ไม่ใช่ฉันที่เธอต้องการ

อมรเทพ เลิศอร่ามพงษ์ นักธุรกิจวัย 30 ปี ซึ่งเป็นที่หมายปองของหญิงสาวทั้งหลาย แต่แล้วทุกคนก็ต้องอกหักเมื่อรู้ว่าชายหนุ่มสุดหล่อ มาดเท่ห์คนนี้ ได้แต่งงานแล้ว

เกศรินทร์ พิทักษ์อมร หญิงสาววัย 22 ปี ลูกสาวคนเล็กของเอนกกับอนงค์ เธอเป็นเด็กสาวที่สดใส ร่าเริง หลังจากที่จบการศึกษาระดับปริญญาตรีก็ต้องมาแต่งงานกับชายหนุ่มที่ไม่เคยรู้จักเพื่อขัดดอก ตามที่บิดามารดาได้ขอเซ็นสัญญาเงินกู้เอาไว้ว่าหากไม่สามารถหาเงินมาจ่ายได้ตามกำหนด จะต้องส่งลูกสาวคนหนึ่งมาเป็นคนรับใช้ทำงานบ้านให้กับเจ้าหนี้แทนค่าดอกเบี้ยระหว่างที่พวกเขาไปหาเงินมาจ่ายทั้งต้นและดอก โดยขอเวลาหาเงินมาชดใช้เป็นเวลา 3 ปี  

เด็กสาวที่เคยสดใสร่าเริง กลับต้องมามีชีวิตที่โดดเดี่ยวอยู่ภายในบ้านของเลิศอร่ามพงษ์ เพราะว่าอรมเทพไม่ได้ต้องการที่จะแต่งงานกับเกศรินทร์ เนื่องจากว่าเขามีผู้หญิงที่รักอยู่แล้ว และอีกไม่นานเธอก็จะตามเขากลับมาที่เมืองไทย ซึ่งอมรเทพมีความจำเป็นที่จะต้องเดินทางกลับมาก่อน ดังนั้นเกศรินทร์จึงเป็นผู้หญิงที่เขาไม่ต้องการ 

“น้ำตาไม่ช่วยอะไร มีอะไรต้องทำก็ไปทำซะ อย่ามายืนตรงนี้ เห็นแล้วอารมณ์เสีย” อมรเทพไล่เกศรินทร์อย่างไม่ไว้หน้า หลังจากที่เธอนำเครื่องดื่มเย็นๆมาให้กับเขาที่ห้องทำงาน แล้วเกิดอุบัติเหตุที่คาดไม่ถึงจนเกศรินทร์ต้องร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บ แต่อมรเทพก็ไม่ได้สนใจถามไถ่อาการของเธอ  

“ไม่คิดว่าฉันจะมีชีวิตที่รันทดอย่างนี้ นึกว่ามีแต่ในละครน้ำเน่าซะอีก เฮ้อ! ทำไมพ่อกับแม่ต้องให้ฉันซึ่งเป็นลูกสาวคนเล็กต้องมาเป็นภรรยาขัดดอกแทนพี่เนยกับพี่ฝนด้วยนะ เขามีแต่ให้พวกพี่ๆเสียสละ แต่นี่อะไรให้ฉันซึ่งเป็นน้องคนเล็กเสียสละแทน ทำอย่างกับว่าฉันไม่ใช่ลูกแท้ๆของพ่อแม่อย่างนั้นแหละ” เกศรินทร์นั่งบ่นกับตัวเอง หลังจากที่ถูกสามีที่ไร้น้ำใจไล่ออกมาจากห้องทำงาน

“ทำไมฉันจะต้องมาแต่งงานกับผู้หญิงขัดดอกคนนี้ด้วยนะ ความรักของฉันที่กำลังมีความสุขกับแนนซี่ต้องพังทลายลงไปทันทีที่เธอเข้ามาในชีวิตของฉัน ฉันจะต้องทนอยู่กับเธอถึง 3 ปี มันนานเกินไป ฉันจะทำให้ชีวิตของเธอมีแต่ความทุกข์จนทนไม่ไหว แล้วเธอจะเป็นคนที่หนีไปจากฉันเองก่อนที่จะครบ 3 ปี สัญญาบ้าๆฉบับนั้นจะได้สิ้นสุดสักที” อมรเทพพูดกับตัวเอง หลังจากที่เกศรินทร์ออกไปจากห้องทำงานของเขาแล้ว 

*นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ห้ามนำไปทำซ้ำ แก้ไข ปรับปรุง หรือลอกเลียนแบบเด็ดขาด*