ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Ice Prince VIII
2 ปีผ่านไป
ในเช้าวันใหม่ที่คนทั้งห้ากำลังนั่งรับประทานอาหารอยู่ ทอมได้เปิดประเด็น
"วันนี้เราจะแยกกันไปซื้อของนะ"ทอมบอกเด็กๆที่กินข้าวอยู่
"อำไออ้องแอ้กกันอ้วยอ่ะอับออม?"
"นายควรกินอาหารให้หมดก่อนจะถามนะรอน"เสียงของเด็กสาวเพียงคนเดียวดังขึ้นก่อนจะตามมาด้วยฝ่ามือพิฆาตที่มีเพียงแค่รอนคนเดียวที่ได้รับมัน
"โอ๊ยย!!! เฮิร์มฉันเจ็บนะ"เสียงร้องของรอนดังขึ้นก่อนจะตามมาด้วยเสียงหัวเราะต้อนรับวันใหม่
"แล้วทอมหมายความว่ายังไงคะที่จะแยกกันไปซื้อของ"เฮอร์ไมโอนี่ถามออกมาด้วยความสงสัย
"เธอไปกับฉัน ส่วนแฮร์รี่ไปกับครอบครัวนายแล้วกันรอน เดรโกนายไปพ่อแม่นาย"
"ครับ"เด็กชายผมบลอนด์ตอบรับด้วยใบหน้าเรียบเฉยแม้ภายในจะมีความสงสัยมากแค่ไหนแต่เขาไม่ได้มีความอยากรู้อยากเห็นในเรื่องที่ทอมไม่บอก
แต่คงจะไม่ใช่กับเพื่อนทั้งสามของเขาที่กำลังนั่งขมวดคิ้วที่เต็มไปด้วยความสงสัยมากมาย
"แต่ทอมครับ ผมอยากไปกับเดรกกับเฮิร์มด้วย"
"นายได้ไปแน่ ถ้านายอยากไปแต่ฉันต้องแน่ใจก่อน..."
"ว่านายจะเก่งมากพอที่จะสามารถร่ายคาถาพรางตัวได้ นายคงไม่อยากให้ตาแก่นั่นรู้หรอกใช่มั้ยว่าเด็กชายผู้รอดชีวิตเป็นเพื่อนสนิทกับลูกชายของผู้เสพความตายคนสนิทของโวลเดอร์มอร์"เป็นเสียงของเฮอร์ไมโอนี่ที่พูดเลียนแบบน้ำเสียงของทอมด้วยเสียงเล็กแหลมของเธอ
"คุณพูดเรื่องนี้มาเป็นสิบรอบแล้วค่ะ และนั่นหมายความว่าแฮร์รี่ใกล้จะได้ไปกับเดรโกแล้วแน่นอนเพราะไม่เกินปีสองเขาจะใช้คาถานี้ได้"
"หึ...ตามนั้น แยกย้ายไปซื้อของ ส่วนเธอเดี๋ยวลูเซียสจะมารับ"ทอมลุกขึ้นทันทีหลังจากแจกแจงเรื่องที่จะไปซื้อของเสร็จ
"เฮ้ ทอมรอฉันด้วย"ว่าแล้วเด็กหญิงก็วิ่งตามชายร่างสูงไปติดๆ
.
.
.
ตรอกไดแอกอน
เด็กชายผู้รอดชีวิตที่เดินตามครอบครัวของเพื่อนตัวเอง ในขณะที่เดินไปเรื่อยๆนั้นเขามองรอบข้างไปพลางๆได้เจอกับเด็กชายผมบลอนด์ที่กำลังยิ้มออกมาอย่างมีความสุขที่ได้อยู่กับครอบครัว ใช่แล้วนั่นคือเพื่อนของเขาเอง'เดรโก มัลฟอย'
มันคงเป็นไปได้ใช่ไหมล่ะเด็กชายผู้รอดชีวิตกับทายาทตระกูลมัลฟอยใครมารู้คงคิดเป็นเรื่องตลกไป แต่ใครจะไปตลกกันได้ล่ะในเมื่อไม่มีใครรู้
แฮร์รี่ยืนมองเดรโกที่ยิ้มกว้างที่สุดเท่าที่ตัวเขาเองจะเคยเห็น ไม่ใช่ว่าตอนที่อยู่ด้วยกันเดรโกจะไม่ยิ้มแต่มันให้ความรู้สึกไม่เหมือนกันอาจจะเพราะเดรโกต้องอยู่ในระเบียบตลอดเวลาถูกเลี้ยงมาด้วยกันแต่มันจะเหมือนกันทุกอย่างคงไม่ได้
"เฮ้แฮร์รี่ นายจะยืนมองเดรโกนานไปหรือเปล่า"เสียงของรอนที่ดังอยู่ข้างหูชวนให้หันไปฟาดใส่
"ทีนายล่ะรอน เรียกร้องความสนใจจากเฮิร์มเหมือนกันไม่ใช่หรอ"
"...."
แฮร์รี่หันไปมองอีกฝากอีกครั้งก่อนจะเจอว่าเดรโกเองก็มองมาทางนี้เช่นกัน รอยยิ้มถูกเผยออกมาให้เด็กชายผู้รอดชีวิตแม้จะเป็นเพียงเสี้ยววิแต่แฮร์รี่เห็นมัน
"ไปกันเถอะรอน แม่นายคงรอเราแล้ว"พูดพร้อมกับลากเพื่อนผมแดงออกไปยังร้านขายหม้อ
.
