เดี๋ยวก่อน!! ทำไมย้อนมาเป็นซอมบี้

กุลธิดา ชั​ชรินทร์ คือหญิงสาววัย 25 ปี ที่ได้โอกาศย้อนเวลากลับมาในอดีต แต่ดันโชคร้ายกฌไม่ทราบได้ พอย้อนกลับมาตัวเองดันกลายเป็นซอมบี้เสียอย่างนั้น

"สวัสดี ฉันชื่อกุลธิดา เรียก กุลก็ได้นะ ถึงจะเป็นซอมบี้ แต่ฉันน่ารักนะ" 

หญิงสาวในสภาพซอมบี้ผิวหนังเขียวขจีจนไม่น่ามอง ใบหน้าเละเทะเหมือนโดนทุบมาหลายรอบ นิ้วมือเห็นกระดูกทิ้มแก้มจนเลือดสีม่วง ๆ ไหลออกมา ริมฝีปากแห้งแตกยกยิ้มกว้างน่าเกลียดน่ากลัว เส้นเกศาชี้ฟูจนไม่น่ามอง ดวงเนตรมืดสนิทนัยน์ตาหายไปไหนไม่ทราบแต่เธอยังมองได้ปกติดี

"เฮ้ ถึงภายนอกจะน่าเกลียดแต่ซอมบี้ตัวนี้จิตใจน่ารักนะ" 

เสียงอืออาเปล่งออกมาจากลำคอซึ้งฉีกขาด ซอมบี้สาวพูดคนเดียวกับอากาศ เคลื่อนไหวพร้อมเสียงกระดูกลั่นกร๊อบแกร๊บไม่น่าฟัง กุลธิดาอยากจะบ้าตายกับสภาพตัวเองในเวลานี้

"ฉันขอกลับไปอนาคตแล้วตายอนาถเหมือนเดิมได้ไหม?"

อ่ะแฮ่ม ไรท์แต่งแนวนี้ครั้งแรกไม่ชอบยังไงขออภัย หากมีอะไรสามารถแนะนำเพิ่มเติมมาได้นะคะ^^