“หนี...ไป”
ร่างโชกเลือดของพี่ชายคลานหนีจากคมดาบสังหาร พลางเปล่งเสียงสุดท้ายเพื่อบอกน้องสาวที่หลบซ่อนในเงามืดด้วยความกลัวและน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม ร่างเล็กสั่นสะท้านด้วยแรงสะอื้น เด็กน้อยกดลมหายใจเพื่อกันไม่ให้เสียงหลุดลอดออกไปถึงหูเพชรฆาตตรงหน้า คืนเดือนดับทำให้ครอบครัวของเธอไม่ทันเห็นกลุ่มนักฆ่าในราตรี พวกมันสังหารท่านแม่ผู้หลับใหลให้จากไปโดยไม่มีแม้แต่คำร่ำลา รวมถึงท่านพ่อผู้เป็นทั้งเสนาบดีใกล้ชิดองค์ราชาและนักรบอันเก่งฉกาจ แต่ด้วยวัยที่ชราภาพกลับทำให้พ่อพลาดพลั้งให้กับนักฆ่าไร้ปราณีในเงามืดอย่างง่ายดาย และพี่ชายที่พยามยามปกป้องเธออย่างสุดชีวิต และกำลังจะถูกพรากจากไปโดยคมดาบคู่นั้น
สองสายตาประสานกันเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนคมดาบกริบจะตวัดตัดผ่านลำคอของพี่ชาย พวกมันเดินจากไปโดยทิ้งให้เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งให้หัวใจสลายท่ามกลางราตรีที่ไร้แสงดาว
분개왕비
-ราชินีหงส์ดำ-
*นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน ทั้งชื่อบุคคล สถานที่ เหตุการณ์ต่างๆไม่ได้มีอยู่จริงๆ หากไปตรงกับเรื่องใดในประวัติศาสตร์ ข้าพเจ้าขออภัย มา ณ ที่นี้ด้วย
*นิยายเรื่องนี้ดำเนินโดยพื้นหลังคือเกาหลีโบราณยุคโชซอน ตัวละครไม่ได้ตายแล้วเกิดใหม่ หากข้อมูลใดผิดพลาดหรือบกพร่อง สามารถแนะนำติชมได้นะคะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น