ของเล่นอุ่นเตียงท่านแม่ทัพ - นิยาย ของเล่นอุ่นเตียงท่านแม่ทัพ : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง
  • มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    ของเล่นอุ่นเตียงท่านแม่ทัพ

    สองฝาแฝดโฉมสคราญ...คนหนึ่ง ‘รัก’ หมายเทิดทูนเหนือหัวใจ อีกคน ‘เกลียด’ หมายย่ำยีให้เจ็บช้ำ แต่แล้วแม่ทัพหยางกลับพบว่ามีการสลับตัว! คนที่เขาข่มเหงเหยียดหยามแท้จริงคือคนที่เขารักหมดทั้งใจ!

    ผู้เข้าชมรวม

    1,015

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    27

    ผู้เข้าชมรวม


    1.01K

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    15
    จำนวนตอน :  5 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  9 พ.ค. 67 / 22:00 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ, มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง, มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

    สองฝาแฝดโฉมสคราญ...คนหนึ่ง ‘รัก’ หมายเทิดทูนเหนือหัวใจ อีกคน ‘เกลียด’ หมายย่ำยีให้เจ็บช้ำ แต่แล้วแม่ทัพหยางกลับพบว่ามีการสลับตัว! คนที่เขาข่มเหงเหยียดหยามแท้จริงคือคนที่เขารักหมดทั้งใจ! นางจะยอมให้อภัยเขาหรือไม่...

     

     

    ‘อา...อาตงของข้า’

    ความดีใจ ความคิดถึง แล่นมาจุกอยู่ที่ลำคอจนตื้อตันไปหมด ยิ่งเห็นว่าเขาเติบโตขึ้นอย่างดงามน่าเกรงขามนางก็ยิ่งภาคภูมิใจในตัวเขาจนขอบตาร้อนผ่าว ระเรื่อเรืองไปด้วยหยาดน้ำใส แค่เพียงนางกะพริบเปลือกตาน้อยๆ หยดน้ำก็กลิ้งกลอกลงบนนวลแก้มเป็นสาย

    “หึ! คงกลัวข้ามากสินะนังแพศยา...”

    น้ำเสียงห้วนตวัดกร้าวอย่างชิงชัง ยิ่งเห็นหยาดน้ำตาบนใบหน้างดงามที่เหมือนกับเจ้ากระต่ายน้อยราวกับพิมพ์เดียวกัน เขาก็ยิ่งกรุ่นโกรธจนแทบบ้า

    “อ๊ะ...”

    คนตัวเล็กถึงกับร้องเสียงหลงเมื่อจู่ๆ เขาก็สาวเท้าเข้ามาประชิดดันร่างเล็กให้ก้าวถอยหลังจนกระแทกเข้ากับผนังห้อง แล้วโดยที่นางไม่ทันตั้งตัวเขาก็เลื่อนมือที่บีบปลายคางลงมาบีบลำคอระหงของนางเอาไว้

    “อา...อื้อ!”

    เตียวเฟยฟาดิ้นพล่านด้วยหายใจไม่ออก ดวงตาของนางลอยคว้าง ใบหน้าแดงก่ำ เสื้อคลุมผืนบางหลุดลุ่ยจากแรงดิ้นถีบถองเอาตัวรอดจนเหลือเพียงตู้โตวสีแดงตัวจ้อยที่ไม่สามารถปิดบังทรวงอกลมกลึงเอาไว้ได้ และผ้าผืนเล็กๆ ที่รั้งสะโพกคลุมเนินหนันแห่งอิสตรีอย่างหมิ่นเหม่

    “อา! อา!”

    ทันทีที่มือหนาปล่อยออกจากลำคอ เตียวเฟยฟาก็ถึงกับทรุดฮวบลงไปกองกับพื้น นางรับรู้ถึงความเกลียดชังของเขาที่มีต่อเฟยหงจนแผ่ปราณอำมหิตออกมากดทับเรือนกายจนหนักอึ้ง นางไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าเขาจะน่ากลัวถึงเพียงนี้ 

    “เจ้า!”

    หยางตงเฉิงอยากจะพูดอะไรสักอย่างแต่แล้วก็หยุดนิ่งไป ดวงตาคมแววโรจน์ราวกับมีเปลวไฟลุกโชติช่วง

    เขาโกรธ! 

    โกรธจนแทบบ้า! 

    เพราะทันทีที่เขาเห็นหน้านังผู้หญิงแพศยาร่างกายของเขากลับรุ่มร้อนอย่างน่าขยะแขยง จนอดคิดไม่ได้ว่าหรือนางจะทำมนตร์ดำใส่เขา ซึ่งไม่น่าจะเป็นไปได้เพราะเขาพกหยกนิรันตรายเอาไว้กับตัว ไม่ว่าจะเป็นคุณไสยจากต่างแดน คาถาอาคม มนตร์ดำสกปรกไม่อาจย่างกรายทำอันตรายใดๆ แก่เขาได้

    เช่นนั้นแล้วนางใช้สิ่งใดเล่า!

    เหตุใดเขาจึงร้อนไปทั้งร่างเพียงเพราะนางสวมใส่ชุดนอนสีแดงบางเฉียบจนเห็นส่วนสัดยวนตา แตกต่างจากเจ้ากระต่ายน้อยที่น่ารักของเขา เขาไม่ต้องการเจ้ากระต่ายน้อยเลยแม้สักเสี้ยวลมหายใจ ไม่รู้สึกพิศวาส ไม่รู้สึกอยากกอด ไม่รู้สึกอยากจูบ ไม่รู้สึกอยากตะโบมโลมไล้ราวกับบุรุษคลั่งกามาเลยแม้แต่น้อย

    ยิ่งเขารู้สึกกับนางแพศยาผู้นี้มากเพียงใด เขาก็ยิ่งรู้สึกผิดต่อเจ้ากระต่ายน้อยเหลือเกิน

    “อื้อ...”

    เตียวเฟยฟาถึงกับหัวหมุนไปหมดเมื่อจู่ๆ เขาก็จับต้นแขนของนางอย่างแรงแล้วกระชากให้ยืนขึ้นจนตัวลอย โดยที่ไม่ทันตั้งตัวริมฝีปากหนักๆ ก็กดทับลงมาบนเรียวปากอวบอิ่มอย่างแรง

    แรงราวกับจะบี้บดให้บอบช้ำ ร่างของนางถูกตรึงไว้ในอ้อมแขนแข็งแกร่งที่เกี่ยวกระหวัดราวกับจะบดกระดูกของนางให้แหลกละเอียด

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น