บัญชารัก พยัคฆ์ร้าย (ฉบับปรับปรุงใหม่)

ลำดับตอนที่ #6 : บัญชารัก พยัคฆ์ร้าย EP.06 ค่ำคืนที่แสนหวานของสองเรา (1) 100%

สองชั่วโมงต่อมา

กชกรดันร่างสูงใหญ่ให้นั่งบนโซฟา กว่าเธอจะพาเขากลับมาถึงบ้านได้ก็เล่นเอาหมดแรง นึกไม่ถึงเลยว่าการดูแลและพาคนเมากลับบ้าน มันจะเหนื่อยถึงเพียงนี้ เธอมองชายหนุ่มที่นั่งหลับตาพิงพนักโซฟาด้วยความรู้สึกหนักใจ ตั้งแต่ติดต่อไปขอความช่วยเหลือเมื่อหลายเดือนก่อน แล้วติดต่อเขาไม่ได้ เธอก็ไม่คิดว่าจะได้เจอกับเขาอีก ทั้งที่เธอคิดว่าเขาคงลืมเธอไปแล้ว นึกไม่ถึงว่าเขาจะกลับมาช่วยเหลือเธอจริงๆ อย่างที่เคยบอกไว้ ถึงมันจะช้าไปหน่อยก็เถอะ

“เฮ้อ...จะทำยังไงล่ะทีนี้ ไปทำอีท่าไหนถึงถูกสาวเมาเหล้าเอาได้ แล้วมาเที่ยว ทำไมถึงไม่พาบอดี้การ์ดมาด้วย ไหนบอกว่าตัวเองมีลูกน้องเยอะไง แล้วไอ้สภาพน่าสังเวชนี่มันอะไร” 

เจ้าของเสียงหวานบ่นพึมพำ ขณะจ้องมองคนถูกเมาเหล้าอย่างเหนื่อยใจ หญิงสาวถอนหายใจออกมาเฮือกหนึ่ง แล้วตัดสินใจเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวผืนเล็ก เพื่อเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้คนเมา หลังจากเสียงบ่นพึมพำเงียบไปพร้อมกับร่างของกชกรเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ คนที่เอาแต่หลับตานั่งเงียบอยู่บนโซฟาก็ลืมตาขึ้น นัยน์ตาคู่สีเขียวมรกตกวาดมองไปรอบห้องแวบหนึ่งเพื่อสำรวจความเป็นอยู่ของสาวน้อยผู้น่ารักของเขา หลายปีที่ผ่านมาเธอคงลำบากไม่น้อย เขาไม่เข้าใจเลยว่าหลายปีที่ผ่านมา เหตุใดสาวน้อยผู้นี้ถึงไม่ยอมติดต่อขอความช่วยเหลือจากเขาเลยสักครั้ง หรือถ้าไม่หนักหนาสาหัสจริงๆ ก็จะไม่โทรขอความช่วยเหลือ

ชายหนุ่มถอนหายใจ ขณะก้มมองแก่นกายของตัวเองที่บัดนี้ เหยียดขยายขึ้นเป็นลำ อวดความยาวใหญ่อยู่ภายในกางเกง นอกจากโดนเมาเหล้าแล้วเขายังโดนวางยาอีก ใครกันที่กล้าลงมือเล่นงานเขา เขามั่นใจว่าไม่มีศัตรูในเมืองไทย คนที่เขาพอนับได้ว่าเป็นศัตรูก็มีเพียงผู้หญิงคนนั้น โชคดีที่เขาเคยทดสอบใช้ยาพวกนี้เหมือนกัน พอช่วงเข้าวัยรุ่นเขาก็เริ่มฝึกความอดทนด้วยการยาปลุกอารมณ์ เพราะคิดว่าสักวันหนึ่งเขาอาจถูกวางยา เพื่อป้องกันเรื่องที่จะเกิดขึ้นโดยไม่คาดฝัน เขาจึงได้เริ่มทดลองใช้ยาเพื่อควบคุมความต้องการของตัวเอง

