น้ำแข็ง กะ นาฬิกาทราย - น้ำแข็ง กะ นาฬิกาทราย นิยาย น้ำแข็ง กะ นาฬิกาทราย : Dek-D.com - Writer

    น้ำแข็ง กะ นาฬิกาทราย

    บางที... การที่เราจะบอกรักใครสักคนได้ มันอาจสายไปแล้วก็ได้นะ

    ผู้เข้าชมรวม

    156

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    156

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  นิยายวาย
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  3 พ.ค. 50 / 20:36 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      นานมาแล้วโลกเป็นเพียงวัตถุทรงกลมเรียบๆ
      ไม่มีอะไรอยู่เลยนอกจากน้ำแข็งก้อนใหญ่กัยนาฬิกาทรายเรือนยักษ์
      ที่มีปลายสามารถเปิดปล่อยทรายออกมาได้อย่างเดียว
      น้ำแข็งกับนาฬิกาทรายเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก
      ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา จนทั้งคู่เติบใหญ่เข้าสู่วัยหนุ่มสาว
      ความงามของน้ำแข็งทำให้นาฬิกาทรายแอบชื่นชมหลงใหล
      แต่ทุกครั้งที่พยายามทำความสนิทสนมใกล้ชิด
      ความเย็นชาจากน้ำแข็งก็ทำให้นาฬิกาทรายต้องผิดหวังทุกครั้งไป

      วันหนึ่ง นาฬิกาทรายทะเลาะกับน้ำแข็งอย่างรุ่นแรงถึงขั้นแตกหัก
      นาฬิกาทรายร้องไห้เสียใจหนีไปอยู่อีกซีกโลกหนึ่ง
      เวลาผ่านไปปีแล้วปีเล่า นาฬิกาทรายกับน้ำแข็งก็ยังไม่คืนดีกัน
      ต่างคนต่างอยู่คนล่ะซีกโลก
      จนมาวันหนึ่งเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ทำให้โลกจะต้องแตกออกเป็น2ส่วน
      น้ำแข็งรู้ดีว่าถ้าโลกแตกเป็น2ส่วนก็คงไม่ได้เจอกับนาฬิกาทรายตลอดกาล
      แต่ด้วยฑิฐิที่มีอยู่ น้ำแข็งเลือกที่จะอยู่นิ่งๆแทนที่จะออกตามหานาฬิกาทราย

      ดวงจันทร์โครตจรผ่านมาน้ำแข็งถามว่า
      อีกซีกโลกหนึ่งเป็นอย่างไรบ้าง ดวงจันทร์บอกว่า
      เพราะโลกกำลังจะแยก
      นาฬิกาทรายจึงปล่อยทรายออกมาปกคลุมรอยแยกของโลก
      เพื่อยึดไว้ไม่ให้แยกออกจากกัน โดยหวังว่าจะได้กลับมาพบกับน้ำแข็งอีก
      ทันทีที่รู้ น้ำแข็งรีบออกตามหานาฬิกาทราย..........
      สายเกินไป ทรายกำลังจะหมดจากตัวนาฬิกาแล้ว
      เมื่อน้ำแข็งมาถึงก็ได้ยินเพียงคำพูดสุดท้ายจากปากของนาฬิกาทราย
      "ฉันรักเธอ"
      ความเย็นชาที่มีในตัวน้ำแข็งหมดลงทันที
      น้ำแข็งจึงเริ่มละลายในขณะที่ทรายเม็ดสุดท้ายร่วงลงสู่พื้นดิน
      กลายเป็นน้ำทะเลที่อ่อนโยนคอยโอบอุ้มฝืนทรายที่บริสุทธิ์อยู่คู่กันมาจนทุกวันนี้

      ...บางทีการที่เราจะบอกรักใครสักคนได้นั้น มันอาจสายไปแล้วก็ได้นะ...

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×