SOS สำนักงานนักสืบเอสโอเอส จำกัด (มหาชน)

สำนักงานนักสืบเอสโอเอส

ที่ตั้ง : ตึกแอมไท ถนนลองเวย์ เขตไพร์ส เมืองเกรยล์

ไขคดีทุกคดี

ขอเพียง...หาเราให้เจอ !

กาลครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้...รู้แต่ว่า

...

ข้ากำลังล่องลอยโดยใช้ปีก... ปีกสีเทาของข้าในดินแดนทุ่งหญ้า แสงแดดร้อนระอุของวันทำให้ข้ารู้สึกร้อนแทบตับแตก เหงื่อข้าไหลออกมาไม่ขาดสายราวกับแม่น้ำตกแห่งแดนบูรพา

                ซึ่ง...ข้าก็ไม่รู้จักมันเหมือนกัน ไอ้น้ำตกแห่งแดนบูรพาอะไรนั้นหนะ

                แค่พูดให้มันดูหรูหราเหมาะสมกับข้าที่กำลังร้อนตับแตก ลมที่พัดปะทะหน้าของข้าไม่ได้ช่วยให้ความรู้สึกร้อนแทบโลกจะแตกหายไป แต่กลับทำให้ข้ารู้สึกรำคาญกับสายลมที่เหมือนกำลังตบหน้าผู้ชายที่หล่อที่สุดในดินแดนแห่งนี้ ซึ่งมันก็มีข้าอยู่แค่คนเดียวในดินแดนแห่งนี้

                ข้าลอยราวสัมภเวสีไปเรื่อยๆ จนร่อนลงที่ใต้ต้นอินทผลัม ลมสายหนึ่งพัดพาทรายปะทะหน้าข้าจนรู้สึกแสบร้อน ข้าสะบัดหน้าเพื่อให้ทรายบ้าหลุดออกไป แต่สายลมไอ้ยิ่งกว่าบ้าก็หอบทรายบ้านี่มาอีกจนข้าสุดแสนจะรำคาญ

                โว้ย! ภาวะโลกร้อน ร้อนจะตับแตก ข้าบ่นพึมพำในใจ

                ข้าสะบัดหน้าจนแทบจะหลุดจากคอจนเหลือบไปเห็นโอเอซิสบ่อย่อมๆ ข้าเห็นดังนั้นจึงรีบวิ่งไปล้างหน้าเพื่อเอาทรายบ้าๆ นี่เอาไปจากชีวิตอันงดงามของข้า

                สายน้ำเย็นช่ำช่วยบรรเทาอาการปวดแสบปวดร้อนของใบหน้าข้า เงาตรงหน้าในน้ำข้าคือผู้ชายคนหนึ่งรูปร่างหน้าตาหล่อเหลาราวกับประติมากรรมชั้นยอด นัยน์ตาสีไพลินราวกับท้องฟ้ายามเช้า เรือนผมสีเงินสะท้อนตั้งมุมเท่าไหร่ที่ข้าไม่รู้กับแสงอาทิตย์ที่ร้อนระอุจนทำให้ผิวที่บอบบางของข้าแทบลอก

                คิ้วโก่งดังคันศร จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากกำลังฉีกยิ้มกว้างจนเห็นฟันสีขาวราวกับมุกทั่วปากทำให้เห็นลักยิ้มบุ๋มลงไปทั้งสองข้างแก้ม

                ซ่า

                เสียงน้ำกระเซ็นดังขึ้นขัดขวางข้าที่กำลังบรรยายพรรณนาถึงผู้ชายตรงหน้าข้าในน้ำ ข้ามุ่นคิ้วด้วยความรู้สึกอัดอั้นตันใจที่ครั้งหนึ่งในรอบครั้งที่เท่าไหร่ไม่ทราบจะได้บรรยายพรรณนาถึงความหล่อของข้า

                มองมาที่ข้า มองมาที่ข้า มองมาที่ข้า...

เสียงแหบพร่าที่ข้าจำแนกแจกแจงไม่ได้ว่าเป็นเพศอะไรดังขึ้น ข้าละสายตาจากประติมากรรมชั้นยอดตรงหน้าข้ามาสนใจต้นเสียง แล้วข้าก็อยู่ในห้วงภวังค์...

หญิงสาวใบหน้ารูปไข่รับกับเรือนผมสีทอง นัยน์ตาสีอำพันกระพริบตาครั้งราวกับกลั้นหยดน้ำผึ้งออกมา จมูกโด่งรั้นเชิด ริมฝีปากแดงระเรื่อ เศษผ้าน้อยชิ้นแนบเรือนร่างอันเต็มไปด้วยส่วนเว้าโค้งที่สวยงามและ...

เต็มไม้เต็มมือดี !

แล้วข้าก็อยู่ใต้มนต์สะกดของนาง...

styli  co .
ขอขอบคุณrenzu.baki สำหรับThemeสวยงาม

TALK WITH ME
จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อนักเขียนนิยายแนวรักหวานแหววมาเขียนแนวแฟนตาซี แฟนตาซีเรื่องแรกที่คิดจริงจัง(?) หายหน้ากันไปนานกลับมาพร้อมแนวแฟนตาซี ซึ่งไม่รู้ว่ามันจะออกมาให้รูปแบบไหน
โปรดติดตามตอนต่อไป...
1/09/53