คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : CHAPTER 2 : 100 %
คุณที่ตื่นขึ้นมาแล้วใม่พบใครเลย มีแต่การ์ด เพราะเมื่อคืนคุณกลับมาจากโรงพยาบาลดึกเลยทำให้วันนี้ตื่นสายเล็กน้อย (แต่คนอื่นก็กลับดึกน่ะ ทำไมตื่นเช้าล่ะ อิอิ ) คุณเลยเดินเข้าไปหาป้าชินจูในครัว
“ ป้าชินจูค่ะ “
“ คุณชายไปทำงานแล้วล่ะค่ะ “ หญิงสาวรู้ว่าคุณมาหาเธอทำไม เธอเลยพูดดักคุณใว้ก่อน คุณได้แค่ส่งยิ้มเจือนๆไปให้เธอแก้เขิน ถึงคุณจะโกรธแบคยอนก็จิงแต่คุณก็อดที่จะเป็นห่วงเขาใม่ใด้
“ แล้วดีโอล่ะค่ะ “
“ ดีโอก็ออกไปกับคุณชายค่ะ คุณหนูมีอะไรหรือเปล่าค่ะ จะออกไปไหนหรอ “ หญิงสาวรู้ว่าถ้าคุณถามถึงดีโอคุณแสดงว่าคุณจะออกไปข้างนอก เพราะแบคยอนสั่งเอาใว้ว่าถ้าออกไปไหนต้องให้ เขา หรือ ดีโอเท่านั้นพาไป
“ ฉันจะไปโรงพยาบาลน่ะค่ะ ป้าช่วยเตรียมโจ๊กให้หน่อยน่ะค้ะ เดี๋ยวฉันไปแท็กซี่ก็ได้ “
“ ไม่ใด้น่ะค่ะ ถ้าคุณชายรู้ คุณหนูจะโดนดุเอาได้น่ะค่ะ อย่าไปเลยน่ะค่ะคุณหนู ” หญิงสาวพูดทำท่าอ้อนวอนคุณ
“ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันดูแลตัวเองได้ “
“ งั้ลให้ป้าไปเป็นเพื่อนน่ะค่ะ หรือใม่ก็ให้การ์ดพาไปน่ะค่ะ “ เธอดูเป็นห่วงคุณมาก
“ ไม่ต้องหรอกค่ะ ฉันโตแล้ว ฉันดูแลตัวเองได้ค่ะ “
“ แต่…..” หญิงสาวพูดใม่ทันจบคุณของพูดตัดบทส่ะก่อน
“ ใม่เป็นไรจิงๆค่ะ งั้ลเดี่ยวฉันไปเปลี่ยนชุดก่อนน่ะค่ะ “ คุณพูดจบก็กลับห้องไปทันที
หลังจากนั้นป้าชินจูก็มาส่งคุณขึ้นรถ และมุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลทันที
“ แกทำงานได้ดีมาก เอานี้รางวัลแก “
“ ขอบคุณครับนาย “
ชายหนุ่มชุดดำ พูดกับลูกน้องพร้อมกับโยนซองเงินกอนโตไปให้ลูกน้องที่ทำงานตามคำสั่งของเขาสำเร็จ ก่อนจะหยิบชาขึ้นมาจิบ
“ นายครับ “ ‘เลย์ ’ลูกน้องคนโปรดของชายชุดดำ ยืนซองรูปถ่ายของหญิงสาวคนนึงมาให้
“ นี่นะหรอนายหญิงของ EXO k “ ชายหนุ่มพูดเสียงเรีบยก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองลูกน้องของเขา
“ ครับ ตอนนี้เธอกำลังเดินทางไปโรงพยาบาลแถว xxx ครับ ให้ผมจัดการเลยมั่ยครับ “
“ ไม่ต้อง ฉันจัดการเอง “ พูดจบชายชุดดำก็ยืนขึ้น พลางหยิบสูทและเดินออกไปจากห้องโถงขนาดใหญ่ของคฤหาศ
you part.
