รุ่งอรุณแห่งกำแพง

เนื้อเรื่อง

เรื่อง รุ่งอรุณแห่งกำแพง
ดินแดนแห่งรัตติกาลกำลังจะหลับลงและดินแดนแห่งแสงกำลังเบิกตาตื่นขึ้นจากการหลับไหลอันยาวนานมาแทนที่ดินแดนแห่งความมืด เวลายามเช้าเต็มไปด้วยบรรยากาศที่สดชื่นและสบาย ทุกคนแต่งตัวอย่างสุภาพเพื่อก้าวสู่ดินแดนแห่งสมบัติ  หลายๆ คนเล่าจนเป็นตำนานว่าที่จารึกในประวัติศาสตร์ว่า \" นครแห่งเพชร \" ที่มีกำแพงขวางกั้นความผูกพันบางอย่างที่เราไม่รู้ว่า  พวกเราจะเผชิญเหตุการณ์บางอย่างที่เราไม่ล่วงรู้ได้ในอนาคต  พวกเราทุกคนต่างพรัอมใจก้าวเดินไปทีละก้าวด้วยความมั่นใจจนทำอะไรไม่ถูกซักเรื่อง ได้แต่มองยานพาหนะขนาดใหญ่ที่สามารถเขมือบผู้คนหลายคนเข้าไปในกระเพาะของมันอย่างสบาย เราก้าวเข้าไปในกระเพาะของมัน เราตื่นตาถึงบรรยากาศภายในเต็มไปด้วยผู้คนหลายพ่อ หลายแม่ แต่สถาบันเดียวกันและมิตรภาพคำว่า \"เพื่อน\" จึงเกิดขึ้นในเวลาอันรวดเร็ว  เวลาเดียวกันทุกคนเริ่มจองที่นั่งของตนเองด้วยใบหน้าอันปลาบปลื้มมันบ่งบอกถึงเสียงสัญญาณที่พร้อมจะเดินทางเข้าสู่ดินแดนลึกลับที่ทิ้งไว้เป็นปริศนาอย่างคาใจ
เมื่อเวลาผ่านไปซักครึ่งชั่วโมง ขบวนรถยานพาหนะขนาดยักษ์สองเครื่องกับหนึ่งคันเล็กเริ่มเคลื่อนที่ไปทีละก้าวจนไม่สามารถนับเป็นจำนวนก้าว  ทุกคนเริ่มเดินออกเดินทางจากมหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์สู่มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร จากวินาทีเป็นนาที จนกลายเป็นชั่วโมง พวกเราที่อยู่ภายในยานพาหนะขนาดยักษ์อบอุ่นใจกับความเฮฮากับเพลงในยามเช้าที่มันสามารถกล่อมจนเราหลับฝันดี บางคนที่มีหัวใจดนตรีนั่งร้องเพลงไปพร้อมท่าทีที่เป็นศิลปินอย่างเมามัน  จนเวลาผ่านไปเกือบสามชั่วโมง  พวกเราตื่นขึ้นจากความฝันเข้าสู่โลกความจริงที่ไม่เจอสิ่งเจือปนในฝัน  เราตื่นขึ้นมาพร้อมมองเห็นป้ายของมหาวิทยาราชภัฏกำแพงเพชรเราตื่นตาตื่นใจถึงสายเลือดเดียวกันของมหาวิทยาลัยราชภัฏ
แต่เมื่อเราย่างกายก้าวสู่ดินแดนแห่งลึกลับ  พวกเราต้องเผชิญความเงียบเหงาท่ามกลางความสับสนอลหม่านของเหล่านักศึกษา  จนเวลาผ่านไปกี่นาทีพวกเรารู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างอยู่ในตัวของเรา
“ โครก...........โครก.......โครก.........โครก.......โครก ”
