อย่าเก็บผีกลับบ้าน

นะโมถูกวิญญาณความจำเสื่อมที่จำได้แค่ชื่อตัวเองแล้วยังกลัวผีสุดๆ กระโดดเกาะคออย่างไม่เกรงกลัวยันต์ท้าวเวสสุวรรณอันบักใหญ่ที่กลางหลังเขาเลยสักนิด ข้าวสารเสกหรือน้ำมนตร์หลวงตามี อดีตจอมขมังเวทแห่งร้านขนมจีนซอยสองก็ไม่กลัว ไล่ยังไงก็ไม่ไป สุดท้ายเขาจึงต้องพากลับบ้านไปด้วยอย่างช่วยไม่ได้

แต่ผีตัวนี้ก็แปลกสุดๆ ถึงตัวจะไร้อุณหภูมิแต่กลับไม่ได้เย็นเยือก ทั่วทั้งร่างเปล่งกระกายวิ้งวับ ไม่ต่างจากคนธรรมดาเลยสักนิด ทั้งยังฝ่าด่านลุงเดวิด เจ้าที่ดูแลบ้านมาได้อย่างง่ายดาย แถมหน้าหล่อๆ นั่นยังล่อลวงพี่สุวรรณมาลาให้หลงไหล จนตีกับพี่แก้วกุมารแย่งสิทธิ์ให้เขาได้อยู่บ้านหลังนี้

นะโมหัวจะปวดมาก เขาอุตส่าห์ทำตัวเหมือนคนปกติธรรมดามาตั้งหลายปีจะยอมให้มีผีมาเกาะติดได้ยังไง!

เรื่องนี้ต้องพึ่งหลวงตามี อดีตจอมขมังเวทแห่งร้านขนมจรนซอยสองแล้วล่ะ

ว่าแล้วก็ปั่นจักรยานพาไอ้ผีบ้าตัวนี้ไปวัดโลด!

******************

อยู่ดีๆ ก็อยากแต่งเรื่องผีบ้างจ้า 555555 

อาจจะสลับกันลงกับเรื่องรัชทายาทนะคะ

******************

นิยายเรื่องอื่นๆ ของไรต์

ปรมาจารย์เซียนเกิดใหม่ในวันสิ้นโลก (จบแล้ว)

ช่วยด้วยครับ! สตีมเมอร์ของพวกคุณถูกเสือกินแล้ว! (จบแล้ว)

ช่วยด้วยครับ! รัชทายาทของพวกคุณตื๊อให้ผมเป็นเด็กเลี้ยง (ยังไม่จบ)