ยัยเฉิ่มกับรุ่นพี่สุดฮอต (แอบรัก) Secretly Love - นิยาย ยัยเฉิ่มกับรุ่นพี่สุดฮอต (แอบรัก) Secretly Love : Dek-D.com - Writer
×

    ยัยเฉิ่มกับรุ่นพี่สุดฮอต (แอบรัก) Secretly Love

    จดหมายรักเป็นเหตุสังเกตได้ เมื่อเร็นตัดสินใจสารภาพรักกับทัตซึยะรุ่นพี่สุดฮอต ทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายกับชีวิตของเธอตามมา มิตรภาพและความรักจะนำพาให้พวกเขาผ่านพ้นปัญหาและอุปสรรคไปได้หรือไม่ ต้องติดตาม

    ผู้เข้าชมรวม

    1,409

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    32

    ผู้เข้าชมรวม


    1.4K

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    20
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    จำนวนตอน :  50 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  4 ต.ค. 66 / 06:40 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

     

    เรื่องราวของเร็น เด็กสาวม.ปลาย ซึ่งเธอโตมากับคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว ที่ดูและลูกสาวตามลำพัง เนื่องจากแม่ของเธอได้เสียชีวิตไปตั้งแต่เธอยังเด็ก พ่อของเร็นเป็นคนดี มีน้ำใจ เขาจึงได้ไปช่วยค้ำประกันเอกสารให้กับเพื่อน จนสุดท้ายต้องถูกแก๊งค์ทวงหนี้่โหด ตามมาทวงหนี้ถึงบ้านเพราะเพื่อนพ่อของเธอไม่ยอมชำระหนี้ 

    จำนวนหนี้อันมหาศาลนั้น ทำให้สองพ่อลูกต้องพากันหนี้หัวซุกหัวซุน ทั้งสองได้ไปขอพึ่งพาเพื่อนเก่าของแม่ และดันเป็นครอบครัวของรุ่นพี่หนุ่มสุดฮอตที่อยู่โรงเรียนเดียวกันกับเธอ 

    เรื่องราววุ่น ๆ ของวัยรุ่นวัยเรียนจึงได้เกิดขึ้น ความสัมพันธ์ก่อให้้เกิดความผูกพัน จนเป็นที่มาของการมอบจดหมายสารภาพรัก แต่แล้วก็มีเรื่องราวความเข้าใจผิดมากมายให้ปวดหัวและเสียใจ ทั้งเขาและเธอ จะสามารถแก้ไขปัญหาและเติบโตขึ้นไปในทิศทางไหน คงต้องมาติดตามและคอยให้กำลังใจ เร็นและทัตซึยะไปพร้อม ๆ กันนะคะ 

     

     มีจำนวนตอน 35 ตอน + ตอนพิเศษ 14 ตอน 

    เขียนจบและพิสูจน์อักษรเรียบร้อย 

    ไรต์จะไล่ลงเผยแพร่ผลงาน จนจบเรื่องภายในวันอาทิตย์ที่ 27 พ.ย. 65.

    .

    จะเปิดให้อ่านฟรีจนจบ จากนั้นไรต์จะขออนุญาตติดเหรียญบางตอน 

    ตั้งแต่วันที่ 1 ธ.ค. 65 เป็นต้นไปนะคะ

     

    Cutscene

    Cut Scene

         ทัตซึยะ นั่งเอาหลังพิงเก้าอี้อยู่ข้างเตียงคนไข้ ใบหน้าอัน    หล่อเหลานิ่ง เงียบขรึม ฝ่ามือหนาทั้งสองข้างยังคงกุมมือของเร็นเอาไว้แน่น ซึ่งเธอยังคงนอนไม่ได้สติอยู่บนเตียง

         สายตาของเด็กหนุ่มเริ่มกวาดมองสำรวจเรือนร่างของเด็กสาวภายใต้ชุดผู้ป่วยตั้งแต่หัวจดปลายเท้า

       ศีรษะของเร็นถูกพันไว้ด้วยผ้าสีขาวรอบหัว ใบหน้าเขียว เต็มไปด้วยรอยฟกช้ำและรอยขีดข่วน แขนข้างขวาถูกเข้าเฝือกหนา รวมทั้งขาขวาก็ด้วยเช่นกัน ซึ่งตอนนี้หมอต้องใช้ผูกผ้าโยงไว้กับผนัง เพื่อให้เด็กสาวได้วางขาสูงขึ้นจากเตียงเล็กน้อย

      พอได้อยู่คนเดียวตามลำพังกับเด็กสาวสองคนแบบนี้เขาจึงพรั่งพรูความรู้สึกที่ทนอดกลั้นไว้ออกมาอย่างไม่หยุด มือทั้งสองข้างยังคงกุมมือนุ่มนั้นไว้แน่น สายตาจ้องมองเรือนร่างอันนิ่งสงบตรงหน้าอย่างห่วงใย

      “ฉันไม่รู้ว่าเธอบ้าหรือโง่กันแน่ ทำไมถึงได้ชอบเอาตัวเองไปอยู่ในสถานการณ์และสถานที่เสี่ยงอยู่เรื่อยเลยนะ เร็น! ฉันสั่งให้เธอ  ลืมตาตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้ จะตื่นขึ้นมาทะเลาะกับฉันหรือต่อว่ายังไงฉันก็ได้ ขอเพียงแค่เธอรู้สึกตัวและกลับมาเป็นเร็นคนเดิมของพวกเราก็พอ...”

