หรือกรรมประกาศิต

“สรุปใจความสำคัญในคำสั่ง เป็นดังนี้ครับ...ให้บุตรชายคนโตของสกุลโรจนอนันต์มีบุตรกับหญิงที่ถูกเลือก คือ...หญิงที่มีความงามตามแบบ ‘เบญจกัลยาณี’ ประกอบไปด้วย ผมงาม เนื้องาม กระดูกงาม ผิวงาม วัยงาม ต้องเกิดตรงกับเก้าค่ำ เดือนยี่ ปีฉลู ตกฟากปัจฉิมยาม หากผิดจากคำสั่งที่ให้ไว้ ให้ยกกิจการที่สืบต่อกันมา ให้ตกเป็นสมบัติของแผ่นดิน เมื่อสิ้นอายุของโจนอนันต์คนสุดท้าย ที่ได้ปฏิบัติตามคำสั่งนี้ครับ”

---

“คนเลว ฉันเกลียกคุณ เกลียดพวกคุณทุกคน รู้ไว้ด้วย จะอยู่จะตายฉันก็ยังจะเกลียดพวกคุณอยู่ดี กล้าดียังไงมาทำกับชีวิตฉันแบบนี้ กล้าดียังไง!”

---

“พอได้เด็กไปจากฉัน จากนั้นค่อยเฉดหัวฉันทิ้งใช่ไหมคะ แล้วก็เข้าสู่กระบวนการบูชายัญต่อไป คิดว่าฉันจะเชื่อเพราะการแต่งงาน เพราะคำบอกรักปลอมๆของคุณหรือไง เชิญพวกคุณไปหาแม่พันธุ์คนใหม่เถอะค่ะ เงินทองมากมายคงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับพวกคุณ แต่ถ้ายังมีมนุษยธรรมหรือหลงเหลือความเป็นคนอยู่บ้าง คงคิดได้นะ ว่าวัฏจักรอุบาทว์ของพวกคุณมันควรจบลงได้แล้ว  มีคนไม่รู้เรื่องอีกตั้งเท่าไหร่   ต้องมาสังเวยชีวิต เพียงเพื่อสนองความต้องการอยากมีอยากได้ ทั้งที่ก็มีจนท่วมหัว ใช้ไปอีกกี่ปีกี่ชาติยังไม่หมดอยู่อย่างนี้”  

-------------------------

“พี่รักเธอ อยากให้เธอรู้ไว้ ไม่ว่าเธอจะหนีพี่ไปอยู่ที่ไหน หรือต่อไปเธอจะไปรักใคร แต่อยากให้เธอรู้ ว่าความรักที่พี่ให้เธอ มันคือความจริง แล้วพี่ก็ยังจะรักเธออยู่อย่างนี้”