หวงรัก ฮูหยินหลงยุค [มี e-book ]

กู้เฟิงซี แม่ทัพใหญ่ของแคว้นอัน วัย 30 ปี พระปิตุลาของฮ่องเต้ น้องชายของไทเฮา เขาคือบุรุษที่ถูกขนานนามให้เป็นวีรบุรุษของแคว้น ผู้กอบกู้บ้านเมืองตามแถบชายแดนให้กลับมาอยู่ในความปกครองของแคว้นตนตามเดิม เก่ง ฉลาด เหี้ยมโหด เด็ดขาด ปากร้าย ไร้ปรานีต่อศัตรู แต่แพ้ให้กับสตรีหนึ่งเดียวที่เขารักมั่น 

มู่ซือซือ หรืออีกชื่อ จือจือ นามที่มีแค่มารดาเอ่ยเรียก หญิงสาววัย 23 ปี ตัวเล็ก หน้าตาจิ้มลิ้ม งดงามราวกับภาพวาด ทว่าชะตาอาภัพ พลัดพรากจากถิ่นเกิด ไปเติบโตที่ต่างยุค ซึ่งรุ่งเรืองกว่ากันหลายพันเท่า สุดท้ายโชคชะตาก็นำพาให้กลับมาสู่แผ่นดินเดิม ชีวิตพบเจอแต่เรื่องไม่คาดคิด ดีที่นางเก่ง ฉลาด เพราะเป็นหมอทหาร จึงได้ช่วยเหลือคนไว้มาก แต่ดันไปไม่รอดเมื่อตกอยู่ในเงื้อมมือแม่ทัพกู้ 

บทหนึ่งคือ ยาลืมรัก 

“ว่าอย่างไร ท่านวางยาข้าให้ลืมนางใช่หรือไม่” เฟิงซีถามย้ำด้วยเสียงกดต่ำ จนจินฟานเองก็ยังตื่นตระหนก

 “ท่านน้าใจเย็นก่อนเถอะ เราเองก็เห็นดีด้วยกับเรื่องนี้ เพราะคิดว่าเป็นทางออกดีที่สุด ไม่เช่นนั้นเราก็ต้องเอาชีวิตสตรีผู้นั้นแทน” จินฟานรีบลุกขึ้นมายืนขวางมารดาไว้ เพราะผู้เป็นน้าเดินตรงเข้ามาหาพร้อมกับถ้วยชาในมือ

“เอ่ยเช่นนี้ก็แสดงว่ายอมรับสินะ ว่าพวกพระองค์วางยากระหม่อม” เสียงเย็นยังคงเปล่งออกมา พร้อมกับนัยน์ตาคมที่คุกรุ่นไปด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว แม้เขาจะจำความรู้สึกที่มีต่อซือซือไม่ได้ แต่เมื่อได้รู้ว่ามีคนเล่นตุกติกกับชีวิตตน เฟิงซีจึงไม่ชอบใจเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะผู้ที่ทำนั้นคือคนที่เขาไว้ใจที่สุด

“ข้าทำไปก็เพื่อสกุลกู้ ใครจะคิดว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเพราะมีคนวางแผน ข้าเองก็ลำบากใจเช่นกัน” 

บทหนึ่ง เขาลืมสิ้นแล้ว 

“เอ่อ พี่สะใภ้จะไม่เอ่ยถามอันใดหน่อยหรือ” หมิงซีตะล่อมถาม เมื่อเห็นซือซือนั่งนิ่งเกินไป

“ถามได้หรือเจ้าคะ” ย้อนคำของอีกฝ่าย เพราะเห็นคนรักหน้าตาบูดบึ้งดูไม่สบอารมณ์เลย

“จะถามก็รีบถาม อย่ามามัวพิรี้พิไรอยู่ หึ!...นี่หรือสตรีที่ข้าชอบหาความเป็นกุลสตรีไม่มีเลย ท่าทางเหมือนคนไร้การอบรม ไม่รู้ก่อนนั้นข้าชอบไปได้เยี่ยงไร” คนจำสิ่งใดไม่ได้เอ่ยหยันสตรีตัวน้อยซึ่งนั่งอยู่ตรงข้ามตน

“ทำใจเถอะท่านแม่ทัพ ก่อนนั้นท่านก็ชอบข้าที่เป็นเช่นนี้ อีกหน่อยท่านก็จะกลับมารักข้าที่เป็นเช่นนี้อีกนั่นแหละ อย่างไรเราก็หนีกันไม่พ้นหรอก” บอกอีกฝ่ายเสียงใส ก่อนจะยกคิ้วให้อีกสองสามที ทำเอาคนตัวโตถึงกับนิ่งงัน

“ไร้ยางอายที่สุด” ต่อว่าคนน้องแล้วก็ลุกเดินหนีไปที่ชายป่า มีคนสนิทตามไปยืนอยู่ห่าง ๆ แต่ละคนต่างก็หน้าเสีย ไม่คิดว่าผู้เป็นนายจะปากร้ายเพียงนี้ 

#ขอฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ เป็นแนวสุขนิยม ดราม่านิด ๆ แต่อิ่มกับความรักของท่านแม่ทัพแน่