ลิ้นกับฟัน(คู่กัดมาราธอน)เปลี่ยนนามปากกา ; มารยาท

ลิ้นกับฟัน By มารยาท

เมื่อผลประโยชน์ที่มีร่วมกัน

ทำให้ 'ลิ้น' กับ 'ฟัน' ยอมสงบศึกกันชั่วคราว

วิวาห์ผลประโยชน์จะเปลี่ยนเป็นวิวาห์แสนหวานได้หรือไม่

               “ช่วยย้ำให้ดังๆ ให้ขี้หูฉันมันเต้นได้หน่อยได้ไหม?” ชายหนุ่มร้องบอกเสียงดังวอนให้หญิงสาวตรงหน้าช่วยย้ำว่าที่พูดเมื่อกี้นี้ไม่ได้ฝันไป 

               หญิงสาวเม้มปากแน่นจ้องมองชายหนุ่มตรงหน้ารู้หรอกน่าว่าแกล้งกัน ทำเป็นไม่ได้ยิน นี่อุตส่าห์ลดศักดิ์ศรีสุดๆ แล้วนะ คนอย่าง ‘กะรัต บรรพต’ ไม่เคยขอร้องใคร แต่ทำไมต้องเป็นอีตานี่ด้วยนะ  “นายฟังไม่ผิดหรอกดิด นายต้องช่วยฉันนะ”

               “ทำไมฉันต้องช่วยเธอด้วยกะทิ” ใบหน้าเรียบเฉยของชายหนุ่มนักธุรกิจแห่งเมืองเหนือเอ่ยถาม ทำให้กะรัตเป็นใบ้กินเลยทีเดียว แต่กระนั้นก็ยังเชิดหน้าเล็กน้อย มันเป็นนิสัยส่วนตัวที่ติดมาตั้งแต่เด็กไอ้นิสัยที่ไม่ยอมใครของเธอนี่แหละ ทำให้ต้องซวยอย่างทุกวันนี้ไงเล่า

               “นายก็ได้ฟังเหตุผลของฉันแล้วไงเล่า จะไม่เห็นใจกันหน่อยเหรอ” ทั้งแสร้งบีบน้ำตาทั้งทำหน้าตาน่าสงสาร ให้ 'บัณฑิต ศิริฤทธิ์' ยอมช่วยตน

                 “ไม่” น้ำเสียงแข็งกระด้างปฏิเสธอย่างทันควัน

                  “ก็ได้ งั้นไม่เป็นไร ให้คนอื่นช่วยก็ได้” น้ำเสียงที่อ่อนลงของกะรัตทำให้ชายหนุ่มขมวดคิ้วยุ่ง เพราะถ้าปกติทั่วไปกะรัตจะไม่ยอมง่ายๆ เธอจะต้องหาเหตุผลที่จะทำให้เขาช่วยให้ได้ แต่วันนี้กลับยอมรามือง่ายๆ นี่มันไม่ใช่กะรัตแล้ว 

                    นิยายเรื่องนี้ ชื่อ นามสกุล และสถานที่ เป็นเรื่องที่สมมุติขึ้น มิได้เจตนาพาดพิงถึงบุคคลใด หากชื่อ นามสกุลไปตรงกับบุคคลท่านใด มารยาทก็ขออภัยมา ณ โอกาสนี้

                    นิยายเรื่องนี้เป็นลิขสิทธิ์ของมารยาทแต่เพียงผู้เดียว

                    นี่เรื่องที่สองนะคะ เรื่องนี้เปลี่ยนนามปากกากันยาวๆ เลยค่ะ 

                    เรื่องนี้จะมีแต่ความสนุกเฮฮา ไร้สาระบ้าง สนองความต้องการของไรต์เอง

                    มีมาให้ติดตามกัน ให้คอมเมนต์กันจ้า ชอบที่มีคนมาอ่าน ชอบที่มีคนมาคอมเมนต์ แฮะๆ 

ขอบคุณครับ

ยิ้มหวานหวาน

มารยาท