[รั]กนี้...ตราบใดที่ยังมีลมหายใ[จ]

เนื้อเรื่อง

บนโลกที่มีประชากรมากมายหลายล้านคน ฉันดารินกำลังเฝ้ามองดูบรรยากาศภายนอกจากตึกชั้นสูงใจกลางเมืองหลวง บรรยากาศในห้องช่างหนาวเหน็บ... ฉันนั่งมองทิวทัสน์จากด้านบนด้วยแววตาเศร้าสร้อย ไม่ว่าจะมองสักกี่ครั้งก็ตามเถอะ...

   ปิ๊งป่อง~

   เสียงสัญญาณออดดังขึ้นมาทำลายบรรยากาศที่เงียบสงบ ฉันย่างฝีเท้าเพื่อเดินลุกขึ้นไปเปิดประตูห้องอย่างเซงๆ ใครมากันนะ? รบกวนจริงเชียว...!!

   แอ๊ด~

   \"สวัสดีริน\"^O^

   \"เมย์!\"O_O

   \"^_^\"

   \"เธอมีอะไรเหรอถึงหอบสังขารมาวันนี้ได้น่ะ?\"

   \"ไปเที่ยวกันเถอะนะรินป่ะๆ แต่งตัวเร็วเข้าออกไปเที่ยวกัน\"เมย์ไม่พูดเปล่าพลางจูงมือฉันเพื่อไปแต่งตัวทันที ฉันเองก็พูดอะไรไม่ออกได้แต่ให้ยัยเมย์ลากไปอย่างงั้นแบบไม่ขัดข้อง

    เมื่อแต่งตัวเสร็จกันแล้ว ฉันถูกยัยเมย์แปลงโฉมให้กลายเป็นสาวสวยน่ารักขึ้นมาทันที แล้วก็พาไปเดินแถวๆสยามที่ๆมีผู้คนเดินผ่านไปมามากมายตลอดเวลา และในวันนี้ก็ดูเหมือนจะมีนักร้องชื่อดังมาที่นี่ด้วยทำให้ผู้คนมุงออกันเต็มไปหมดรวมทั้งยัยเมย์ที่เป็นคนชวนฉันมาด้วย

    \"กรี๊ดดดดดดดๆๆๆนรินทร์\"เสียงสาวๆมากมายกรีดร้องกันอย่างดีใจที่ได้เจอกับนักร้องรูปหล่อนรินทร์ที่กำลังดังมากในขณะนี้ ถึงฉันจะไม่ค่อยบ้านักร้องก็เถอะนะแต่ฉันก็พอจะรู้จักหมอนี่มั่งแหละ

    \"โอ๊ย!ขอทางผมหน่อยครับ\"นรินทร์เอ่ย..ขณะที่กำลังแหวกแฟนคลับเพื่อออกไปหาอากาศหายใจ

    \"นรินทร์กรี๊ดดดดๆๆๆทางนี้ค่ะ ขอบจับมือหน่อยนะค่ะ\"แฟนคลับตะโกนไม่พูดเปล่าแห่กันมาบรึม อีตานรินทร์สบโอกาสช่วงที่กำลังแห่เข้ามารีบวิ่งแจ้นออกไปทันที ฉันที่ยืนอยู่ห่างๆห่างมากๆก็ได้แต่ชะโงกมองด้วยความสงสัยว่ามีอะไรเกิดขึ้น...

    \"กรี๊ดดดดดดดดดดดๆๆๆๆคุณนรินทร์\"เสียงสาวๆแฟนคัลบที่กำลังไล่ตามนรินทร์กันอย่างดุเดือด

    \"ว๊ายย!!\"ฉันอุทานออกมาด้วยความตกใจเพราะฉันกำลังถูกใครคนนึงลากเข้ามุมแล้วจูบ! ริมฝีปากที่ประกบมานั้นอ่อนนุ่มและมีรสเชอร์รี่ติดมาด้วย ฉันเคลิ้มไปชั่วครู่ก่อนที่จะค่อยๆรู้สึกตัวแล้วพลั่ก!หมอนั่นออกห่างตัวอย่างตกใจ...

    \"เลวที่สุด!\"ฉันตะโกนด่าก่อนที่จะเงื้อมมือตบหน้านายนัน่ทันทีแบบไม่ได้มองว่าหมอนั่นคือใคร!?

