คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : CHAPTER 1
“ ยูมิล่ะ “ ชายหนุ่มเอ่ยถามแม่บ้านทันที ที่ย่างเข้ามาภายในบ้าน
“ น้ำค่ะคุณชาย คุณยูมิอยู่ในสวนหลังบ้านค่ะ เดี๋ยวป้าไปตามให้น่ะค่ะ “ แม่บ้านวางแก้วน้ำ พลางตอบคำถามผู้เป็นเจ้านาย
“ ใม่ต้องครับป้าชินแจ “ พูดจบชายหนุ่มก็เดินไปยังสวนหลังบ้านทันที
‘ป้าชินแจ’ เป็นแม่บ้านเกาแก่ของตระกูลบยอน เป็นคนดูแลแบคยอนมาตั้งแต่เด็กๆ และแบคยอนก็เคารพป้าชินแจเปรียบดังผู้อวุโสคนนึงของบ้าน
“ ปล่อยน่ะค่ะ “ คุณเอ่ยออกมาทันทีที่แบคฮยอนเข้าไปสวมกอดเธอจากด้านหลัง
“ ไม่ปล่อย “ แบคฮยอนพูดด้วยน้ำเสียงยั่วแหย่ พร้อมกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น แต่คุณกลับสบัดมันออกและพยายามออกห่างจากตัวชายหนุ่ม
“ พี่ใม่ควรทำกับฉันแบบนี้ “ คุณพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาพร้อมกับมองหน้าแบคฮยอนด้วยสายตาว่างเปล่า
“ ทำไมล่ะ ก็เราแต่งงานกันแล้วนิ “
“ ที่ฉันยอมแต่งงานกับพี่ก็เพราะทำตามหน้าที่ “
“ นี่เธอยังใม่ให้โกรธฉันอีกหรอ “ แบคยอนพูดพลางเดินเข้ามาหาคุณ แต่คุณกลับเดินถ่อยห่างออกไป
“ พี่จะให้หายโกรธพี่ ทั้งๆที่พี่เคยทิ้งฉันไปงั้ลหรอ พี่รู้มั่ยมันเจ็บแค่ไหน 5ปีที่แล้วฉันต้องทรมาณเพียงใด “ คุณเอ่ยถามแบคยอน พร้อมกับน้ำตาที่ค่อยไหลลงมาจาดวงตาคู่สวย
5 ปีที่แล้ว
คุณนั่งรอแบคยอนอยู่ที่ริมแม่น้ำแห่งนึง
“รอนานมั่ย “ แบคยอนเอ่ยถามคุณทันทีที่มาถึง
“ ใม่นานค่ะ แต่พี่มีเรื่องอะไรจะคุณกับฉันหรอ เห็นว่าเป็นเรื่องสำคัญด้วยนิ “
“ ยูมิ “ แบคยอนใม่ตอบคำถามคุณ แต่เข้ามาสวมกอดคุณแทน
“ เป็นอะไรค่ะเนี่ย วันนี้มาแปลกๆ “ คุณพูดก่อนจะค่อยๆผละออกจากอ้อมกอดของแบคยอน
“ เลิกกันเถอะ “ ทันทีที่คุณได้ยินคำพูดของแบคยอนน้ำตาของคุณก็ค่อยๆไหลนองลงมาอาบหน้าสวยทันที
“ เลิก เลิกงั้ลหรอ !! พี่เห็นฉันเป็นอะไร นึกจะเลิกก็เลิก “ คุณพูดออกไปอย่างตุกตะกัก เพราะยังตั้งตัวใม่ทัน
“ ใช่ เลิกกันเถอะ พี่ขอโทดน่ะ “ แบคยอนพูดพลางยืนมือมาจับมือของคุณ แต่คุณสะบัดมันออก
เพียะ !!
