ร้อยเล่ห์ใจ [ทำมือ]

ร้อยเล่ห์ใจ

ลานีน

_________________________________

เรื่องราวความรักหลังแต่งงานของ ศิชาและคีริน เมธตระกูลทวี 

ที่ไม่ได้มีฉากสวยหวานหรือราบรื่นเหมือนโรยด้วยกลีบกุหลาบเฉกเช่นดั่งในละคร 

มาร่วมเดินทางสายความรักที่ไม่ได้ใช้เพียงแค่รักในการเดินทาง

***************

รักสิบปีของผู้บริหารหนุ่มและวิศวกรสาวได้เริ่มต้นขึ้นอย่างจริงจัง
ในวันที่ทั้งคู่ต่างสวมแหวนแต่งงานให้กันและเซ็นชื่อในใบทะเบียนสมรส
ท่ามกลางสักขีพยานเพื่อประกาศสิทธิ์ทางนิตินัยว่าได้เป็นสามีภรรยากันอย่างสมบูรณ์
หากการแต่งงานกลับไม่ใช่ปลายทาง แต่มันคือการเริ่มต้นชีวิตคู่ของคนสองคนต่างหาก ดังนั้นที่เคยคิดว่าความรักอย่างเดียวก็เพียงพอ ทว่าวันนี้กลับไม่ได้เป็นเช่นนั้น เมื่อมีบททดสอบเข้ามามากมายให้เธอและเขาได้ฟันฝ่า
สองมือที่เคยจับกันแน่นจะคลายออกหรือไม่
รักที่สมบูรณ์แบบจะมีอยู่จริงไหม
มีเพียงสองหัวใจเท่านั้นที่ให้คำตอบได้

________________________

              ติ๊งต่อง

          ศิชาละสายตาจากแก้มยุ้ยๆ ของหลานชายตัวน้อยเงยหน้าขึ้นมองไปยังต้นเสียงที่ดังมาจากประตูรั้วหน้าบ้าน ก่อนลุกขึ้นเดินออกไปเปิดประตูด้วยตัวเอง เพราะเจ้าของบ้านทั้งสองคนกำลังวุ่นอยู่กับการทำอาหารอยู่ในห้องครัว

          “มาแล้วค่ะ” หญิงสาวส่งเสียงร้องออกไปก่อน เกรงว่าแขกผู้มาเยือนจะกดกริ่งซ้ำเป็นครั้งที่สองจนอาจทำให้กาลเวลาตื่น

          หญิงสาวเปิดประตูเล็กซึ่งอยู่ติดกับประตูใหญ่ออกไป ก่อนดวงตาคู่สวยจะเบิกกว้างขึ้นนิดด้วยอารามแปลกใจยามสบสายตาเข้ากับร่างสูงที่ยืนตระหง่านอยู่ตรงนั้น แล้วเขาไม่ได้รอร่วมโต๊ะทานอาหารมื้อเย็นฝีมือมีนรยาหรอกหรือ

          “พี่คี!” 

“ใจคอจะให้พี่ยืนตากแดดอยู่ตรงนี้หรือไงครับ”

          หลังจากที่ยืนอึ้งมองหน้าคนเป็นสามีอยู่นาน ศิชาก็ขยับเบี่ยงตัว ยามที่เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นอยู่เหนือศีรษะ เปิดประตูบ้านให้เขาก้าวเข้ามายืนร่วมชายคาแล้วพูดเสียงอุบอิบยามหันหลังให้เขาเพื่อปิดประตู

          “พีชนึกว่าพี่คีจะอยู่กินข้าวเย็นฝีมือคุณไหมเสียอีก”

          “แล้วทำไมพี่ต้องอยากกินข้าวฝีมือคนอื่นด้วยล่ะ”

          “ก็...อุ๊ย” หญิงสาวยังไม่ทันได้เอ่ยให้เหตุผลอะไรก็ต้องอุทานออกมาอย่างตกใจเมื่อหันกลับมาชนเข้ากับกำแพงหนา เป็นแผ่นอกกว้างของร่างสูงใหญ่ที่ขยับเข้ามายืนเสียชิด จนปลายจมูกโด่งของเธอจมอยู่กับอกเสื้อกลิ่นหอมกรุ่นของเขา

