หยิบหยอดไอลูกเลี้ยง

ทุกคนล้วนมีสิ่งที่อยากได้ในช่วงเวลาเวลาหนึ่งอยู่แล้ว หากเป็นเด็กผู้หญิงคงเป็นชุดน่ารักๆหรือของเล่นเท่ๆ หากเป็นเด็กผู้ชายคงอยากได้รถบังคับเท่ๆหรือของน่ารักๆ แต่กับคนที่ไร้ซึ่งคู่ชีวิตและอายุใกล้แตะเลขสามอย่างฉัน ดันอยากได้สิ่งที่แตกต่างจากคนอื่นๆ ไม่ใช่เงินทองไม่ใช่ความรักหรือความต้องการทางเพศ แต่สิ่งที่ฉันต้องการเป็นเพียงเด็กเล็กที่คอยนั่งเล่นของเล่นในห้องทำงานขนาดใหญ่นี้เอง และตอนนี้ฉันเองก็ได้เด็กคนนั้นมาแล้วเพียงแต่.. ชีวิตมันดันเดินต่อไปเรื่อย จากเด็กตัวเล็กน่ารักที่ฉันทั้งเอ็นดูและกอดปลอบประโลม ตอนนี้กลับตัวโตสูงใหญ่เลยฉันไปมากสะแล้ว เหมือนว่ายิ่งห่างกันมากเพียงไหนฉันก็ยิ่งโหยหาเจ้าหนูนั่นมากเท่านั้น ‘ฉันไม่ยอมให้หน้าที่แกห่างใกล้ฉันหรอก ไอหนูเตชิ’

​​​​(คอมเม้นคือแรงผลักดันของตอนต่อไปฮัฟ!)