[ฟิคบารามอส]เมื่อลอรี่กลายเป็นสไบ =[]=

เนื้อเรื่อง

ฟิคสั้นบั่นทอนปัญญา  เชิญอ่านได้เลยก๊า =[]=

--------------------------------------------------------------------
" ฮ่าๆๆๆ " เสียงดังจากห้องประชุมที่นักเรียนป้อมอัศวินมารวมตัวกันเพื่อดูทีวีที่ได้รับบริจาคมาจากปราสาทขุนนางเพราะมันเก่าแล้ว (โคตเลย)

หลังจากละครตอนเย็นเรื่อง ยัยไบบ้า จบ นักเรียนก็แยกย้ายกันไป ด้วยนโยบายประหยัดไฟ ให้ดูเฉพาะเรื่องนี้

" หนุกดีเนอะลอรี่ " ลูคี่ เอ๊ย! ลูคัสหันไปถามเพื่อนสนิท

แต่ทว่า!!!  ทำไมไม่มี เฟี้ยว ฉึก ล่ะจอร์จ =[]=

เมื่อลูคัสหันไป สายตาก็สบกับภาพนักบวชหน้าบูดที่ตอนนี้ยิ้มอยู่!!

พระเจ้าช่วยกล้วยปิ๊ง ทิงนองนอย  ลอรี่ยิ้ม

ไม่เพียงแต่ลูคัส  นักเรียนที่เหลือที่เห็นก็อึ้ง

" ละ..ลอ..เรนซ์  นายเป็นอะไรรึเปล่า " ลูคัสถามอย่างสุภาพ

" ห๋า...มีรายเหรอก๊ะ " ลอเรนซ์หันมาตอบ

โครม!!! ลูคัสรับไม่ได้ ตกเก้าอี้อย่างแรง จนรุ่นน้องต้องพยุงขึ้นมานังใหม่ (ตรูก็รับไม่ได้)

" อย่างนี้ต้องประชุมด่วน " ลูคัสพูดด้วยเสียงเครียดหลังจากนั่งได้แล้ว

หลังจากเรียกประชุมด่วน  ชาวป้อมก็มานั่งหน้าสลอนกันอย่างพร้อมเพรียง

" เรื่องมันเป็นไงมาไงเนี่ย " โรเวนที่เพิ่งกลับจากไปทำงานให้เลโมธีถาม

" ก็รุ่นพี่ลอเรนซ์นะครับ  หลังจากดูเรื่องยัยไบบ้าจบก็มีอาการอย่างนั้น " ซีบิลตอบ

แล้วทุกคนก็หันไปมองลอเรนซ์ที่นั่งอยู่มุมห้อง โดยมีลูคัสนั่งคุมอยู่ข้างๆ

ตอนนี้ลอเรนซ์เริ่มเอาดอกไม้มาทัดหูแล้วก็พยายามร้อยมงกุฏดอกไม้อยู่

" สวยมั้ย " ลอเรนซ์ถามลูคัสหลังจากทำเสร็จ (กรุณานึกท่าทางแบบสไบประกอบ)

" ฮือ...T_T....สวยจ๊ะ " ลูคัสตอบพลางร้องไห้ เพื่อนรักเรา ไปซะแล้ว

" แล้วเราจะทำไงต่อดีฮะ " เจ้าตัวยุ่งที่ชอบเสนอหน้ารีบถามโรเวน

" ปล่อยไว้อย่างนี้ก็สนุกดีนี่ " คิลตอบ ก่อนจะโดนลูคัสเสกงูตัวเบ้งมาเขมือบ

" คาโล   นายลองให้โอเดลรักษาดิ๊ " โรเวนสั่ง

คาโลเรียนโอเดลมารักษา  แต่ว่าไม่ได้ผล

" เรียกให้ปราชเลโมธีมารักษาดีมั้ย " ครี๊ดเสนอหน้า เอ๊ย! เสนอความคิด

" ปราชเลโมธีไม่อยู่  กลับเดือนหน้า " โรเวนตอบ  สถานการณ์ตรึงเครียด

" ก๊า!!!! =[]= " อยู่ดีๆลอเรนซ์ก็เกิดอาการคลั่งขึ้นมา

" เฮ้ย! " เหล่านักเรียนต่างแตกฮือกันออกมาแล้วหาที่หลบภัย

" ลอรี่~ " ลูคัสเรียกด้วยน้ำตา

เฟี้ยว! ลอเรนซ์ปาดอกไม้มาให้

" ชื่อเพราะมากก๊า! " แล้วก็ยิ้ม เหมือนจะชอบชื่อลอรี่นะเนี่ย

แล้วลอเรนซ์ก็เริ่มวิ่งไปรอบๆห้อง  นักเรียนรุ่นน้องก็วิ่งหนี

" ซอยข่อยแน~ " ครี๊ดเริ่มออกสำเนียงบ้านเกิด

" เฮลมีพรีส~ " คิลเริ่มโวยวาย

" ลอรี่~ " ลูคัสยังนั่งร้องไห้ต่อไป

ผ่านไป 5 รอบ ลอรี่เริ่มเปลี่ยนเป้าหมายเป็นวิ่งเข้าพุ่งชนโรเวน

" แอ๊ก! " โรเวนถลาทิ่มพื้น

" กร๊าก~ " ลอรี่หัวเราะอย่างสะใจ แล้วหันมาทำตาขวางใส่รุ่นน้อง

" ก๊า!! =[]= " แล้วเลือกเฟรินเป็นเป้าหมายพุ่งชนคนต่อไป

" อะโช๊ะ! " คาโลสไลมาขัดขาเหมือนเวลาที่เค้าเล่นฟุตบอลกัน

" จ๊าก!~ " ลอรี่ถลาไปด้านหน้า  และ

" อุ๊บ! "  ลงตรงหน้าลูคัสพอดี  แต่มันไม่เท่านั้น

" โนววววววววววววว " ลอเรนซ์ที่กลับเป็นปกติแล้วรู้สึกตัวว่าจุ๊บกันลูคัสพอดี

" O_O " หน้าตาลูคัส  อึ้งค้าง

" แกตาย~ " โดยไม่ฟังใครอธิบาย  นักเรียนป้อมอัศวินทั้งหมดก็ต้องวิ่งหลบพายุมีดบินอีกรอบ

THE END จบแล้วก๊า!  ขออภัยแฟนลอรี่ด้วยนะเค๊อะ  กร๊าก~