คุณกันฑ์

​“คุยกันก่อน”
​“ไม่คุย คิดจะตบหัวแล้วลูบหลังใช่ไหม นิดไม่ยอม ไม่ไปก็ไม่ไป คนใจร้าย ผู้ใหญ่ชอบบังคับ คุณกันฑ์ใจร้าย” เธอตัดพ้อเขาไม่หยุดและดิ้นอย่างไม่ลดละ พร้อมด้วยน้ำตาที่หยดลงมาเป็นสายอย่างเอาแต่ใจ แต่แทนที่เขาจะโกรธกลับยิ้มกริ่มที่มุมปาก พร้อมจับร่างน้อยบังคับให้หันหน้ามาหากัน
​“แค้นมากไหม อะ ให้กัด”
​เขาพูดพร้อมเบียดแผ่นอกเรียบตึงในเสื้อเชิ้ตสีขาว มาใกล้ ๆ กับริมฝีปากเธอ พร้อมเอื้อมมือหนาใหญ่มาเช็ดหยดน้ำบนแก้มนวล
​“ไม่เอา เดี๋ยวจะเป็นคนอกตัญญู”
​“ทั้ง ๆ ที่เคยฝังเขี้ยวใส่อกฉันจนเป็นวงมาแล้วเนี่ยะนะ คิดช้าไปไหม ?”