มาเบลไนซ์

ได้ยินไหมเสียงเรียกนั้น  ใคร นั้นเสียงใครร~~~

ปี้ปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปปป เสียงนาฬิการ้องปลุกดังสนั่นห้อง หญิงสาวลุกตื่นขึ้นมาปิดนาฬิกาแล้วงีบต่อออออ~~~ คร่อกกกฟี้~~~ ฮ่ะ ไม่ไดซิ คิดในใจแต่ผ่านลมปากออกมา แย่แล้ววันนี้ต้องไปขึ้นรถให้ทันซิ คิดไปพลางหยิบผ้าขนหนูมาเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำ แต่งตัว หวีผม เตรียมหยิบกระเป๋าเสื้อผ้า มองซ้ายขวา ไม่มีใคร แล้วย่องออกจากบ้าน คงไม่มีใครเห็นหรอก เช้าขนาดนี้ เดินออกมาด้วยความสบายใจ แต่ในมุมมืดนั้นมีสายตา1คู่2ข้างเห็นทุกกริยาบทของหญิงชาวที่รีบร้อนออกจากบ้านแบบย่องเงียบไม่ต้องการให้ใครได้ยินหรือรับรู้ถึงการกระทำในตอนนี้ ใช่แล้ว มีคนเห็น ฉันออกจากบ้าน