“ ยูกลับบ้านใด้แล้ว นี่ก็เย็นมากแล้วน่ะ เดี๋ยวแบคยอนจะเป็นห่วงเอา” เฮียใล่ฉันกลับบ้านเพราะฉันมาเฝ้าเฮียอยู่ตั้งแต่เช้าแล้ว ก็ทำไงใด้ล่ะ คนมันเป็นห่วงนิ ถึงจะมีการ์ดเฝ้าอยู่เยอะก็เหอะ แถมพี่ยุนอาก็ใม่อยู่อีก
“ โห่ !! เฮียอ่ะ ไล่กันฉันหรอ ฉันอุตสามาเฝ้าเฮียทั้งวันเลยน่ะเนี่ย “ ฉันพูดพร้อมกับทำหน้างอล
“ เฮียใม่ใด้ไล่ แต่เดี๋ยวแกกลับบ้านค่ำมันใม่ดีน่ะ “ เฮียพูดพร้อมกับทำหน้ากังวล
“ อ่าๆ กลับก็ได้ เดี๋ยวฉันค่อยมาหาใหม่น่ะค่ะ ฟอดดด ! “ พูดจบฉันก็ไปหอมแก้มเฮียทีนึง
“ ระวังตัวด้วยล่ะ “ เฮียพูดพร้อมกับเอามือมาขยี้ผมฉันเบาๆ
“ ค้า ๆๆๆ “ แล้วฉันก็เดินออกไปจากห้องทันที การ์ดที่อยู่บริเวรหน้าห้องก็โค้งทำความเคารพฉันเป็นแถวเลย แต่แปลกแห่ะ ! ฉันรู้สึกเหมือนมีลางสังหรณ์อะไรสักอย่าง หรือว่าจะกลับไปบอกให้การ์ดเฮียไปส่งดี ฉันยืนกรุ่นคิดอยู่ แต่แล้ว
“ คุณ ระวังงงงงง ! “
ปังๆ !!!!!!!!!!!!!!
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ! “
ฉันร้องออกมาด้วยความตกใจที่อยู่ดีๆ ก็มีลูกกระสูนปืนพุ่งมาทางฉัน แค่ดีมีผู้ชายคนนึงมาจับฉันก้มลง ก่อนจะหยิบปืนของตัวเองออกมายิงโต้กลับไป แล้วพาฉันมาหาที่หลบ มือข้างนึงของเขากอดฉันใว้แน่นส่วนอีกมือก็ยิงโต้กลับไปเป็นระยะๆ แต่รู้สึกว่าคนของฝั่งนู้จะเยอะเกินไปจนทำให้คนที่มาช่วยฉันใม่มีโอกาสใด้โต้กลับเลย
ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆ !! เสียงปืนกระหน่ำยิงมาทางฉันอย่างใม่ขาดสาย
“ คุณเป็นอะไร หรือเปล่าครับ “ ชายร่างสูงเอ่ยถามฉันขึ้นมา ในขณะที่ฉันนั่งเอามือปิดหูอยู่ เพราะกลัวเสียงปืน
“ ใม่เป็นค่ะ ขอบคุณมาน่ะค่ะที่ช่วยฉัน ว๊ายยย !! “ ฉันร้องออกมา เมื่อกระสูนปืนพวกนั้นกระหน่ำยิงมาทางฉันอีกครั้ง
คือนี้คุณมึงกะจะฆ่ากูให้ตายเลยหรือใงครับ ????
