รุ่งอรุณ ใบไม้ผลิสีสันตระการ (Y จีนโบราณ)

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

รุ่งอรุณ ใบไม้ผลิสีสันตระการ

ซูเย่าเฉินหวนคืนสู่เมืองหลวงเป็นครั้งแรกในรอบห้าปี รอนแรมเดินทางมาไกลจากมณฑลตะวันออก เพื่อเผชิญกับเรื่องราวซับซ้อนสุดหยั่งถึง และคดีฆาตกรรมที่ทำให้เขาสะเทือนใจ

แต่อะไรก็ยังไม่ชวนให้สะเทือนเท่าการปรากฏตัวของบุรุษลึกลับนาม 'เม่ยชวน' ที่รู้จักแต่คำว่า 'ใช่' และ 'ไม่'

ถ้าใต้เท้าเม่ยนึกดูแคลนขุนนางนั่งโต๊ะอยู่บ้างก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้ แต่ไยใต้เท้าผู้นี้ถึงต้องเจตนาพัวพันกับเขาไม่จบไม่สิ้นด้วย?

ไม่ว่าจะผ่านไปนานเท่าไร เมืองหลวงก็ยังหนาวเย็นไม่เปลี่ยนแปลง แต่เขายังคงเชื่อว่าในความเยียบเย็นนั้นมีประกายแสงแห่งความดีงามซ่อนอยู่ ดุจดั่งฤดูใบไม้ผลิที่ย่อมมาเยือนหลังผ่านพ้นหน้าหนาวอันยาวนาน...

----------------------------------------------------------

ซูเย่าเฉิน (นามรอง เว่ยเซียน)

"ท่าน...ท่านเป็นขุนนางหรือ...”

“ข้าซูเย่าเฉิน ผู้ช่วยกองตรวจคดีขั้นห้าแห่งกรมอาญา”

----------------------------------------------------------

เม่ยชวน (นามรอง กงเจี๋ย)

แขกแปลกหน้าอายุมากกว่าเขา อาจใกล้สามสิบหรือมากกว่านั้นเล็กน้อย แววตาที่มองผู้อื่นเฉยชาไร้อารมณ์ทั้งที่เครื่องหน้าสะดุดตา คิ้วตาเรียวชี้ขัดกับมุมปากที่เม้มสนิทติดจะโค้งลงบ่งบอกว่าเป็นคนหน้าไม่ยิ้ม

นัยน์ตาของซูเย่าเฉินกวาดสำรวจเร็วๆ แน่ใจว่าตนไม่รู้จักอีกฝ่าย

คนผู้นั้นพยักหน้าหนึ่งทีแล้วลุก ก่อนจะ...ทำมือบอกให้เขาเดินตามไป?

ซูเย่าเฉินคิ้วกระตุก ท่วงท่านี้เขาเข้าใจ แต่ทำใส่คนไม่รู้จักนับว่าหยาบคายแท้

----------------------------------------------------------

สวัสดีค่ะ นี่เป็นนิยายเรื่องที่สองของลูซินนะคะ มาในธีมเอาแต่ใจไรท์ที่อยากลองแนวสืบสวนค่ะ

อนึ่ง นิยายเรื่องนี้ใช้ฉากแบบจีนโบราณ แต่ไม่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ที่มีอยู่จริง ทั้งชื่อแคว้น ชนเผ่า และอื่นๆ ทั้งหมดเป็นประวัติศาสตร์ตามจินตนาการของไรท์เองค่ะ

สำหรับคนที่สนใจติดต่อไรท์ มีทั้งข้อความลับทางนี้ หรือไปที่เพจเฟซบุ๊ค >> LucindaAuthor << ได้ค่ะ

นิยายเรื่องนี้ลงทั้งใน Readawrite Fictionlog และเด็กดี สะดวกช่องทางไหนติดตามได้เลยค่ะ

ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาเยี่ยมชมกัน ขอให้สนุกกับการอ่านนะคะ