ไม่เคยเลิกรัก

ความรักไม่ใช่…ความพยาม แต่ในเมื่อใช้ความพยายามมากขนาดนี้ ยังไม่บรรลุผล แล้วควรจะทำยังไงดีล่ะไปต่อหรือพอแค่นี้

เพราะพ่อของเขาและลุงของฉันเป็นเพื่อนสนิทกัน การหมั้นหมายระหว่างอาจารย์หมอศัลยกรรมประสาทที่ดังที่สุดกับนักศึกษาพยาบาลธรรมดา ๆ จึงเกิดขึ้น เขาผู้ไม่ยินดียินร้ายกับการหมั้นทำตัวเมินเฉยกับเธอ แต่เธอผู้พยายามทุกทางให้ความรักเราไม่ผ่านไปได้

เรื่องทุกอย่างมันคงจะราบเรียบไปเรื่อย ๆ หากแฟนเก่าผู้เป็นรักแรกของเขาไม่เข้ามาทำให้ฉันรู้ว่าความสัมพันธ์คู่หมั้นของเราไม่ควรถึงจุดสิ้นสุดเสียที

แค่เสียเธอคนเดียวเขาก็แทบจะยืนไม่อยู่แล้วยังมีลูกน้อยที่เป็นส่วนผสมของทั้งเธอและเขา

---

“มึงจะบอกว่าไม่รักชมพูว่างั้น”

“อืม เด็กนั่นก็แค่พ่อกูให้แต่งงาน”

หยดน้ำตาไหลรินเต็มอาบแก้มเจ็บจนจุกที่เขาไม่รัก ขาน้อยก้าวสั่น ๆ ออกจากผับ “เห็นแล้วใช่มั้ยว่าเหนือเขาไม่เคยรักเธอ”

“ค่ะ ชมพูเชื่อแล้วต่อไปเชิญคุณสองคนรักกันให้พอ ชมจะไม่เข้าไปยุ่งอีก”

---

“ฮัลโหลชมพูทำไมฉันโทรไปไม่รับ”

“ชมพูไม่ว่าง”

“ทำอะไรอยู่ชมพู”

“แฮปปี้นิวเยียร์ค่ะคุณเหนือ แต่ชมพูมีเรื่องสำคัญจะแสดงความยินดี ปีนี้คุณเหนือจะไม่มีคู่หมั้นแล้วนะคะ”

“เธอพูดบ้าอะไรชมพู อยู่ไหนฉันจะไปหา”

“ไม่ต้องมาค่ะ ชมพูไม่อยากเจอหน้าคุณเหนืออีก เรามาทำตัวเหมือนไม่รู้จักกันดีกว่านะคะ”

“ฮัลโหลชมพูเป็นบ้าอะไรของเธอ”

ทันทีที่สายถูกตัดไปคนตัวเล็กก็ปล่อยโฮเหมือนเขื่อนแตก สาวน้อยนั่งกอดเข่าตัวเองแน่น “ฮื่อ ๆ ฮือ ๆ ฮึ”