      ถ้อยคำรวมทั้งน้ำเสียงของทัตซึยะ ฟังดูคล้ายเขากำลังดุและต่อว่าเด็กสาวแต่ความเป็นจริงแล้วเขาเป็นห่วงเธอมากจนแทบจะควบคุมสติตัวเองไม่ได้แล้ว

       ดูเหมือนว่าสิ่งที่เขาทำมันจะได้ผล เด็กสาวเริ่มขยับปลายนิ้วของเธอเล็กน้อย ทว่าเด็กหนุ่มกลับยังไม่รู้ตัว ดวงตาสีนิลนั้นยังคงจ้องใบหน้าเรียวคมบนเตียงนอนคนไข้อย่างไม่วางตา

         จังหวะนั้นเองเขาพลันเหลือบเห็นน้ำตาของเด็กสาวไหลรินออกมาจากขอบตา

       เด็กหนุ่มลุกขึ้นยืนและโน้มตัวลงต่ำเข้าไปหาเด็กสาวที่กำลังนอนราบอยู่บนเตียงคนไข้ ปลายนิ้วเรียวยาวสากเล็กน้อยวางสัมผัสเบา ๆ ตรงข้างขอบตาและเช็ดคราบน้ำตาแห้งกรังนั้นออกอย่างอ่อนโยน

       ตอนนี้ใบหน้าของเขาห่างจากใบหน้าของเด็กสาวเพียงคืบเดียว คิ้วโก่งโค้งดั่งคันศร ขนตางอนยาว จมูกเป็นสัน ริมฝีปากบางอิ่มเอิบสีซีดเล็กน้อย พร้อมลมหายใจอุ่นของเธอได้กระทบกับใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา

          ณวินาทีนี้ ราวกับเด็กหนุ่มถูกต้องมนตร์สะกด เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นใบหน้าของเธอชัด ๆ ในขณะที่กำลังหลับอยู่ 

        จู่ๆเขาก็ก้มหน้าลงต่ำยิ่งกว่ากว่าเดิม ชั่วอึดใจริมฝีปากหนาก็ได้วางสัมผัสลงบนริมฝีปากบางอิ่มเอิบนั้นอย่างละมุนและอ่อนโยน

        วินาทีนั้นราวกับว่าเข็มนาฬิกาได้หยุดเดินไปชั่วขณะ นานเท่าไรไม่รู้ที่ทัตซึยะค้างริมฝีปากของเขาอยู่ในท่านั้น พอได้สติ    เด็กหนุ่มก็รีบถอนดวงหน้าออกจากเด็กสาวอย่างรวดเร็ว

       แต่...สายตาของเขาก็พลันได้สบตาเข้ากับดวงตาสีดำกลมโตสดใสที่กำลังเบิกกว้างอยู่อย่างประหลาดใจพวงแก้มนวลผ่องของเด็กสาวตอนนี้แดงขึ้นราวกับสีของลูกเชอร์รีที่กำลังสุกงอมได้ที่ฉันใดฉันนั้น

     

     

    จากใจนักเขียน

    เรื่องนี้เป็นจินตนาการของผู้เขียน ชื่อ บุคคลและสถานที่เป็นเรื่องสมมติขึ้นเท่านั้น 

    อาจจะมีการใช้คำไม่สุภาพบ้าง

    ไรท์ไม่มีเจตนาชี้นำหรือสนับสนุนในเรื่องการกลั่นแกล้ง ทั้งทางกายและวาจา Not Bully !

     แต่บางเนื้อหานำข้อมูลอ้างอิงมาปรับแต่งให้เข้ากับจินตาการเพื่อให้เกิดความเพลินเพลิน

    หากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยทุกท่านไว้ ณ ที่นี้

     

    สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พุทธศักราช 2537 

    และฉบับเพิ่มเติม ปี 2552

    ห้ามนำส่วนหนึ่งส่วนใดของหนังสือเล่มนี้ไปลอกเลียนแบบ

    ทำสำเนา ถ่ายเอกสาร หรือนำไปเผยแพร่บนอินเทอร์เน็ต

    และเครือข่ายต่าง ๆ ไม่ว่ารูปแบบใด ๆ นอกจากจะได้รับ

    อนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากเจ้าของลิขสิทธิ์เท่านั้น

    .................

    ด้วยรัก

    Weisse Hexe แม่มดขาว

    13.3.22

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น