          “ไหนครับ บอกเหตุผลมาสิ ทำไมพี่ต้องอยากกินข้าวฝีมือไหมด้วย” คีรินจับลำแขนเล็กรั้งเข้ามาแนบชิดจนร่างบอบบางบดเบียดกับเรือนกายใหญ่ที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นหนั่นภายใต้เสื้อผ้าราคาแพงจนแทบกลายเป็นเนื้อเดียวกัน โดยลืมสนใจไปเลยว่านี่มันชายคาบ้านคนอื่น ไม่ใช่สนามหญ้าหน้าบ้านตัวเองที่เป็นส่วนตัวพอที่จะมาทำอะไรแบบนี้ได้ ตอนนั้นละศิชาจึงเริ่มดิ้นยุกยิก

          “พี่คี ปล่อยนะคะ”

          “เมียหึง จะปล่อยให้เข้าใจผิดอยู่แบบนี้ได้ยังไง” เขากระซิบบอกยั่วเย้าพร้อมกับก้มหน้าต่ำวูบลงมา จงใจกดปลายจมูกโด่งเป็นสันให้ปัดป่ายไปทั่ววงหน้าใสของคนเป็นภรรยาอย่างกลั่นแกล้ง น่าฟัดชะมัด

**************

ฝากอีบุ๊คเรื่องอื่นๆ ของลานีน และเพจลานีนด้วยนะคะ

         

แสนรักร้าย ลานีน www.mebmarket.com เธอรักเขาอย่างไร้ข้อแม้ แต่ก็เป็นรักข้างเดียวที่ถูกจำกัดด้วยคำว่า "เด็กเสี่ย"****พนิตดามั่นใจ ว่าเธอรักติณห์ บูรณธิรักษ์ ด้วยหัวใจทั้งหมดที่มี แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาอยู่ในสถานะคลุมเครือเกินกว่าจะคาดเดา ขณะที่คนรอบตัวรู้อยู่เต็มอกว่า วิศวกรหนุ่มประจำบริษัทเมธตระกูลทวีกรุป ที่ทั้งหล่อ รวย และสมบูรณ์แบบอย่างติณห์ เลี้ยงเด็กนักศึกษาอย่างเธอไว้ในฐานะอะไรเขาให้การศึกษา ให้ชีวิต แต่ไม่ให้หัวใจ แล้วคนใน 'อุปการะ' ของเขาอย่างเธอจะเรียกร้องสิ่งใดได้นอกจากเจียมตน และขอให้รักที่ (อยาก) มีไม่ 'ร้าย' เกินไป

ลับ รัก สุดใจ ลานีน www.mebmarket.com เจ้าชายในนิยายอาจจะไม่มีอยู่จริงแต่ผู้ชายในเครื่องแบบอย่าง ร้อยเอกชวนนท์  เป็นดั่งเทพบุตรขี่ม้าขาวพิมพิกา  หาใช่เจ้าหญิงผู้อ่อนหวาน แต่ซ่อนความอ่อนไหวไว้ใต้ภาพลักษณ์ของสาวมั่นเขาเองอาจไม่ใช่เจ้าชายหนุ่มในคืนเต้นรำแต่เป็นทหารหาญที่ซ่อนตัวเพื่อภารกิจลับของชาติมาโดยตลอด และกำลังอยากจะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้มีตัวตน เพื่อที่จะได้รักใครสักคนให้สุดใจ!          “พี่ซัน”          “ครับ” ชวนนท์ขานรับเสียงหวานชิดใบหูเล็กของพิมพิกาที่แม้จะมีที่ครอบหูกางกั้น แต่เธอกลับรู้สึกเหมือนลมหายใจของเขาเป่ารดบนผิวเนื้อของเธอเต็มๆ          “พี่ซันยืนใกล้เจ้าเกินไปแล้วนะคะ”          “เขาก็สอนยิงปืนกันแบบนี้แหละ พี่ไม่ได้แต๊ะอั๋งสักหน่อย”          “ต้องโอบไว้ทั้งตัวเลยหรือคะ” พิมพิกาถาม ทั้งที่สายตามองตรงไปยังเป้าหมายเบื้องหน้าเพื่อซ่อนอาการเขินอาย ของตัวเอง          “ก็ต้องยืนแบบนี้สิ เจ้าขายังยิงปืนไม่เป็นนี่ครับ ก็ต้องติวหนักหน่อย”          “แต่พี่ซันแน่ใจนะคะว่าแค่จะสอนยิงปืนเฉยๆ”          “ทำไม” ชวนนท์หลุดยิ้มอย่างชอบใจกับคำถามของร่างแบบบางในอ้อมกอด เพราะการสอนยิงปืนของเขาดูจะพิเศษกว่าการสอนยิงปืนของครูฝึกท่านอื่นๆ ในเมื่อเขาจงใจเหยียดแขนโอบคนตัวเล็กกว่าไว้ทั้งตัว ซ้ำยังฉวยโอกาสดอมดมกลิ่นหอมกรุ่นจากร่างบางไว้เต็มปอด          “ก็...มันใกล้ไป”          “ไม่ใกล้หรอก เขาก็ยืนสอนกันแบบนี้แหละครับ”