นึกไม่ถึงว่าเขาได้ใช้มันจริงๆ ร่างกายของเขาสามารถระงับความต้องการได้ในระดับหนึ่ง อย่างมากก็แค่ทำให้เขาสามารถหนีจากเหตุการณ์ตรงหน้าได้บ้างเล็กน้อย โชคยังดีที่เขาได้เจอกับกชกร ไม่อย่างนั้นคืนนี้เขาคงลำบากไม่น้อย ถ้าไม่หาผู้หญิงมาร่วมหลับนอน เขาก็คงต้องช่วยเหลือตัวเองไปตลอดทั้งคืน อเล็กซิสหลับตาลงอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าของเจ้าของบ้านเดินออกมาจากห้องน้ำ...เสียงวางของลงบนโต๊ะ แล้วเขาก็ได้ยินเสียงอ่อนหวานเอ่ยกับเขา

“พี่อเล็กซ์ค่ะ เดี๋ยวหยกเช็ดตัวให้นะคะ พี่อเล็กซ์จะได้นอนสบายหน่อย” เจ้าของเสียงหวานเอ่ยบอกคนเมา ก่อนใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กที่บิดน้ำออกหมาดๆ ขึ้นเช็ดที่หน้าผ่านมายังลำคอแกร่ง “เดี๋ยวคืนนี้พี่อเล็กซ์นอนที่โซฟานะคะ ถึงบ้านหยกจะมีสองห้องนอน แต่ห้องนอนเล็กหยกทำเป็นห้องเก็บเสื้อผ้านะคะ” เธอร้องบอกเขาขณะที่ชายหนุ่มลืมตาขึ้นมองเธอด้วยแววตาลุ่มลึกและยากที่จะคาดเดา ใบหน้าของเขาระบายไปด้วยรอยยิ้มอบอุ่น

“น้องหยกช่วยพี่หน่อยได้ไหมครับ” 

“พี่อเล็กซ์จะให้หยกช่วยเรื่องอะไรคะ” กชกรถามด้วยความสงสัย ดวงตาคู่งามจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาที่แดงก่ำจนลามไปถึงลำคอแกร่ง นัยน์ตาคู่สีเขียวมรกตฉ่ำปรือชวนให้ลุ่มหลง

อเล็กซิสมองใบหน้าสวยหวานด้วยนัยน์ตาหื่นกระหายอย่างปิดไม่มิด ถ้ากชกรไม่แตะต้องตัวเขาก็ยังพอระงับความต้องการของตัวเองได้ แต่พอถูกอีกฝ่ายสัมผัส ความปรารถนาก็พุ่งพลุ่งขึ้นจนไม่สามารถควบคุมได้ จึงจับร่างบอบบางขึ้นนั่งบนตัก

“ทะ...ทำอะไรคะพี่อเล็กซ์ ปล่อยหยกเดี๋ยวนี้นะคะ” 

“หนูหยกช่วยพี่หน่อยนะครับ พี่ทนไม่ไหวแล้ว” 

“ทะ...ทนไม่ไหว?”

“ครับ...พี่ทนไม่ไหวแล้ว ตอนนี้พี่แข็งไปตัวแล้ว ถ้าไม่เชื่อ...หนูหยกก็จับดูสิครับ” ชายหนุ่มไม่เพียงแต่พูด แต่ยังจับมือนุ่มนิ่มข้างหนึ่งไปลูบแก่นกายที่พองขยายใหญ่คับแน่นอยู่ใต้กางเกง จนคนที่ถูกดึงมือไปวางบนเป้ากางเกงถึงกับอ้าปากค้าง ดวงตาคู่งามเบิกกว้างพยายามดึงมือที่ถูกจับให้ลูบตรงเป้ากางเกงของเขาอย่างตื่นตระหนก และเธอไม่มีโอกาสได้เปล่งเสียงร้องโวยวายได้ เมื่อริมฝีปากหยักได้รูปก้มเข้ามาประกบปิดปากเธอเอาไว้ 

