[Always] ร อ รั ก

ถ้าเขาไม่อาจส่งยิ้มให้คุณได้อีกเเล้ว..

ถ้าเขาไม่อาจส่งเสียงที่เเสนคุ้นเคยนั้นออกมาได้..

ถ้าเขาไม่อาจขยับได้อีกเเล้ว

คุณจะยังรอเขาอยู่ไหม?

“

It was love at first sight, at last sight, at ever and ever sight.-Vladimir Nabokov
---------------------------------------------------------------------------------------------------------

สวัสดีคนที่หลงเข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้นะคะ  ไรต์ชื่อLILIZ030 นะคะ เรียกลิลิซเฉยๆก็ได้ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เเต่งขึ้นจากจินตนาการของไรต์นะคะ ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคลหรือสถานที่จริงเเต่อย่างใด เเต่งนิยายเเบบจริงจังในนี้ครั้งเเรกค่ะ กําหนดการอัพไม่มีกําหนด อัพตามใจไรต์เพราะว่าวันว่างไม่เคยเหมือนกันซักวันเลย  นิยายเรื่องนี้จะให้ความรู้สึกประมาณหวานเป็นขมนะคะ ยังไงก็ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยค่ะ เจอคําผิดบอกได้เสมอเลยนะคะ
ถ้าชอบหรือไม่ชอบยังไงก็รบกวนคอมเม้นต์หน่อยนะคะ ! ไรต์ชอบคอมเมนต์มากๆเลย 
เเท็กในทวิต #เปรมตะวัน นะคะ เผื่อใครอยากจะสอบถามหรือหวีดอะไรก็ได้เลยยย ไรต์จะไปส่องค่ะ