    \"โอ๊ย!เธอ...กล้าตบหน้าฉันเหรอ!!\"เจ้ากรรมโวยพลางเดินเข้ามาจับไหล่ฉันเขย่า...ฉันค่อยๆพิจารณาใบหน้าของเขาอย่างตกใจ หมอนี่สูงสัก180 ผิวขาวซีด ริมฝีปากได้รูปกระจับ ผมสีน้ำตาลอ่อนตัดกับดวงตาแหลมคมคู่สวยสีดำ หมอนี่คือ นรินทร์นั่นเอง!

    \"นรินทร์!\"ฉันอุทานออกมาอย่างตกใจครั้งพลางชี้หน้าเขา

    \"ใช่แล้วฉันคือนรินทร์! เธอกล้ามากที่ด่าแล้วตบฉันแบบนี้นะ!\"นรินทร์พูดก่อนที่จะประกบริมฝีปากอีกครั้งอย่างรุนแรง

    \"อะ...อื้ม ปะ..ปล่อย!\"ฉันพูดพลางพลักหมอนั่นล้ม ใบหน้าของฉันแดงก่ำตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยจูบเลยด้วยซ้ำแล้วที่แน่ๆแค่คุยกับผู้ชายก็เป็นเรื่องยากสำหรับฉันแล้ว!!

    \"เธอชื่ออะไร!?\"นรินทร์ตะโกนถามเสียงห้าว

    \"จำเป็นต้องบอกนายด้วยงั้นเหรอ?\"

    \"ใช่!จำเป็นต้องบอกเพราะฉันสนใจเธอ!!\"นรินทร์เอ่ยออกมาเล่นทำใจฉันเต้นตุบตับไปมาอย่างไม่เป็นจังหวะเลยทีเดียว

    \"พูดบ้าอะไรของนาย!\"ฉันว่าเขานิดๆก่อนที่จหันหน้าหนีเพื่อนเดินหนีไปด้วยความเขินอาย

    \"ฉันไม่ได้บ้านะ ฉันพูดจริงๆ!!\"นรินทร์ตะโกน

    \"ฉันชื่อดารินแล้วก็ลาก่อนหวังว่าคงไม่เจอกันอีก!\"ฉันพูดทิ้งท้ายเอาไว้ก่อนที่จะวิ่งหนีออกไปด้วยความอายหน้าแดงก่ำ ทิ้งให้นายนรินทร์หงุดหงิดอยุ่คนเดียวที่รู้เพียงแค่ชื่อของฉันเท่านั้น

    หลังจากที่ฉันพบกับเหตุการณ์บ้าบอวันนั้น และในวันนี้ก็ผ่านมา 1 อาทิตย์แล้ว ฉันนั่งเปิดดูรายการโทรทัศน์แก้เบื่อด้วยความเซงไปวันๆ แล้วก็ต้องมาสะดุดกับรายการช่องนึงที่มีนายนรินทร์มาด้วยในวันนี้

    \"สวัสดีค่ะคุณนรินทร์\"

    \"สวัสดีครับ\"

    ฉันนั่งฟังการสนทนาสัมภาษณ์ของนายนรินทร์ไปมาอย่างสนใจจนมาถึงช่วงสุดท้ายที่ต้องทำเอาฉันอึ้งไปเลย...

    \"มีอะไรจะฝากท่านผู้ชมทางบ้านไหมค่ะ?\"

    \"ถึงยัยดารินถ้าตอนนี้เธอชมรายการนี้อยู่โปรดออกมาหาฉันตรงสถานที่ๆเราพบกันครั้งแรกที่เดิมฉันจะรอเธออยู่ที่นั่น ขอบคุณครับ\"นรินทร์กล่าวขอบคุณเสร็จปุ้ปรายการก็จบลงทันที ฉันหน้าร้อนผ่าว ใจเต้นไม่เป็นส่ำเลยทีเดียว ตาบ้านั่นกำลังพูดอะไรของเขา! ฉันไม่มีทางไปหรอกย่ะ!

