(จบ) Yaoi ปลาวาฬเกยตุ้ย (He isn’t my friend)

​

 

“ไอ้ตุ้ย มึงเคยอยากรู้ไหมวะ ว่าเวลาผู้ชายจูบกันมันรู้สึกยังไง?”

“ไอ้ห่า ถามอะไรของมึงเนี่ย แค่คิดกูก็ขนลุกแล้วไหม” ตุ้ยขมวดคิ้วมองหน้าเพื่อนสนิทที่ตอนนี้ดูก็รู้ว่ามันคงเมามากจนเริ่มพูดจาเลอะเลือน

“ขนลุกทำไมวะ อึ่ก กูไม่เห็น...จะขนลุกเลย”

“เอ้าไอ้นี้ มึงกับกูคนละคนกันไหมหละ” ตอบกลับไปอย่างไม่จริงจังนัก เข้าใจเพื่อนอยู่หรอกว่าช่วงนี้บรรยากาศรอบตัวมีแต่อะไรแบบนี้ วิวคนแมนของกลุ่มก็ตกล่องปล่องชิ้นไปกับเดือนมหา’ ลัยหน้าตาหล่อพ่อทุกคณะอย่างวินเด็กนิเทศไปแล้ว ยังไม่พอเพื่อนสนิทของวิวก็ได้กับเพื่อนในกลุ่มกันเองอีก เจอบ่อยจนเกือบจะอิน

ความสงสัยที่ปลาวาฬเอ่ยถามออกมาก็ใช่ว่าตุ้ยจะไม่เคยสงสัยมาก่อน

แต่ก็แค่สงสัยนั้นแหละ ไม่ได้คิดอยากลองอะไรหรอก

มันไม่ค่อยอินอะ

“งั้นลองมาเป็นคนคนเดียวกับกูไหมอะ”

“ไอ้เห...อื้อ”

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

“เอ้าไอ้ตุ้ย ทำไมมึงปากแตกวะ?” ปลาวาฬที่เพิ่งตื่นขึ้นมาในตอนสายของอีกวัน มองหน้าเพื่อนสนิทด้วยความสงสัย เมื่อคืนนั่งกินเหล้ากันอยู่ดี ๆ แล้วมันไปตีกับใครมาวะ เหล้าก็กินที่ห้องนี่หว่า “ถามไม่ตอบด้วย หยิ่งนะเดี๋ยวนี้”

“ดูสภาพหน้าตัวเองก่อนเถอะ ค่อยมาถามกู”

“ไอ้เหี้ย!!!”

พูดได้คำเดียวเลยว่า ‘เยิน’

 #ปลาวาฬเกยตุ้ย

แก๊งวิศวะคนคูล

บางทีเพื่อนกัน ก็มันส์ดีนะ ใช่ไหม?

คงเป็นเพราะความรักห่วยๆ

ตรรกะป่วย ๆ

และความอยากลองของผมที่ทำให้เรา...

(นั้นผัวกูนะ ไม่ใช่เพื่อน!)

คำเตือน: เรื่องนี้มีคำหยาบเยอะนะ 

เรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนสนิท พี่วิวคนโหดแห่งภาคไฟฟ้า 

[Mind Mine] คุณวิศวะขาโหด มาเป็นคนโปรดผมเถอะครับ (กำลังทำการรีไรต์ค๊า)

พวกเค้าจะกลับมาเกรียนจนคนเขียนปวดหัวอีกครั้ง

เนี้ย!!! ปวดหัวตั้งแต่ยังไม่เริ่มเลย

แฮร่ เค้าล้อเล่น

ฝาก พี่ตุ้ย พี่ปลาวาฬ เอาไว้ให้อ่านกันด้วยจ้ะ 

รัก

Lita P

ติดตามข่าวสารได้ที่เดิม 

เพจเฟสบุ๊ค Lita P is Writing

Twitter:  Me Lita P @LSiripada

ความไร้สาระยังเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือเขียนไปเรื่อย

(นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่ผู้เขียนแต่งขึ้นเท่านั้น โปรดใช้หัวใจของเรามาคุยกัน)

ปล. นิยายเรื่องนี้เป็นนิยาย ชาย รัก ชาย จ้ะ 

​