มันคำรามออกมาเสียงดังจนเหล่าครูบาอาจารย์ตกใจถึงความน่ากลัวของมัน  เหล่าอาจารย์รู้ความน่ากลัวของมัน  เพราะมันมีประวัติที่เล่าขานกันมานานถึงคำว่า “ ข้าวกล่องน้อยฆ่าแม่ ” จนเหล่าอาจารย์แจกอาหารสเด็ดให้แก่ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ  พวกเราเหล่าว่าที่บัณฑิตรับประทานอาหารยามเช้าอย่างเอร็ดอร่อย เพราะเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทาง  การรับประทานอาหารเช้าท่ามกลางความเงียบสงบ  ถือเป็นสิ่งที่สำคัญในการทำสมาธิพร้อมกับรับประทานอาหาร
สิบวินาทีผ่านไปจนหนึ่งนาทีผ่านมาถึงสามสิบนาที  เหล่านักศึกษาอิ่มเอิบสำราญจากอาหารเช้ารสเด็ด พวกเราชาวเขียวเหลืองเข้าที่ประชุมที่ทุกคนต่างว่า  เครียด  แต่สำหรับพวกเราตอนแรกคิดเหมือนกัน  จนเข้าไปที่ประชุมเราเริ่มรู้สึกอย่างนั้นเข้าแล้ว  พวกเราเริ่มรู้สึกว่าความกดดันมันถาถมเข้ามาหาเราอย่างไม่รู้ตัว  พวกเราร้อยกว่าชีวิตเป็นตัวแทนของหน้าตามหาวิทยาลัย  จนทำให้พวกเราเริ่มรู้สึกเครียด  กลัวโน่น  กลัวนี่  จนทำอะไรไม่ถูก  พวกเราได้แต่คิดเพียงอย่างเดียว  เราต้องนั่งเงียบคล้ายกับหุ่นกระบอกที่ไม่มีชีวิต
แต่บรรยากาศของงานเริ่มขึ้นและพวกเราเริ่มคิดตรงกันข้ามกับคำว่า เครียด พวกเราชาวเขียวเหลืองนั่งฟังอย่างเป็นระเบียบและพีธีกรสุดหล่อเป็นถึง ดีเจ คลื่นชาวกำแพง พูดด้วยเสียงหล่อเหลาเอาการ  พูดกับเราชาวเขียวเหลืองเป็นกันเอง  ต่อมาดีเจเรียนเชิญท่านหนึ่งที่จะให้ความรู้แก่เรามันเป็นบรรยากาศที่ตึงเครียด  มันตรงกันข้ามบรรยากาศนั้น  แต่ได้รับความรู้มากกว่าความเครียดซึ่งคนที่ให้ความรู้แก่เรา  ผู้ช่วยศาสตราจารย์..........ท่านให้ความรู้เกี่ยวกับการประกันคุณภาพการศึกษาภายในมหาวิทยาลัยในหัวข้อกิจกรรมของนักศึกษา  ท่านพูดถึงว่า  การเป็นนักศึกษาต้องเก่งทั้งเรียนและกิจกรรมภายในมหาวิทยาลัย  ถึงจะเป็นบัณฑิตที่มีคุณภาพและพัฒนาสังคมอย่างมีระบบ
เมื่อท่านบรรยายเสร็จสรรพ  มีกิจกรรมต่อไปมันเป็นการโชว์การต่อสู้และท่าทางลีลาสวยงามของชาวเอเชียตะวันออก  มันเป็นกีฬาที่น้องวิวได้เหรียญเงินมาประดับประเทศไทย   คือ    กีฬาเทควันโด   ทุกคนต่างแสดงความสามารถออกมาให้เราได้ดูกันอย่างสุดสามารถ มีทั้งการเตะไม้สูงและการฟันหินให้แตกเป็นเสี่ยง   พวกเรารู้สึกทึ่งความสามารถของพวกเขามากจนพูดอะไรไม่ออกได้แต่นั่งดูและชื่นชมพวกเขาอย่างสงบ  แต่ในใจอยากคิดว่า  ถ้ามหาวิทยาลัยเราสนับสนุนเรื่องกีฬาอย่างเต็มที่กว่านี้   พวกเราจะมีอะไรให้ชมมากกว่านี้  โดยเป็นแบบอย่างที่ดีที่หนึ่งของมหาวิทยาลัยที่เป็นสายเลือดเดียวกับมหาวิทยาลัยราชภัฎต่างๆ
