Warrior Section นักรบซ่ากับเกมส์ฆ่าล่าไม่รู้จบ

     เดี๋ยวนะ! ขอทบทวนสถานการณ์แปลบ ทำไมวัยรุ่นนิสัยดีเเถมรักสงบหน่อยๆอย่างเขาถึงต้องเข้ามามีส่วนร่วมในคลาสเรียนสุดโหดเสี่ยงตายแถมมีกระสุนปืนปลิวว่อนเต็มห้องเรียนเเบบนี้ด้วยฟ่ะ!?

          รีย์ นัยเจีย ถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมา เเต่คิดจนสมองเเทบเเตกก็ยังไม่ได้คำตอบ ขณะนั่งหมอบอยู่ใต้โต๊ะเลกเชอร์ในห้องบรรยายของมหาวิทยาลัยเวทมนต์ชื่อดังแห่งหนึ่งที่เขาเเละเพื่อนสนิทเพียงเเค่เดินหลงเข้ามาด้วยความบังเอิญเเค่นั้นเอง เเต่ใครจะไปรู้ล่ะว่าเเค่คาบเเรกห้องเรียนก็แปรสภาพเป็นสมรภูมิเดือดซะแล้ว! 

     นี่จะไม่มีใครช่วยหยุดฟังเขาซักหน่อยเหรอ เขาเป็นเเค่นักเรียนธรรมดาจากคลาสปกติที่เดินมาเข้าผิดห้องเเค่นั้นเองนะ ขอล่ะอย่าหันปืนกับมีดมาทางนี้จะได้ไหม มันขนลุกนะเฟ้ย! เห็นใจคนไม่อยากสู้กันบ้างเซ่!

     "รีย์" ฮันน์ เพื่อนสนิทผมเงินหน้าตาดีหาตัวจับยากสะกิดเรียก เเววตาเรียบเฉยเย็นชาดุจน้ำเเข็งของอีกฝ่ายไม่ได้มีท่าทางตกใจหรือตื่นกลัวเเม้เเต่น้อย เเถมยังมีโชว์สกิลเทพเตะคนอื่นกระเด็นได้สบายๆหน้าตาเฉยอีกต่างหาก

     "ว่าไง" รีย์ที่กำลังคิดหาทางหนีทีไร่จนหน้าเครียดเขม็งหันไปมองเพื่อนสนิทที่ชี้นิ้วไปทางด้านขวาของเขา 

     "ข้างๆรีย์ มีคนถือมีดอยู่" 

     "ห๊ะ!?" รีย์หันขวับไปมองอย่างรวดเร็ว เเละเป็นดั่งฮันน์ว่าด้านขวาของเขามีชายหนุ่มร่างสูงรูปลักษณ์เหมือนชาวตะวันออกกลางคนหนึ่งกำลังเงื้อมีดสูงอยู่เหนือตัวเขา ทั้งยังปล่อยออร่ามุ่งร้ายชนิดที่ว่ากะเอากันให้ตายไปข้างใส่อีกต่างหาก

     ย่ามันเถอะ! ไม่อยากสู้ก็ต้องสู้เเล้วเเบบนี้!!