//////////

สัมผัสแรกจากปากเขาช่างอบอุ่นร้อนผ่าว เขาเริ่มขยับปากขบเม้มและดันปลายลิ้นร้อนเข้ามาในโพลงปากอุ่นนุ่มของเธอ จากความนุ่มนวลอ่อนหวานก็เปลี่ยนเปลี่ยนเป็นความเร่าร้อน ดุดัน หื่นกระหาย รสชาติจุมพิตอันร้อนแรงจากเขา ทำให้เธอไร้เรี่ยวแรงที่จะต่อต้าน อาจเพราะก่อนหน้านี้เธอดื่มเหล้ามาด้วย การป้องกันตัวเลยเชื่องช้า จนทำให้การตอบสนองหรือต่อต้านการกระทำของอเล็กซิสได้ช้าเกินไป

“อ๊า...” เสียงร้องครางหลุดออกมาจากลำคอระหงของกชกร เนื่องจากเธอไม่สามารถทนรับความเสียวซ่านที่ถูกชายหนุ่มปลุกเร้า ปรนเปรอ ริมฝีปากของเขายังคงดูดกลืนปากเธออย่างร้อนแรง ลิ้นอุ่นจัดฉกลึกเข้าไปในโพลงปากอุ่นนุ่มของเธอ และกวาดไล่ต้อนชิมความหวานฉ่ำปานน้ำผึ้งอย่างหิวกระหาย

“อ๊า...ยะ...หยุดเดี๋ยวนะคะพี่อเล็กซ์” หญิงสาวพยายามร้องห้าม ทว่าร่างกายกลับยินยอมให้อีกฝ่ายเชยชม จนร่างกายสะท้านไปทั้งตัว อ่อนระทวยจนต้องยกมือทั้งสองข้างเกาะบนบ่ากว้าง แหงนหน้าปล่อยให้เขาบดจูบ เกี่ยวกระหวัดลิ้นของเธออย่างเมามัน ยิ่งเขาเพิ่มแรงบดจูบขึ้นเรื่อยๆ เธอก็ครางมากขึ้นเช่นกัน ถึงแม้เสียงครางของเธอจะดังอูอี้อยู่ในลำคอก็ตาม

อเล็กซิสถอนริมฝีปากที่บิดจูบปากอิ่มอย่างเร่าร้อนก่อนหน้านี้ออกมาและซุกไซ้ปากร้อนจัดตามซอกคอขาวผ่องของกชกร ขณะที่มือยังคงคลึงเนินอกอวบ จนถูกเจ้าของเนินอกร้องห้ามเสียงสั่น 

“พะ...พี่อเล็กซ์ค่ะ” 

“ครับที่รัก” 

“ระ...เราไม่ควร...เอ่อ...ทำอะไรไปมากกว่านี้...นะคะ” เสียงหวานใส่ปนแหบพร่าร้องห้ามอย่างกระท่อนกระแท่น ยิ่งรับรู้ว่าใต้สะโพกของเธอ มีบางสิ่งบางอย่างของเขาดุนดันอยู่ เธอไม่ต้องการทำผิดพลาดเหมือนเพื่อนบางคนที่ท้องทั้งที่ยังไม่ได้แต่งงาน บางคนก็ถูกฝ่ายชายทอดทิ้ง ทันทีที่รู้ว่าฝ่ายหญิงตั้งครรภ์ 

“ทำไมล่ะครับ” อเล็กซิสถามอย่างสงสัย นัยน์ตาคู่สีเขียวมรกตมองลึกเข้าไปในดวงตาคู่งามอย่างประหลาดใจ ทั้งที่เธอก็ไม่ได้ปฏิเสธสิ่งที่เขาปรนเปรอให้ แล้วจะร้องห้ามเขาไปเพื่ออะไรกัน

“มันไม่เหมาะ” กชกรพยายามร้องห้ามเมื่อนึกถึงความไม่เหมาะไม่ควร เธอไม่ควรปล่อยเนื้อปล่อยตัวไปกับความปรารถนาอันดิบเถื่อนทั้งของตัวเองและของเขา เธออยากเก็บครั้งแรกเอาไว้ให้ผู้ชายที่เธอรักและแต่งงานด้วยมากกว่า

“ไม่เหมาะยังไงครับ หนูหยกบอกพี่หน่อยได้ไหม” 

“ระ...เราไม่ได้เป็น...อะ...อะไรกันนะคะ” 

“ใครบอกล่ะครับ ตอนนี้หนูหยกเป็นของพี่แล้ว ตั้งแต่พี่เห็นรูปหนูหยก พี่ก็ตัดสินใจที่จะแต่งงานกับหนูหยกแล้ว หนูหยกแต่งงานกับพี่นะครับ” 

“ตะ...แต่งงานหรือคะ?”

