"นี่มันลานประหารชัดๆ"
ผมได้ยินเสียงของชายคนหนึ่งพูดขึ้น เมื่อหันกลับไป ในตอนนี้พวกเราทั้ง 50 คน
กำลังตกอยู่ในอาการที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
"เชือดไก่ให้ลิงดูจะเป็นไรไป...50 นี่เลขสวยนะ"
ผมพยายามคิดหาวิธีหนีออกจากที่นี่ แม้จะพยายามทำอะไร สิ่งที่มันบอกมักจะกลาย
เป็นแค่เรื่องล้อเล่นไปเสียเฉยๆ
เมื่อทุกอย่างไมน์เซทเข้ามาในสมองของผมแล้ว สิ่งที่ผมรู้ คือความสามารถที่เรา
ต่างได้รับมันมาเพื่อใช้ในการเอาตัวรอดในเกมเสมือน ที่จำลองเมืองของเราขึ้นเป็นสถานที่ใช้
ฆ่าล้างบางผู้เล่น
"นายได้อะไร ทำไมเงียบแบบนั้น"
แจ็คสัน เบิร์นเนอร์ ถามผม ดูก็รู้ว่าเขาได้ความสามารถของนักฆ่ามาไว้ในมือ ผมจะ
กระโตกกระตากบอกเขาเกี่ยวกับความสามารถที่ผมมีในตอนนี้ไม่ได้
'HACK'
"พิมพ์เอกสารน่ะ..."
แจ็คสันมองผมอย่างไม่เชื่อสายตา
"จะให้เอาแป้นพิมพ์ไปฟาดหัวใครวะ! ความสามารถนายอาจมีประโยชน์ก็ได้
งั้น บัดดี้กัน ฉันจะปกป้องนาย ส่วนนายทำหน้าที่เก็บข้อมูลและของสำคัญ โอเค ดีล"
พูดเองเออเองเลยนี่ คงดีเหมือนกัน ผมพยักหน้าแล้วชนกำปั้นกับเขา
"โอเค ไปบิดหัวไอ้บ้านั่นกัน!"
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น