   

ร้อยเล่ห์ใจ ลานีน www.mebmarket.com รักสิบปีของผู้บริหารหนุ่มและวิศวกรสาวได้เริ่มต้นขึ้นอย่างจริงจังในวันที่ทั้งคู่ต่างสวมแหวนแต่งงานให้กันและเซ็นชื่อในใบทะเบียนสมรสท่ามกลางสักขีพยานเพื่อประกาศสิทธิ์ทางนิตินัยว่าได้เป็นสามีภรรยากันอย่างสมบูรณ์หากการแต่งงานกลับไม่ใช่ปลายทาง แต่มันคือการเริ่มต้นชีวิตคู่ของคนสองคนต่างหาก ดังนั้นที่เคยคิดว่าความรักอย่างเดียวก็เพียงพอ ทว่าวันนี้กลับไม่ได้เป็นเช่นนั้น เมื่อมีบททดสอบเข้ามามากมายให้เธอและเขาได้ฟันฝ่าสองมือที่เคยจับกันแน่นจะคลายออกหรือไม่รักที่สมบูรณ์แบบจะมีอยู่จริงไหมมีเพียงสองหัวใจเท่านั้นที่ให้คำตอบได้

     

เล่ห์ร้อยใจ ลานีน www.mebmarket.com เมื่อรักร้างรา เสน่หาจึงกลายเป็นน้ำตารักเจ็ดปีของศิชาพังทลายลง เพียงเพราะเธอบ่ายเบี่ยงคำขอแต่งงานของคีรินใครจะคิดว่าแค่ขอยืดเวลาออกไป เขาจะตัดรอนถึงขั้นบอกเลิกกับเธอรักแสนหวานที่บ่มเพาะมานานจึงกลายเป็นรักร้าย ทำลายหัวใจใช่ว่าศิชาจะเจ็บคนเดียว คีรินเองก็เจ็บปวดรวดร้าวไม่แพ้กันเพราะคนที่รักและรอมานานอ้างว่ายังไม่พร้อมจะใช้ชีวิตร่วมกันเขาจึงต้องทำในสิ่งที่ตรงข้ามกับความต้องการของหัวใจนั่นคือยุติความสัมพันธ์ที่มีมายาวนาน ราวกับไม่เคยผูกพันกับเธอเมื่อคู่รักกลายเป็นคู่ร้าง จากที่เคยสบตาก็กลายเป็นเมินหน้าหนีจากที่เคยห่วงใย แต่นี้ต่อไปก็เป็นได้แค่เพียงคนแปลกหน้าแต่ทำไมยิ่งถอยห่างกันเท่าไร หัวใจของพวกเขาก็ยังเพรียกหากันหรือแท้จริงภายใต้ความเย็นชา ยังมีเยื่อใยแห่งความห่วงหาซุกซ่อนอยู่

__________________________________________________________

นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พุทธศักราช 2537 ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไข บทความเพื่อนำไปใช้ก่อนได้รับการอนุญาต หากฝ่าฝืนจะดำเนินการทางกฎหมาย

 

เปิดเรื่อง: 5 September 59

S
N
A
P