“ งั้ลไปหลบตรงนั้นก่อนล่ะกัน “
“ ค่ะ โอ๊ยยย !! “
เขาพยุงฉันยืนขึ้น แต่ฉันกลับร่วงลงพื้นก็เพราะฉันใส่ส้นสูงใง สงใสต้องวิ่งหลบกระสูนข้อเท้าคงจะแพลง ไห้มันได้แบบนี้สิ ตายยยยงานนี้ตายแน่ๆ แต่ยังชายร่างสูงนั้นพยุงฉันยืนขึ้นและประคองฉันไปหลบอีกฝั่ง มืออีกข้างก็ถือปืน ยิงโต้พวกนั้นไปด้วยยยย โห่ พระเจ้า !!!! คุณเท่มากค่ะ และตอนนี้ฉันก็เข้าใจแบคฮยอนแล้วว่าทำไมถึงห้ามฉันออกจากบ้าน คงจะเป็นเพราะเหตุนี้แน่เลยยยยย ต้องเป็นแก๊งที่ต้องการจะล่มแก๊งของแบคยอนแน่เลย
“ ยูมิ คุณยูมิ ยูมิๆ ๆๆ ๆๆ “
ฉันเบิงตากว้างและยิ้มอย่างดีใจ ที่ได้ยินเสียงคนเรียกฉัน ดังสนั่นขึ้น และระดมยิงไปยังกลุ่มชายชุดดำที่มาล้อมทำร้านฉัน
“ แบคฮยอนนนน ฉันอยู่ทางนี้ “ เมื่อแบคฮยอนเห็นฉันก็รีบวิ่งมาหาฉันทันทีและเข้ามากอดฉันใว้แน่น
ปัง ๆ ๆๆๆ ๆๆๆ ๆๆ เสียงปืนกระหน่ำยิงกันอย่างใม่ขาดสาย แต่อยู่ๆ อีกฝ่ายก็เงียบไป คงรู้ตัวว่าสู้สามีฉันใม่ใด้ส่ะสิ หึ ! >[]<
“ ไม่เป็นไรใช่มั่ย “
เขาพูดและกอดฉันแน่น ด้วยความกลัวฉันเลยเผลอกอดเค้าตอบและเอาหน้าไปซุกที่อกเขา กอดนี้มันช่างอบอุ่นเหลือเกิน นานแค่ไหนแล้วที่ฉันใม่ได้กอดเขาแบบนี้
ผลัก ! ผัวะ+!!!
เขาผละออกจากกอดฉัน ก่อนที่จะไปรั่วหมัดใส่ร่างสูงที่ช่วยฉันเอาใว้
“ ไอคริส !! แกทำไรเมียฉันห๊า “ แบคฮยอนตะคอกใส่ชายร่างสูงคนนั้นและมองหน้าอย่างเอาเรื่อง
“ พี่แบคฮยอน อย่า เขาเป็นคนช่วยฉันไว้ “ ฉันรีบเข้าไปห้าม
“ ช่วยงั้ลหรอ “ แบคฮยอนมองหน้าฉันก่อนที่จะกระชากตัวฉันออกห่างจากชายคนนั้น แล้วลากฉันไปขึ้นรถทันที
end you part.
เอี๊ยด !! ทันทีที่รถจอดสนิทแบคฮยอนก็กระชากคุณลงมาจากรถทันที
“ โอ๊ยยย ! “ คุณร้องออกมาเมื่อแบคยอนออกแรงกระชากคุณ ด้วยเท้าคุณที่เจ็บอยู่แล้วก็ทำให้เจ็บเข้าไปอีก
“ ไม่ต้องมาสำออย มานี้ “ แบคยอนใม่สนใจเท้าคุณที่เจ็บอยู่ แถมยังออกแรงกระชากคุณเพิ่มคุณ จนทำให้คุณต้องเดินกระเพ้กๆ ตามแบคยอนไป
“ นายครับใจเย็นๆ ก่อนน่ะครับ “ เหล่าบรรดาลูกน้องพยายามห้ามปรามแบคยอน แต่ก็ใม่เป็นผลเพราะแบคยอนกำลังโมโหและโกรธจัด
“ ว๊ายยคุณหนูไปโดนอะไรมาค่ะ คุณชายค่ะใจเย็นๆน่ะค่ะ “ ป้าชินจูรีบวิ่งมาหาคุณทันทีที่เห็นแบคยอนลากคุณเข้ามาในบ้าน และร้องห้ามปราบแบคยอน แต่เขากลับใม่ฟังใครทั้งนั้น ลากคุณขึ้นไปยังห้องนอนทันที่ และเหวี่ยงคุณลงที่เตียงอย่างแรง
“ โอ๊ยยย ! “ คุณกรีดร้องออกมาเพราะทั้งเจ็บทั้งจุก และคุณก็ยังใม่รุ้อีกว่าแบคยอนโกรธอะไรคุณถึงได้รุนแรงกับคุณอย่างนี้
