นานมาแล้วโลกเป็นเพียงวัตถุทรงกลมเรียบๆ
ไม่มีอะไรอยู่เลยนอกจากน้ำแข็งก้อนใหญ่กัยนาฬิกาทรายเรือนยักษ์
ที่มีปลายสามารถเปิดปล่อยทรายออกมาได้อย่างเดียว
น้ำแข็งกับนาฬิกาทรายเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก
ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา จนทั้งคู่เติบใหญ่เข้าสู่วัยหนุ่มสาว
ความงามของน้ำแข็งทำให้นาฬิกาทรายแอบชื่นชมหลงใหล
แต่ทุกครั้งที่พยายามทำความสนิทสนมใกล้ชิด
ความเย็นชาจากน้ำแข็งก็ทำให้นาฬิกาทรายต้องผิดหวังทุกครั้งไป
วันหนึ่ง นาฬิกาทรายทะเลาะกับน้ำแข็งอย่างรุ่นแรงถึงขั้นแตกหัก
นาฬิกาทรายร้องไห้เสียใจหนีไปอยู่อีกซีกโลกหนึ่ง
เวลาผ่านไปปีแล้วปีเล่า นาฬิกาทรายกับน้ำแข็งก็ยังไม่คืนดีกัน
ต่างคนต่างอยู่คนล่ะซีกโลก
จนมาวันหนึ่งเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ทำให้โลกจะต้องแตกออกเป็น2ส่วน
น้ำแข็งรู้ดีว่าถ้าโลกแตกเป็น2ส่วนก็คงไม่ได้เจอกับนาฬิกาทรายตลอดกาล
แต่ด้วยฑิฐิที่มีอยู่ น้ำแข็งเลือกที่จะอยู่นิ่งๆแทนที่จะออกตามหานาฬิกาทราย
ดวงจันทร์โครตจรผ่านมาน้ำแข็งถามว่า
อีกซีกโลกหนึ่งเป็นอย่างไรบ้าง ดวงจันทร์บอกว่า
เพราะโลกกำลังจะแยก
นาฬิกาทรายจึงปล่อยทรายออกมาปกคลุมรอยแยกของโลก
เพื่อยึดไว้ไม่ให้แยกออกจากกัน โดยหวังว่าจะได้กลับมาพบกับน้ำแข็งอีก
ทันทีที่รู้ น้ำแข็งรีบออกตามหานาฬิกาทราย..........
สายเกินไป ทรายกำลังจะหมดจากตัวนาฬิกาแล้ว
เมื่อน้ำแข็งมาถึงก็ได้ยินเพียงคำพูดสุดท้ายจากปากของนาฬิกาทราย
"ฉันรักเธอ"
ความเย็นชาที่มีในตัวน้ำแข็งหมดลงทันที
น้ำแข็งจึงเริ่มละลายในขณะที่ทรายเม็ดสุดท้ายร่วงลงสู่พื้นดิน
กลายเป็นน้ำทะเลที่อ่อนโยนคอยโอบอุ้มฝืนทรายที่บริสุทธิ์อยู่คู่กันมาจนทุกวันนี้
...บางทีการที่เราจะบอกรักใครสักคนได้นั้น มันอาจสายไปแล้วก็ได้นะ...
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น