Avarene : อวาเรเน่ - นิยาย Avarene : อวาเรเน่ : Dek-D.com - Writer
×

    Avarene : อวาเรเน่

    ...การตื่นมาแล้วพบกับทุกอย่างไม่เป็นเหมือนเดิม ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด ทำให้เขาแทบช็อก แต่กลับช็อคยิ่งกว่าเมื่อ...

    ผู้เข้าชมรวม

    186

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    186

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    2
    จำนวนตอน :  3 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  14 เม.ย. 59 / 11:28 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ





    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

                             ในเวลาที่แว่นแคว้นทุกอาณาจักรถูกไฟแห่งสงครามลามเลียไปทั่ว ชีวิตนับหมื่นแสนล้วนถูกสังเวยเพื่อชัยชนะในการศึก ไฟสงครามโหมกระหน่ำขึ้นทุกคราไม่อาจหยุดยั้งได้จนกว่าพวกเขาจะได้ในสิ่งที่ปรารถนา ประชาชนผู้ลี้ภัยของเมืองหนึ่งที่ห่างไกลจากความเจริญสุดกู่แต่ถึงเพียงนั้นก็ไม่อาจหลุดรอดจากสงครามอันบ้าคลั่งนี้ได้เช่นกัน

              ประชาชนตาดำๆที่รอดชีวิตต่างพากันรวมตัวกันอยู่ในโบสถ์เก่าๆของเมือง ดวงตาของทุกคนฉายแววประหวั่นพรั่นพรึงและขลาดกลัวต่อสิ่งที่เผชิญยิ่งนัก แต่ภายในกลุ่มคนที่นั่งกระจัดกระจายกันอยู่เหล่านั้นกลับมีร่างในชุดคลุมสีขาวลุกขึ้นยืนนัยน์ตาสีนำเงินเข้มฉายแววมุ่งมั่นลุกขึ้นยืนอย่างมั่นใจ

    “ทุกคนโปรดฟังข้า” น้ำเสียงที่ใสดังระฆังแก้วเอ่ยขึ้น ทำให้ทุกคนหยุดนิ่งเพื่อรอฟัง ร่างนั้นกวาดตามองก่อนจะยกยิ้มภายใต้ผ้าสีขาวที่ปิดใบหน้าส่วนล่างเอาไว้

    “ในขณะที่พ่อ พี่ น้อง และญาติๆ ของทุกท่านกำลังเผชิญหน้าอยู่กับข้าศึกอย่างมิกลัวความตายอยู่นั้น พวกเราเล่ามัวทำอะไรกันอยู่ นั่งทอดถอนใจเพื่อรอความตายอยู่อย่างนี้น่ะเหรอ! “ ร่างในชุดขาวหยุดเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้นอีกครั้ง “ถึงแม้ว่าพวกเราจะไม่สามารถร่วมสู่รบเคียงบ่าเคียงไหล่กับพวกเขาได้! แต่เราสามารถสวดมนต์อธิฐานต่อทวยเทพเพื่อปกป้องพวกเขาให้กลับมาอย่างปลอดภัยได้...ท่านจะทำหรือไม่..”

    “ทำ! เสียงตอบรับจากอิสรตรีนับห้าสิบคนดังขึ้นอย่างพร้อมเพียงด้วยแววตาฉายมีความหวังขึ้นมาบ้างถึงแม้ว่าจะหริบหรี่เพียงใดก็ตาม ทั้งรีบกุลีกุจอนั่งเรียงถาวอย่างเป็นระเบียบ ร่างในชุดคลุมสีขาวนั่งคุกเข่าลงเบื้องหน้าไม้กางเขนอันใหญ่

                   “เอาล่ะ...ทุกท่านพนมมือขึ้น” ทุกคนรีบทำตามทันที

                   “คราวนี้กล่าวนะโม สามจบพร้อมกัน” ทุกคนพยักหน้าอย่างเคร่งครัดและเริ่มทำตามสิ่งที่คนตรงหน้าบอกทันที

                 “ นะโม! นะโม! นะโม!

                   “...!!!!

                    เขาลืมไปได้ไงว่าคนพวกนี้ไม่ใช่พุทธ!!....อามิตตาพุทธ...

    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


    **TALK** 

         นิยายเรื่องนี้เคยลงมาแล้วครั้งหนึ่งแต่เราก็ลบออกเนื่องด้วยความพร้อมหลายๆอย่าง ทำให้ต้องลบออก และคราวนี้ได้ฤกษ์ลงใหม่อีกครั้ง ขอให้ทุกคนที่เข้ามาอ่านมีความสุขกับนิยายเรานะค้าาาา ช่วยเม้นเป็นกำลังให้ด้วยนะคะ^O^

    **แจ้งเรื่องการอัพเดท**

    เราจะอัพทุกวันอาทิตย์ของสัปดาห์นะคะ 

    และระยะเวลาอาจจะอืดเล็กน้อยถึงมากที่สุด



    ? themybutter

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น