สตรีผู้นั้นมันไม่ใช่เจ้า

เมื่อคืนสือฮ่าวเมาทั้งเหล้า เมาทั้งรัก นึกจับสตรีที่เขาอยากได้นักทำเมียอยู่ค่อนคืน จนกระทั้งรุ่งสาง 

สือฮ่าวยืดอกเตรียมตัวรับผิดชอบด้วยการขอจูเซียนเซียงแต่งงานอย่างเต็มที่ เพราะคนนี้เขารักหนักหนา แม้นผู้ใดจะหาว่าเขาเจ้าชู้ แต่สำหรับจูเซียนเซียงนั้น เขายกให้นางเป็นที่หนึ่งในดวงใจ

" เซียนเซียงน้องพี่ เจ้าอยาก...อ้าวเห้ย "

' นะ นี่ไม่ใช่จูเซียนเซียง แต่เป็น! '

" ฟะ ฟะ เฟยหยา! "

ฟางเฟยหยา สตรีคนที่เขาไม่อยากจะเฉียดเข้าใกล้ เขากับนางเกลียดกันอย่างกับอะไรดี เจอหน้ากันทีมีแต่หาเรื่องชวนทะเลาะ หากถามถึงความงามของนาง หึ ความงามของนางหาได้เทียบเท่าจูเซียนเซียงไม่

' ฉิบหาย! เขาอยากได้จูเซียนเซียง ไม่ได้อยากได้สตรีน่าเกลียดคนนี้! แย่แล้วเจ้าสือฮ่าว ดันฉุดผิดคน! '