงานของผมนั้นก็คือ การได้ภรรยาหรือเมียสักคนที่คอยดูแลยามแก่เฒ่า
แต่ทว่ายามนี่ผมก็อายุปาไป 44ปีแล้ว ทำไมผมถึงไม่มีใครมาดูแลผมเลยเล่า! หน้าที่การงานก็ประสบความสำเร็จเป็นดีไซเนอร์ที่ผลงานดีเด่นตั้งแต่อายุ23 แล้วไหนจะเป็นช่างแต่งหน้ามือหนึ่งในประเทศตอนอายุ26 แล้วทำไมกัน..
ทำไมผมถึงไม่มีเมีย! ไม่ใช่ว่าไม่เคยคุยกับผู้หญิงหรือคบกับใคร แต่พอคบก็ไปไม่รอดไหนจะคำบอกเลิกแปลกๆนั้นอีก หาว่าผมสวยกว่าบ้างละ ขอเลิกเพราะมีคนมาขอเบอร์ผมกับเธอบ่อยบ้างละ
ไม่เห็นจะเข้าใจสักนิดเลย นี่มันเวรกรรมอะไรของผม! แค่อยากมีเมียสักคนเท่านั้นเอง
จนถึงเวลาที่เริ่มจะท้อแท้ตัวผม นาย จินทนา วงสกุล หรือ ไอ้จิน ก็ได้หลับและตื่นมาในที่ๆผมไม่คุ้นเลยและไม่รู้จักเลยสักนิด....
"นี่มัน..ที่ไหนวะครับเนี่ย!?"
ผมอดไม่ได้ที่จะกุมหัวพร้อมกับหันมองรอบๆ การใช้สายตาสำรวจคืออย่างแรกที่ทำ และสิ่งที่ผมพบเจอ ไม่ใช่ห้องหรูหราแต่เป็นกระท่อมที่ภายในมีฝุ่นหนา หยากไย่ตามมุมและรูต่างๆไม่ว่าจะหลังคาหรือผนัง ผ้าเก่าๆสีน้ำตาลที่ไม่แน่ใจว่าไม่เคยซักจนสีเป็นแบบนี้หรือเพราะสีมันเป็นแบบนี้อยู่แล้ว
"โอ้ คุณพระ!" ผมอุทานออกมาทันทีหลังจากเห็นสภาพ
ได้แต่คิดแล้วก็สงสัยว่าฉันมาโผล่ที่ไหนก็ไม่รู้~
อ๊าก ถ้าตามนิยายต่างๆหากเราหลุดมาในนิยายหรือต่างโลกเราควรจะเป็นลูกผู้ดีตีนแดงตะแคงตีนเดินสิ! ไม่ใช่สภาพขอทานจ๋าแบบนี้
"หรือเราจะยังไม่ตื่นดี? ลองนอนดูอีกที" พูดจบผมก็ล้มตัวนอนหลับตาปี๋ภาวนาและสวดติอิปิโสในใจถึงจะรู้ว่าสวดไปก็ไม่ช่วย ก่อนจะลืมตาขึ้นมา
โอ้ พระเจ้า ที่เดิมเลยไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง...
เป็นขนาดนี้แล้วคงจะไม่ใช่ฝันด้วย อิบหายมากเลย แล้วจะเอายังไงต่อดีเนี่ย
ยิ่งมองยิ่งอยากร้องไห้ ได้แต่ร้องไห้ในใจทำไรไม่ได้ สิ่งที่ทำได้คือนั่งตั้งคำถามพอสติมาปัญญาเกิด
คนเราควรตั้งสติก่อนสตาร์ทสิ ผมตัดสินใจแล้วว่าจะทำใจต่อไปและสิ่งแรกที่จะทำคือ..
เดินสำรวจ คิดแล้วก็ไป๊! ผมค่อยๆขยับตัวปัดผ้าห่มที่คุมตัวผมอยู่ออกก่อนจะเห็นสิ่งผิดปกติอย่างแรก ตัวผมมัน...
"เฮ้ย! เดี๋ยวนะ!?" พูดไปหมุนตัวไป นี่เรา?
เพื่อความชัวร์ก่อนจะวิ่งไปหาสิ่งที่พอจะทำให้มองเห็นตัวเองได้และสิ่งที่พอจะมีคือน้ำในโอ่งเล็กๆที่วางไม่ใกล้ไม่ไกล
"เชี่ย! นี่มันเราตอนอายุ19นิ เฮ้ย นี่เราย้อนวัยมาตอนที่ตัวเองอายุ19หรอ?" เหลือจะเชื่อ!
ก็ดีใจอยู่หรอกที่ย้อนกลับมาช่วงอายุ19ปี แต่ว่าสรุปแล้วที่นี่มันคือที่ไหนครับ!?
#จากนักเขียน
นิยายเรื่องนี้เป็นแนว ชายรักชาย และมีพระเอกถึง4คน ออกแนวจีนโบราณ ไม่สามารถท้องได้แต่แซ่บเวอร์ ยังไงก็โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ
ผลงานอื่นๆ ของ Mano_o ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Mano_o
ความคิดเห็น