[Dark fairytale] ราตรีสวัสดิ์ 'ดริเซลล่า' ที่รัก

Dark fairytale ราตรีสวัสดิ์ ‘ดริเซลล่า’ ที่รัก
 

เกริ่น 
 

นิทานก่อนนอนที่สมัยเด็กๆ ชอบอ่านและชอบฟังทุกคืน เป็นเรื่องราวในเทพนิยายที่สุดแสนจะแฟนตาซีและโรแมนติกเหนือจินตนาการ 

ในตอนนั้นเคยมีความคิดที่ว่า ถ้าตัวเอกของเรื่องคือฉันก็ดีสิ ฉันก็อยากเจอเจ้าชายรูปงาม และได้พบกับจุมพิตแห่งรักแท้เหมือนกัน 

ใช่ มันช่างเป็นความคิดที่เพ้อฝันซะเหลือเกิน 

…แต่ใครจะรู้ 

วันหนึ่งฉันลืมตาขึ้นมาในคฤหาสน์หลังงามที่ไม่คุ้นเคย การแต่งกายที่ย้อนยุคและล้าสมัย และใบหน้าที่ไม่รู้จักกำลังจับจ้องฉันผ่านกระจกเงา 

เดี๊ยวนะ! 

นั่นมันฉันหรอ!? 

ฉันพยายามยกมือ ยกขา หมุนตัวและยีหัวตัวเอง แต่คนในกระจกก็เลียนแบบท่าทางของฉันได้เป๊ะราวกับเป็นคนๆ เดียวกัน

นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย! คนในกระจกคือตัวฉันงั้นหรอ แต่นั่นมันไม่ใช่ฉัน เกิดมายี่สิบปีฉันรู้จักใบหน้าและร่างกายของตัวเองดีกว่าใคร แต่คนในกระจกที่ฉันกำลังมองอยู่ตอนนี้มันเป็นใครก็ไม่รู้!!

“ค..คุณหนูคะ” 

เสียงเรียกสั่นพร่าของหญิงสาวในชุดเมดสีเทา หล่อนยืนตัวลีบอยู่ข้างประตูด้วยใบหน้าที่สับสนและพร้อมจะร้องไห้ตลอดเวลา 

“เธอ!” ฉันกระโกนและชี้หน้าหล่อน 

“ค..คะ! เจ้าคะ!?” หล่อนสะดุ้งและรีบเดินเข้ามาใกล้อีกนิด 

“ฉันชื่ออะไร”  

“คะ? …เอ่อ คุณหนู ดริเซลล่า เทรแมน เจ้าค่ะ” 
 

ดริเซลล่า เทรแมน? 
 

แล้วเป็นใครวะเนี่ย?