“ครับ...แต่งงาน” 

“แต่เราเพิ่งรู้จักกันนะคะ จะแต่งงานกันได้ยังไง” 

“เวลาไม่ใช่ปัญหาครับ ใจพี่หวั่นไหวตั้งแต่เจอหนูหยกเมื่อสี่ปีก่อนแล้ว แต่ตอนนั้นพี่ยังไม่แน่ใจว่ารักหนูหยกแบบไหนกันแน่ รักแบบน้องสาวหรือรักเชิงชู้สาว แต่เมื่อหลายวันก่อนพี่ได้เห็นรูปหนูหยกที่สาวใช้ส่งให้ พี่ก็มั่นใจในทันทีว่าหนูหยกนี่แหละที่มาเป็นเมียและเป็นแม่ของลูกพี่” 

“เอ่อ...”

“แต่งงานกับพี่นะครับ” ชายหนุ่มขอแต่งงานซ้ำอีกครั้ง 

กชกรอึ้งไปเมื่อได้ยินคำขอแต่งงานจากชายหนุ่ม เธอมองสบตานัยน์ตาคู่สีเขียวมรกตที่คุกรุ่นไปด้วยเพลิงปรารถนาที่พร้อมจะแผดเผาให้เธออ่อนระทวยไปกับความต้องการของเขา

อเล็กซิสมองสีหน้าสับสนของกชกร แล้วตัดสินใจทำในสิ่งที่ตัวเองปรารถนา เขาไม่ต้องการให้เธอตอบปฏิเสธ จัดการเรื่องตอนนี้ให้จบก่อน เรื่องที่จะเกิดขึ้นในอนาคตก็เอาไว้จัดการทีหลัง เมื่อตัดสินใจได้เช่นนั้น เขาก็เลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าสวยหวาน มองริมฝีปากอวบอิ่มน่าจูบ น่ากินแวบหนึ่ง แล้วกดปากตัวเองจุมพิตริมปากน่าจูบนั้นอีกครั้ง ลิ้นสากฉกลึกเข้าไปในโพลงปากอ่อนนุ่มของเธอ กวาดต้อนไล่หาความหวานฉ่ำอย่างอ่อนโยน

หญิงสาวสะท้านไปทั้งตัว ร่างกายอ่อนระทวย ยามถูกเขากดจูบกระหวัดลิ้นสากรัดลิ้นเล็กของเธอ แล้วยังมีฝ่ามือร้อนจัดที่ลูบไล้ไปตามผิวกาย แสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของนั้นอีก เธอก็แทบจะละลายแล้ว ร่างกายวูบวามอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เธออยากต่อต้าน อยากผลักไสเขา แต่ความปรารถนาที่กำลังแผดเผาแทบไหม้อยู่ในกายมันทรงอานุภาพมากมายเหลือเกิน จนเธอไม่อาจตัดใจผลักไสเขาออกไปได้

เมื่อเห็นว่าคนบนตักไม่ขัดขืนและผลักไสเขาเช่นก่อนหน้านี้ ชายหนุ่มก็ไม่รอช้าเริ่มปลดเสื้อผ้าบนกายงามให้พ้นกาย บราเซียร์ตัวจิ๋วที่เหลืออยู่มาอาจเก็บความใหญ่โตของเนินอกคู่งามเอาไว้ได้ ไม่นึกว่าสาวน้อยของเขาจะซ่อนรูปได้ถึงเพียงนี้ ยิ่งเห็นบราเซียร์ชิ้นเล็กก็ยิ่งชวนให้ใจหวิว สาวน้อยที่แต่งกายมิดชิดเรียบร้อยภายนอก ทว่าภายในกลับสวมบราเซียร์ที่สวยและเซ็กซี่ชวนให้สะท้านไปทั้งตัว ตอนนี้น้องชายของเขาแข็งจนปวดร้าวไปหมด อยากบุกทะลวงเข้าใส่ร่างกายนุ่มนิ่มหอมกรุ่นนี้อย่างรุนแรง เขาพยายามระงับอารมณ์ดิบเถื่อนแต่มันช่างยากเหลือเกิน