“ พี่มันใจร้าย ฉันเกลียดพี่ “ คุณตบหน้าแบคยอน และตะคอกใส่เขา ก่อนจะวิ่งออกไปจากที่ตรงนั้นทันที
“ พี่ขอโทดน่ะ ยูมิ “ แบคยอนได้แต่พูดพร่ำ ของโทษคุณ หลังจากที่คุณวิ่งไปแล้ว
ที่แบคยอนต้องบอกเลิกคุณ เพราะต้องไปรับหน้าที่เป้นหัวหน้าแก๊ง EXO k แทนพี่ชายของคุณ แบคยอนใม่อย่างให้คุณเป็นอัตราย จึงจำเป็นต้องบอกเลิกคุณไป แต่เขาใม่ใด้บอกเห็นผลกับคุณว่าทำไมต้องเลิก เพราะกลัวว่าถ้ามีคนรู้ว่าคุณคือผู้หญิงของแบคยอนคุณคงจะใม่ปลอดภัย และเป็นอัตรายแน่ๆ ดังนั้นคุณจึงตัดสินใจไปเรียนต่อเมืองนอก 5 แต่สุดท้ายคุณก็ต้องกลับมาแต่งงานกับแบคยอนตามข้อตกลงของตระกูล
หลังจากการแต่งงานมาแล้ว 1 เดือน ณ ปัจจุบันตอนนี้ คุณพยายามตีตัวออกห่างจากแบคยอน ใม่ยอมให้แบคยอนแตะเนื้อต้องตัวคุณเลย เพราะคุณยังโกรธที่เขาเคยบอกเลิกคุณและ คุณก็ใม่อย่างเสียใจเพราะแบคยอนอีก คุณจึงพยายามอยู่ห่างๆจาแบคยอน เพื่อที่จะได้ใม่เผลอใจไปรักเขาอีก
ณ ปัจจุบัน
“ ฉันขอโทษที่ทิ้งเธอไป แต่ฉันมีเหตุผลน่ะ “ แบคยอนพยายามพูดเพื่อให้คุณให้โกรธเขา เขาพยายามทำดีกับคุณทุกอย่างเพื่อที่จะให้คุณยกโทษให้เขา
“ หึ ! เหตุผล เหตุผลของคนเห็นแก่ตัวสิใม่ว่า “ คุณพูดออกมาด้วยน้ำเสียงโกรธเกรี้ยว ก่อนจะหันหลังและเดินกลับเข้ามาภายในบ้าน
“ งั้ลเธอก็รู้ใว้น่ะ ว่าฉันจะทำไห้เธอกลับมารักฉันอีกครั้งให้ได้ “ แบคยอนตะโกนตามหลังคุณ
“ ไม่มีวัน “ คุณตะโกนตอบแบคยอนกลับมา
“ ทำไม นายไม่บอกนายหญิงไปล่ะครับว่า …… “ ‘เซฮุน ‘ ลูกน้องคนสนิท (มือขวา) ของแบคยอนเอ่ยขึ้นไม่ทันจบ แบคยอนก็ยกมือขึ้นมาเชิงว่าหยุดพูด เซฮุนเลยเงียบทันที
“ ยังใม่ถึงเวลา “ แบคพูคยอลพูดขึ้น
“ นายครับ “ ‘ไค’ ลูกน้องคนสนิท อีกคนของแบคยอนอีกคน (มือซ้าย) วิ่งพรวดเข้ามาด้วยสีหน้าแตกตื่น
“ มีอะไร “ แบคยอนถาม
“ คุณซูโฮถูกลอบทำร้ายครับ “ ไครีบตอบแบคยอน
“ ห๊ะ ! แล้วตอนนี้เป็นยังไงบ้าง “
“ ตอนนี้อยู่ รพ.ครับ อาการปลอดภัยแล้ว “
“ ไค ! เตรียมรถให้ฉันด่วนฉันจะไปรพ. “ แบคยอนพูดและเตรียมตัวจะออกไป
“ มีอะไรหรอ จะไปไหนกัน นี่ก็ค่ำแล้ว “ คุณเดินมาหาแบคยอน
“….” แบคยอนไม่ตอบอะไร เพราะกลัวว่าถ้าบอกคุณ คุณจะตกใจ
“ มีอะไรเซฮุน “ คุณเห็นแบคยอนใม่ตอบคุณ คุณจึงหามาค้อนใส่เซฮุนแทน
“ เอ่อ คือ….. “ เซฮุนพูดอ้ำอึ้ง
“ นายครับ รถพร้อมแล้ว “ ไคเดินเข้ามาตามเจ้านายของเขา
“ ไค จะออกไปไหนกัน แล้วนี้ ดีโอไปไหน่ “ ‘ดีโอ’ หัวหน้าองค์รักษ์ของแบคยอน และเป็นคนค่อยดูแลและคุ้มครองคุณ
“ จะออกไปโรพบาลครับ ส่วนดีโอก็ล่วงหน้าไปโรงบาลครับ “ ไคก้มหน้าตอบคุณ เพราะเกรงกลัวคุณพอๆกับกลัวแบคยอน
“ โรงพยาบาล ใครเป็นอะร ทำไมต้องโรงพยาบาล” คุณพูดแล้วมองค้อนไปยังแบคยอน
“ เอ่อ ยู ใจเย็นๆน่ะ “ แบคยอนเดินมาหาคุนและจับที่ไหนคุณ
“ มีอะไร “ คุณพูดอย่างใม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไร
“ ตอนนี้ ซูโฮ อยู่โรงพยาบาล “
“ เฮีย “ คุณพูดออกมาด้วยน้ำเสียแผ่วเบา
“ เฮีย … ฮึก เฮียเป็นอะไร ฮือๆ “ คุณตะคอกใส่แบคยอนพร้อมร้องให้ออกมา แบคยอนจึงเข้ามากอดคุณใว้ ส่วนคุณก็ไม่ใด้ขัดขืนอะไร เพราะตกใจอยู่
“ เฮียเธอใม่ได้เป็นอะไรมากหรอก ตอนนี้ปลอดภัยแล้ว “ แบคยอนพูดพร้อมกับลูบหัวคุณเบาๆ จากนั้นคุณก็ค่อยๆผละออกจากอ้อมกอดแบคยอน
“ ให้ฉันไปด้วยน่ะ ฉันเป็นห่วงเฮีย น่ะๆ “ คุณพูดอ้อนวอนแล้วกุมมือแบคยอนเชิงขออนุญาต
“ ได้สิ “ จากนั้นทุกคนก็มุ่งหน้าไปยัง โรงพยาบาล
เม้นๆๆๆ ให้ไรท์ด้วยน๊าค้า ขอบคุณทุกกำลังใจน๊าค้า จุ๊บุ๊
ความคิดเห็น