หลังจากเวลานั้นมีการนั่งรับประทานของหวานอย่างเอร็ดอร่อยปะปนด้วยความเกรงใจเจ้าบ้านซักเล็กน้อย  พวกเรารับประทานพร้อมนั่งท่านอธิการอย่างอิ่มเอิบจนหัวใจพองโต  พวกเราอิ่มพรัอมกับความรู้ที่เราไม่สามารถหาซื้อได้ตามห้างสรรพสินค้า  มันอิ่มจนน้ำตาไหลพรากในใจอยากกล่าวคำขอบคุณท่านอธิการจากใจชาวเขียวเหลืองทุกคน
เวลาผ่านไปสามสิบนาทีพวกเราได้เจอกับ YQA ของมหาวิทยาลัยราชภัฎกำแพงเพชรพวกเขาเห็นพวกเราชาวเขียวเหลืองเป็น พี่ๆ น้องๆ และเพื่อนๆ  อย่างเป็นกันเอง  พวกเขานั่งพูดจาตลบขบขันทักทายพวกเราหอมปากหอมคอ  จนเริ่มเข้าสู่การสัมปนาและแลกเปลี่ยนความรู้ YQA ด้วยกัน  พวกเราได้ส่งตัวแทนสาวสวยขึ้นไปพุดคุยซึ่งเป็นตัวแทนของมหาวิทยาลัยราชภัฎนครวรรค์  พวกเราได้นั่งฟังอย่างตั้งใจต่างฝ่ายต่างได้รับความรู้แลกเปลี่ยนกันอย่างสนุกสนาน
จนเกือบเที่ยงพวกเขาพุดคุยกันและแลกเปลี่ยนความรู้กันอย่างสนุกสนาน  ทุกคนต่างได้รับความรู้เพื่อไปพัฒนานักศึกษาและมหาวิทยาลัยต่อไป  พวกเราพักรับประทานอาหารเที่ยง  ซึ่งมื้อนี้เครียดอีกแล้วครับ  เพราะอาหารอร่อยมากจนน้ำตาไหลออกมาทางตาอย่างไม่รู้ตัวเลยครับ
พอพวกเรารับประทานอาหารเสร็จจนท้องเริ่มตึงและหนังตาเริ่มย่นลงเรื่อยๆ  แต่พวกเรากลับไม่มีอาการดังกล่าว  รู้สึกว่าตื่นเต้นและสนุกไปพร้อมกันที่พวกเราจะได้ไปดูการแข่งขันกีฬาภายในคณะวิทยาการจัดการ  พวกเราเข้าไปดูกับการต้อนรับที่อบอุ่นจนบอกไม่ถูกแตกต่างการแข่งขันของมหาวิทยาลัยราชภัฎนครสวรรค์ที่ไม่มีบรรยากาศของน้องๆ พี่ๆ ที่สามัคคีจนพวกเราเกิดความรู้สึกอิจฉาอย่างร้อนรน  พวกเราเกิดความคิดอย่างเดียวกัน
“ ทำไมมหาวิทยาลัยของเราไม่มีบรรยากาศการแข่งขันที่มี พี่ๆ น้องๆ สมัครสมานสามัคคี  ถ้าเรามีพลังนักศึกษามากกว่านี้จะทำให้เรารู้สึกอบอุ่นมากกว่าที่เราเป็นอยู่ ”
การที่เราไปนั่งดูเขาเล่นกีฬาอย่างทุ่มเท่และเชียร์อย่างเต็มที่  พวกเราอยากเข้าร่วมเล่นด้วยเลยครับ  แม้มันรู้สึกอิจฉาอย่างบอกไม่ถูก  เรามาดูการแข่งขันของพวกเขากันดีกว่าครับ  เป็นการแข่งขันกีฬาวอเลย์บอลชายระหว่างการตลาดปะทะกับเศรษฐศาสตร์