     ณ.สยาม

     ฉันเดินจ้ำอ้าวไปมายังกับเจ้าเข้า ทั้งๆที่บอกกับตัวเองแล้วว่าจะไม่มากับแต่งชุดสวยออกมาที่นี่จนได้ แต่ถึงยังงั้นฉันก็ไม่กล้าเดินออกไปตรงจุดที่พบกับนรินทร์ครั้งแรกอยู่ดี จนสักพักมีใครคนนึงเข้ามาสะกิดไหล่ฉันถึงกับสะดุ้งด้วยความตกใจ

     \"จ๊ะเอ๋\"

     \"ว๊ายย!!\"

     \"^O^\"

     \"O_O\"

     \"นรินทร์!!\"

     \"อุ๊บ!\"นรินทร์เอามอือุดปากฉันทันทีด้วยความตกใจ

     \"ยัยบ้าอย่าตะโกนเสียงดังสิเดี๋ยวก็แย่กันพอดี ฮิฮิ เธอมาจริงๆด้วยดีใจจัง\"

     \"นายมีอะไร?\"

     \"ก็บอกแล้วไงว่าฉันสนใจเธอไงเล่า\"

     \"งั้นเหรอ ขอโทษทีนะพอดีฉันไม่สนย่ะ\"ฉันพูดพลางเดินเชิดหน้าออกไปแต่กลับถูกนรินทร์ฉุดมือเอาไว้ซะก่อน

     \"คบกับฉันนะ\"นรินทร์หน้าแดงก่ำ ฉันได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มจนแก้มปริ ตานี่ก็มีส่วนน่ารักดีเหมือนกันแหะ ฉันเองก็ไม่ได้รังเกียจอะไร ลองคบดูก็คงไม่เสียหายหรอกเนอะ ^__^

     \"อืม\"ฉันหยักหน้าให้เขาเบาๆก่อนที่จะถูกเขารวบตัวเข้าไปกอดอย่างดีใจ

     หลังจากนั้นหลังจากที่ฉันได้คบกับนรินทร์ทุกวันฉันรู้สึกว่ามีความสุขมาก นริทน์ทำให้ฉันรักเขามากขึ้นทีละนิดๆจนมากขึ้นจนถึงขนาดที่จะขาดกันไม่ได้ และวันหนึ่งก็มาถึงวันที่ต้องทำให้ฉันแทบขาดใจวันที่ฉันรู้สึกเหมือนว่าโลกทั้งใบมันหม่นหมอง เมื่อฉันได้รับข่าวจากทีวีว่านายนรินทร์นักร้องดังรถคว่ำตอนนี้กำลังอยู่ห้องไอซียู...ฉันได้ยินและเห็นข่าวนั้นก็ตกใจทันทีรีบตรงไปยังรพ.ที่ว่าทันที... นรินทร์อย่าเป้นอะไรเลยนะ รอฉันก่อน ฉันกำลังจะไปหานายแล้ว อย่าเป็นอะไรเลยนะ TT_TT

     ณ.หน้าห้องไอซียู

     \"นรินทร์อย่าเป็นอะไรนะ ฮือๆๆฮือๆๆฮือๆๆ\"เสียงคร่ำครวญร้องไห้ของแฟนคลับดังเต็มไปหมด ฉันรีบแหวกผู้คนไปด้านหน้าทันที แล้วก็พบกับหมอที่เดินเปิดประตูออกมาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

     \"ผมเสียใจด้วยนะครับคนไข้ได้จากไปแล้วล่ะครับ\"

     \"ว่าอะไรน๊ะ!!\"ฉันตะโกนลั่นตอนนี้น้ำตาของฉันมันร่วงพลูออกมาแล้ว ฉันกำลังช็อค คุณหมอต้องโกหกฉันแน่ๆ นรินทร์ นรินทร์จากไปแล้ว ไม่จริง!! ไม่จริงนะ!! นรินทร์ ฮือๆๆฮือๆๆฮือๆๆ ฉันยังไม่มีโอกาสที่จะไดบอกคำว่ารักเธอเลย ทำไมเธอถึงทำกับฉันแบบนี้ ทำไมต้องจากฉันไปด้วย TT_TT ฉันทรุดตัวลงร้องไห้อย่างบ้าคลั่ง ฉันกำลังสูญเสียสิ่งที่รักมากไป ...

      ในวันงานเผาศพของนรินทร์ ฉันยืนไว้อาลัยให้เขาด้วยแววตาเศร้าหมอง นรินทร์ถึงแม้นายจะจากไปแล้ว แต่ฉันก็จะยังรักนายเสมอ เราจะยังอยู่ด้วยเสมอ ตราบใดที่ฉันยังมีลมหายใจฉันจะรักนายตลอดไป....

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------