.
.
.
.
.
1 กันยายน 19XX
"พวกเราสามคนจะต้องนั่งด้วยกันตามที่ทอมบอก ส่วนนาย..."เด็กหญิงกล่าวออกมาอย่างลำบากใจเพราะเธอเองก็อยากนั่งกับเพื่อนผมบลอนด์เช่นกัน
"ฉันโอเค ยังไงมันก็ต้องมาถึงพวกเธอไปนั่งที่ตู้เถอะ พ่อฉันเตรียมตู้พร้อมกับเพื่อนไว้ให้แล้ว"เดรโกพูดออกมาราวกับไม่คิดอะไร
"ก็ได้..."แฮร์รี่ตอบรับเสียงอ่อยก่อนจะรอให้เพื่อนอีกสองคนเดินออกไป
"เดี๋ยวก็ปิดเทอมแฮร์รี่"
มือขาวของเด็กชายลูบผมเพื่อนสนิทอย่างบางเบา ก่อนจะผละออกไปหาตู้ที่พ่อของตนเตรียมไว้ให้
ครืด
เสียงเลื่อนเปิดประตูดังขึ้นเป็นครั้งที่สองหลังจากที่รอนและเฮอร์ไมโอนี่เดินเข้ามา
"ไงแฮร์รี่ นายกินอะไรหน่อยมั้ย"รอนยื่นแซนวิชมาทางเขา
"นายกินก่อนเถอะรอน ฉันยังไม่หิว"แฮร์รี่บอกปัดไปเพราะตอนนี้เขากินอะไรไม่ลงด้วยซ้ำทั้งๆที่เมื่อเช้าตัวเขาไม่มีอะไรตกถึงท้องด้วยซ้ำ
"ถ้านายไม่รีบกินตอนนี้ฉันเชื่อว่ามันจะไม่อยู่ไปจนถึงรถไฟเทียบชานชลาแน่นอน"
เฮอร์ไมโอนี่หยิบแซนวิชจากมือรอนส่งไปให้แฮร์รี่ และนำอีกอันใส่เข้าปากของตัวเอง
"ขอบใจ..."แฮร์รี่ยิ้มรับก่อนจะตัดสินใจทานแซนวิชเข้าไป
"เธอว่าพวกเราจะได้อยู่บ้านไหนเฮิร์ม"รอนถามเฮอร์ไมโอนี่ด้วยความสงสัยแม้ว่าจะพอเดาได้ว่าตัวเองอยู่บ้านไหนในเมื่อพี่ๆคนก่อนของเขาเด่นชัดขนาดนั้น'กริฟฟินดอร์'
วีสลีย์แต่ละรุ่นเท่าที่เขารู้เป็นแต่เด็กบ้านสิงโต รวมถึงพอตเตอร์ด้วยเพราะงั้นเขาถึงอยากรู้ว่าเพื่อนเพียงคนเดียวของกลุ่มจะคิดอย่าไงรกับประเด็นนี้
"นายอย่าถามอะไรแปลกๆได้มั้ยรอน นายคือวีสลีย์และเขาคือพอตเตอร์ พวกนายได้อยู่กริฟฟินดอร์แน่นอน"
"แล้วเธอล่ะเฮิร์ม เธอคิดว่าเธอจะได้อยู่บ้านอะไร"แฮร์รี่นั่งมองหน้าหญิงสาวที่เงียบไปและนั่งคิดสักพัก
"กริฟฟินดอร์...ฉันคิดว่าฉันจะอยู่กริฟฟินดอร์"เมื่อเฮอร์ไมโอนี่คิดจนถี่ถ้วนแล้วว่าตัวเธอจะต้องได้อยู่กับเพื่อนอีกสองคนของเธอแน่ๆ
"ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆก็ดีน่ะสิ...แต่ฉันก็อยากให้เจ้าเฟอเรสเผือกนั่นอยู่ด้วยกัน"คราวนี้เป็นรอนที่กล่าวขึ้นมา
"นายคิดว่าคุณลุงลูซจะให้เดรโกมาอยู่กริฟฟินดอร์หรอ"
"นายต้องบอกว่า เราควรไปอยู่กับเขามากกว่าน่ะสิ เอาตามตรงนะฉันก็ไม่ค่อยคิดว่าตัวเองจะชอบกริฟฟินดอร์สักเท่าไหร่หรอกนะ"แฮร์รี่มองออกไปนอกหน้าต่างพร้อมกับพูดออกมา
"อืม... แน่นอนล่ะ ถึงฉันจะเป็นเลือดสีโคลนแต่ฉันก็ถูกเลี้ยงมาด้วยความสลิธีริน"เฮอร์ไมโอนี่ว่าพลางหยิบหนังสือที่เธอเตรียมมาอ่านบนรถไฟ
"ก็จริง..."
"อืม..."
และแล้วความเงียบก็เข้าปกคลุมไปจนถึงชานชลาของโรงเรียนพ่อแม่มดและเวทมนตร์ศาสตร์ฮอกวอตส์
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Haappy News years นะรี้ดเด้อทุกคนนนนนนน มาช้าไปหน่อยแต่มานะะะะะ
ถ้าชอบก็คอมเม้นติชมและแนะนำได้นะคับบบบ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น