ทั้งสองทีมลงสนามทุกโปรแกรมวิชาต่างๆ ส่งกำลังใจไปให้นักกีฬาอย่างไม่คาดสาย  พวกเขาลงประจำที่ต่างคนต่างยืนตำแหน่งที่ตัวเองรักษาการ  เริ่มจากการตลาดเป็นฝ่ายเปิดลูกและทั้งสองทีมพากันพลัดรุกพลัดกันรับจนฝ่ายเศรษฐศาสตร์ได้แต้มนำไปก่อน  ฝ่ายการตลาดได้เปิดลูกอีกครั้ง  จนมีการรุกการรับอย่างมีระบบทุกคนต่างสู้ตายเพื่อโปรแกรมวิชาของตน  ขณะสู้กันอย่างเผ็ดมันส์เสียงเชียร์ของแต่ละโปรแกรมดังอย่างกึกก้องทั่วโรงยิม  จนฝ่ายเศรษฐศาสตร์เป็นฝ่ายนำไปก่อน  และครึ่งหลังทั้งสองทีมเล่นอย่างเต็มที่ซึ่งการตลาดว่าเป็นรองในความสามารถ  แต่สู้อย่างเต็มที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของนักกีฬา  จนในที่สุดฝ่ายเศรษฐศาสตร์เป็นฝ่ายชนะด้วยน้ำใจของนักกีฬาผู้แพ้จับมือผู้ชนะอย่างเป็นมิตร  กองเชียร์ทุกโปรแกรมวิชาต่างส่งเสียงกึกก้องจนแถบโลกจะระเบิดเป็นจุล
หลังจากนั้นชาวเขียวเหลืองทุกคนต่างกลับขึ้นรถไปพร้อมกับ YQA ของมหาวิทยาลัยราชภัฎกำแพงเพชร ซึ่งเป็นไกด์พาไปโบราณสถานที่สำคัญของจังหวัดกำแพงเพชร  ตามดังนี้ครับ
วัดพระนอน   อยู่นอกกำแพงเมือง ไปทางทิศเหนือ ตามเส้นทางกำแพงเพชร - พรานกระต่าย ประมาณ ๔๕๐ เมตร เป็นวัด ใหญ่วัดหนึ่ง ซึ่งได้ขุดแต่งบูรณะแล้ว มีกำแพงศิลาแลง ล้อมทั้ง ๔ ด้าน ด้านหน้าวัด ขวามือ มีบ่อน้ำ ห้องอาบ น้ำ และศาลาท่าน้ำ ฐานและเสา เป็นศิลาแลง ซึ่งนับว่า เป็นเสาศิลาแลง ที่ใหญ่ที่สุด ในประเทศไทย โบสถ์มีฐาน และเสาเป็นศิลาแลง เสมาที่เหลืออยู่ สลักเป็นรูปเทพพนม และอื่น ๆ ประกอบลวดลายงดงาม ด้านหลังโบสถ์ เป็นวิหาร พระนอน ผนังเจาะเป็นลูกกรงยาว ๆ เสาวิหาร รูปสี่เหลี่ยงทั้งแท่ง นับว่ามีขนาดใหญ่ หาดูได้ยาก แห่งหนึ่ง
วัดช้างรอบ   เป็นวัดใหญ่ตั้งอยู่บนเนินสูง มีพระเจดีย์ใหญ่ตั้งอยู่กลางลาน ฐานเจดีย์กว้าง 31 เมตร สี่เหลี่ยมที่ฐานเป็นรูป ช้างครึ่งตัวเห็นแต่ 2 ขาหน้า หันศรีษะออกจากฐานรายรอบเจดีย์ เป็นช้างทรงเครื่อง จำนวน 68 เชือก ระหว่าง ช้างมีลายปูนปั้นเป็นรูปใบโพธิ์ กับมีรอยตั้งรูปยักษ์และนางรำติดอยู่แต่ชำรุดหักเห็น ไม่สมบูรณ์ ทางขึ้นไปบน ฐานทักษิณ มีบันไดสี่ด้านตรงเชิงบันไดมีรูปสิงห์หักอยู่ที่ฐาน ฐานเจดีย์จาก พื้นดินถึงลานทักษิณชั้นบนสูงประมาณ 7 เมตรครับ กลางลานมีเจดีย์ฐานเขียงแปดเหลี่ยม ฐานกว้างประมาณ 20 เมตร ลักษณะเป็นเจดีย์แบบ ลังกายอดหัก ด้านหน้าฐานเจดีย์เป็นวิหารใหญ่ กว้าง17 เมตร ยาว 34 เมตร ฐานสูงประมาณ 1.5 เมตร วิหาร เป็นเสา 4 แถว 7 ห้อง มีมุขเด็จข้างหน้าหนึ่งห้อง