“ ฉันบอกแล้วใช่มั่ย ว่าถ้าจะออกไปไหนต้องให้ฉันพาไปเท่านั้น “ แบคฮยอนขึ้นเสียงใส่คุณและมองหน้าคุณอย่างเอาเรื่อง
“ แต่ฉันแค่ไปเยี่ยมเฮียเองน่ะ แล้วก็ใม่ใด้เป็นอะไรด้วย “
“ ใม่ได้เป็นอะไร แล้วถ้าเป็นขึ้นมาล่ะ ถ้าฉันไปช่วยเธอใม่ทันล่ะ เมื่อใรจะเลิกทำตัวให้คุณอื่นเขาเป็นห่วงสักที ”
“ งั้ลพี่ก็เลิกทำว่าเป็นห่วงฉันส่ะที เพราะว่าถ้าพี่เป็นห่วงฉันจิง เมื่อห้าปีที่แล้วพี่คงใม่ทิ้งฉันไปหรอก “ คุณตะคอกใส่แบคยอนพร้อมกับน้ำตาที่ค่อยๆไหนริงลงมา
แบคฮยอนนิ่งไปพักนึงกับกับพูดของคุณ ความจิงแล้วแบคยอนใม่เคยห่างคุณไปไหน่เลย ตอนคุณไปเรียนอยู่เมืองนอกเขาก็ตามดูแลคุณอยุ่ห่างซึ่งคุณก็ใม่เคยรู้เลย
“ ทำไม ฉันใมฉันต้องทำตามที่เธอบอกล่ะ “เมื่อได้สติ แบคยอนก็พุ่งตัวเข้ามาหาคุณทันที และดึงคุณขึ้นมาประชันหน้ากับเขา
“ ปล่อยมือฉันน่ะค่ะ ฉันเจ็บ “ คุณพยายามสะบัดมือที่แบคยอนกุมคุณอยู่
“ ทำไม พอฉันจับนิด จับหน่อยทำเป็นเจ็บ ทีไปหมอนั้นทั้งกอดทั้งจับใม่เห็นว่าอะไรเลยล่ะ “
“ พี่พูดอะไรของพี่ “
“ ก็ไอผู้ชายที่มันช่วยเธอใง ไปอ่อยมันท่าไหนล่ะถึงมันใด้มาช่วยเธอ “
เพียะ ! คุณตบหน้าแบคยอนอย่างแรง
“ พี่ดูถูกฉันเกินไปแล้วน่ะ อือ อุ๊บบบ ! “ ทันทีที่พูดจบแบคยอนก็เข้ามาประกบจูบคุณทันที คุณพยายามผลักเค้าออกทั้งทุบทั้งตีแต่ก็ใม่เป้นผล จนคุณค่อยเคลิ้มไปกับรสจูบที่แบคยอนมอบให้ แต่ใม่นายคุณก็ได้สติและรวบรวมแรกอันน้อยนิดของคุนผลักเขาอีกครั้ง
“ อย่าทำตัวให้มันอยากหน่อยเลย ถึงยังใงเธอก็ต้องเป็นเมียฉันอยู่แล้ว “ แบคยอนพูดออกมาอย่างอารมณ์เสีย
“ เอาสิพี่จะทำอะไรก็ทำเลย ในเมื่อฉันก็ใม่มีอะไรจะต้องเสียแล้วนิ มันก็เหมือนที่พี่ว่ายังใงฉันก็ต้องเป็นของพี่อยู่แล้วนิ เอาสิ “ คุณพูดออกมาอย่าเหลืออด พร้อมกับระเบิดอารมณ์ออกมา คุณจัดการถอดเสื้อของคุณออกแล้วปาใส่หน้าแบคยอน ด้วยความโกรธ แบคยอนอึ้งไปสักพัก
“ โธ่ เว้ยยย !! “ เขาสบถออกมาอย่าอารมณ์เสียก่อนจะเดินออกไปจากห้อง ทันทีที่แบคยอนออกไปคุณก็ปล่อยโฮ ออกมาทันทีจนเผลอหลับไป
สักพักใหญ่แบคยอนก็กลับเข้ามาในห้องเห็นคุณที่เผลอหลังไปแล้ว ก็จัดการเปลี่ยนชุดและเช็ดตัวให้ ก่อนจะห่มผ้าให้คุณ แล้วเข้าห้องน้ำไปทำธุระส่วนตัวของเขา
ไรท์จะมาต่อให้น่ะค้า
เม้น + vote ให้ไรท์ เพื่อเป็นกำลังใจด้วยน้าค้า
ชอบก็เม้น ไม่ชอบก็เม้นน่ะจ้ะนางเอกทุกคน
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านน่ะค่ะ
ความคิดเห็น