“เราไปต่อกันในห้องนะหนูหยก ตรงนี้ที่มันแคบ” ชายหนุ่มกล่าว เมื่อถอนผละริมฝีปากตนออกมาจากปากอวบอิ่มน่าจูบของอีกฝ่าย เขาไม่อยากฟังคำปฏิเสธจากคนบนตักอีกแล้ว จึงขยับกายลุกขึ้นยืนพร้อมกับยกร่างบอบบางขึ้นอุ้ม ก้าวเท้าตรงไปยังห้องนอน ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากจุดที่เขานั่งก่อนหน้านี้ และเขาก็เดินไปไม่กี่ก้าวก็ถึงประตูห้องนอน ก่อนจะกล่าวกับเจ้าของห้องอย่างอ่อนโยน

“เปิดประตูห้องสิครับ พี่เปิดเองไม่ได้” 

“ดะ...ได้ค่ะ” คนถูกขอร้องบอกอย่างกระดากอาย ใบหน้าสวยหวานแดงเรื่อ ขณะเลื่อนมือไปเปิดประตูห้องนอน เพื่อให้คนตัวสูงพาเธอเดินเข้าห้อง ก่อนจะเลื่อนมือข้างไปเปิดประตูกลับมาวางบนบ่ากว้าง สายตาหลุบลงต่ำเพื่อเลี่ยงสายตาเจ้าเล่ห์หื่นกระหายที่เอาแต่จ้องเธอ

“เลิกจ้องหยกได้แล้วค่ะพี่อเล็กซ์ สายตาพี่อเล็กซ์ออกจะ...” 

“สายตาพี่เป็นแบบไหนหรือครับ หนูหยกช่วยบอกพี่หน่อยได้ไหมครับ” เขาร้องถามเสียงกระเส่า

“สายตาพี่อเล็กซ์แทบจะกลืนกินหยกไปทั้งตัวแล้วเนี่ย” คนถูกจ้องตอบกลับเสียงสั่น ร่างกายร้อนจนแทบไหม้ยามเมื่อมองเห็นสายตาหื่นจัด อยากกลืนกินเธอ ก่อนหน้านี้เธอเคยเห็นสายตาหื่นกระหายแบบนี้ของมนตรียามจ้องมองเธอมาบ้างเหมือนกัน แต่ไม่ได้รุนแรงเหมือนที่อเล็กซิสกำลังใช้สายตาคู่สวยของเขาจ้องมองเธอ มันทั้งเร่าร้อน หื่นกระหาย และความหื่นของเขาทำให้เธอร้อนไปทั้งตัว

“หึๆ” แล้วเสียงหัวเราะของคนตัวสูงก็ดังขึ้น ขณะก้าวเท้าเดินตรงไปยังเตียงนอนขนาดไม่ใหญ่มากตรงกลางห้อง วางร่างบอบบางลงบนเตียงนุ่ม ผลักให้เธอนอนหงายลงบนเตียง รีบจัดการสลัดเสื้อผ้าของตัวเองออกไปจากตัวอย่างรีบร้อน เขาทาบทับลงมาหาแนบชิดร่างบอบบางทันที พร้อมกับเอื้อมมือไปปลดบราเซียร์ตัวสวย แล้วโยนมันทิ้งอย่างไม่ไยดี

“ดะ...เดี๋ยวค่ะพี่อเล็กซ์” 

“ไม่เดี๋ยวแล้วครับ พี่อยากได้หนูหยกจนตัวสั่นไปหมดแล้ว” 

“หะ...หื่นกามที่สุด” 

/////////