ต่อจากวิหารใหญ่เป็น สระซึ่งขุดลงไปในพื้นศิลาแลงกว้าง 23 เมตร สี่เหลี่ยมลึกประมาณ 8 เมตร มีน้ำขังอยู่บางฤดู จากการขุดแต่งที่ฐานเจดีย์วัดช้างรอบนี้ได้พบ บรรดาลวดลายต่าง ๆ เป็นดินเผารูปนางรำ รูปยักษ์ รูปหงส์ รูปหน้าเทวดา และหน้ามนุษย์ ซึ่งตามลักษณะ โบราณวัตถุเป็นศิลปะสมัยอยุธยาตอนต้น หรือสุโขทัยตอนปลายทำให้ทราบ ลักษณะเครื่องแต่งตัว การฟ้อน รำ และลักษณะอื่น ๆ ของคนสมัยสุโขทัยตอนปลาย ซึ่งเป็นประโยชน์ในการ ศึกษาศิลปะและโบราณคดี บรรดา โบราณวัตถุที่พบนี้ บางชิ้นเก็บรวบรวมตั้งแสดง อยู่ในพิพิธภัณฑสถาน แห่งชาติกำแพงเพชรครับ
วัดพระสิงห์   ถัดจากวัดพระสี่อิริยาบถไปทางทิศเหนือประมาณ 100 เมตรครับ จะพบวัดพระสิงห์ ซึ่งเป็นวัดขนาดย่อมยัง ไม่ได้ขุดแต่งและบูรณะ สันนิษฐานว่า ใช้เวลาสร้างถึง 2 สมัย คือ สมัยสุโขทัยและสมัยอยุธยา กำแพงเป็นศิลา แลงโดยรอบ ภายในเป็นฐานเจดีย์มีซุ้มพระ 4 ทิศ ฐานเจดีย์กว้าง 11 เมตรสี่เหลี่ยม มีเจดีย์ราย 4 มุม ด้าน หน้า เจดีย์ใหญ่มีฐานโบสถ์กว้าง 15 เมตร ยาว 30 เมตร ตั้งอยู่บนฐานอีกชั้นหนึ่งซึ่งกว้าง 23 เมตร ยาว 42 เมตร ด้านทิศใต้มีฐานวิหารใหญ่ 1 วิหาร และขนาดย่อมอีก 1 วิหาร ภายในวัดมีบ่อน้ำ 2 บ่อ เป็นบ่อกรุ ด้วยศิลาแลงเป็นสถานที่ที่น่าสนใจมากทีเดียวครับ
หลังจากทุกคนอิ่มเอิบจากพักผ่อนหย่อนใจที่เต็มไปด้วยความรู้แลประสบการณ์ชีวิตที่หาซื้อไม่ได้ตามร้านค้า ต่อมาทุกคนต่างถ่ายรูปเป็นความทรงจำของสายเลือดชาวราชภัฏ  หลังจากเหนื่อยกันมาทั้งวันต่างกันต่างอำลาจากพี่ๆ น้องๆ ชาวกำแพงแห่งดินแดนปริศนา
สายตาของพวกเรามองพวกเขาด้วยอยากให้เกิดกิจกรรมดีแบบนี้เกิดขึ้นอีกครั้ง  มันเป็นกิจกรรมที่ดีหลายอย่างในชีวิตการเป็นผู้นำของห้องหรือผู้นำนักศึกษา YQA พวกเราได้คำตอบว่า คำว่า มิตรภาพและประสบการณ์หาซื้อไม่ได้ตามห้างสรรพสินค้า
อยากให้ทุกคนชาวราชภัฏนครสวรรค์ร่วมแรงร่วมใจสร้างพลังเขียวเหลืองของเราให้เข้มแข็งต่อกรกับมหาวิทยาลัย  เพราะพวกเราต่างคนมีความสามารถเหนือพวกมหาวิทยาลัยชื่อดัง  ทุกคนอย่าปิดกั้นความสามารถของตนต่อไป  จงแสดงออกมาให้มากเท่าที่สุดตามที่เราจะทำได้สุดความสามารถ  จงอย่ากลัวอีกต่อไปเลยครับ  มาร่วมสร้างฝันกับพวกเรากับเราชาว YQA มาร่วมสร้างฝันในมหาวิทยาลัยราชภัฏในอุดมคติของพวกคุณ  เพราะสองมือของพวกคุณคือแหล่งพลังงานสำคัญของพวกเราชาว YQA