ทะลุมิติมาเป็นหมอหลวงสมัยครูเสด
มาอิสราเอลครั้งแรกประเดิมด้วยการถูกมิจฉาชีพลักพาตัว ย้อนเวลากลับมาในปี ค.ศ.1179 แล้วยังต้องหนีตายจากแก๊งโจรเกษียณกับเหล่าครูเสดคริสเตียน พอรู้ตัวอีกที ฉันก็ซ้อนหลังม้าใครก็ไม่รู้เข้ามาในปราสาทแล้ว
ผู้เข้าชมรวม
870
ผู้เข้าชมเดือนนี้
3
ผู้เข้าชมรวม
ย้อนเวลา ตลก โรแมนติก ย้อนอดีต ย้อนยุค ความรัก ดราม่า ครูเสด สงคราม ครอบครัว แฟนตาซี ทะลุมิติ ผจญภัย การเมือง ข้ามภพ
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ฉันแหงนหน้าขึ้นมองเขา ยามที่ต้องเผชิญหน้ากับศัตรู ดวงตาสีน้ำทะเลของชายผู้นี้วาวโรจน์ด้วยประกายไฟแห่งความเกลียดชังชนิดที่ไม่มีความอ่อนโยนใดในโลกจะบรรเทาลงได้
เยรูซาเลม และ ครอบครัว คือโลกทั้งใบของเขา
และถ้ามันผู้ใดคิดแตะต้อง มันผู้นั้นจะต้องเสียใจ
ใครเล่าจะล่วงรู้ ภายใต้ผ้าพันแผลเปื่อยยุ่ย มีใบหน้าแข็งกร้าวซุกซ่อนอยู่ ใบหน้าที่เขารังเกียจนักหนา และใครหลายคนเชื่อว่ามันคือคำสาป
แต่ด้วยใบหน้านั้น ฉันกลับมองเห็นความจริงบางอย่าง ความจริงที่ว่าเนื้อแท้ของเขาช่างเปราะบาง และเปี่ยมไปด้วยความงดงาม
……….
“ถ้าพวกมันตามหาเราเจอ เราได้ตายห่ากันหมดแน่” ริมผาร้องเสียงหลงอย่างอับจนหนทาง “ไม่มีวิธีดีๆเลยหรือไง พลังสมองเกรดสามจุดแปดมึงหายไปไหน รีบเอามาใช้กับตอนที่กำลังจะตายสิวะ”
“คืองี้ กูรู้จักอยู่คนนึง” ในที่สุดฉันจึงยอมปริปากพูด “ปัญหาคือกูไม่รู้ว่าตอนนี้บอลด์วินอยู่ที่ไหน”
“บอลด์วิน?”
“กับท่านหญิงซีบิลล่า”
เสียงฝีเท้าดังโครมครามมาจากฝั่งทิศตะวันตกของคอกม้า ริมผาตบหัวฉันให้ก้มหมอบต่ำกับพื้น สมองอันด้านชาทิ้งระยะเวลาประมวลผลอยู่เพียงครู่ จากนั้นฉันจึงรีบออกคำสั่งเร็วปร๋อ
“เดี๋ยวกูพามึงไปซ่อนในห้องพี่เลี้ยงเด็กก่อน แล้วรออภัยโทษจากสองคนนั้น ถ้ากูเป็นอะไรขึ้นมาหรือโดนตัดหัว มึงก็หาทางหนีเอาเองแล้วกัน”
“มึงจะบ้าหรอ กูไม่ปล่อยให้มึงตายหรอก เดี๋ยวก่อนนะ ตัดหัว? อภัยโทษ? มึงไปรู้จักคนแบบไหนวะเนี่ย”
ฉันไม่ได้ตอบคำถามมัน
……….
Trigger Warning: Violence, Death, Blood, Dead bodies, Massacre, Mental illness, Vulgar language
มีเนื้ิอหากล่าวถึงความรุนแรง, การตาย, มีเลือด, การบรรยายถึงศพ, การสังหารหมู่, อาการทางจิตเวช, ตัวละครใช้คำสถุลถ่อยหยาบคาย(ถ้าเป็นตัวละครจากยุคปัจจุบันจะหลีกเลี่ยงคำพูดที่ลดทอนศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์)
หมายเหตุ
นิยายเรื่องนี้จักรวาลเดียวกับเรื่อง “ข้าแต่ผู้ร้าวรานและเป็นที่รัก” แต่แยกอ่านได้ คนละแนวกันเลย เรื่องข้าแต่ผู้ร้าวรานฯ ดราม่าหน่วงๆ ส่วนเรื่องนี้เน้นกาวๆ ใสๆ การเมืองหน่อยๆ เย่ อาจจะมีตัวละครหรือเหตุการณ์บางอย่างจากเรื่องนั้นเป็นกิมมิคด้วย ถึงไม่อ่านมาก่อน ก็ไม่ได้กระเทือนเนื้อเรื่องแน่นอน
เพิ่มเติมอีกนิด เหตุการณ์ในนิยายเร่ื่องนี้เกิดขึ้นหลังเรื่องข้าแต่ผู้ร้าวรานฯ ราว 14 ปี หนูตีย์โตเป็นสาว(เปรต)แล้ว และเป็นนางเอกเรื่องนี้ด้วย ส่วนนกเต็นกับซีกัลล์ในฐานะคุณพ่อบุญธรรมก็มีบทบาทเรื่อยๆฮะ เอนจอยครับทุกคลลลล
Link นิยาย ข้าแต่ผู้ร้าวรานและเป็นที่รัก:
https://www.readawrite.com/a/Z77sn4-ข้าแต่ผู้ร้าวรานและเป็นที?r=search_article
รักรี้ดทุกคนแม้ไม่เคยเห็นหน้า
ไรท์ไคลโอ
ผลงานอื่นๆ ของ ไคลโอ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ไคลโอ
ความคิดเห็น