แย้มกลีบหอม (โคเฒ่าXสาวน้อย)
หนึ่งหมื่นปี ‘ต้นบุปผาเทียมฟ้า’ จึงจะผลิดอกออกผลเป็นหญิงสาวผู้มีเสน่ห์ยั่วยวน บุรุษเข่นฆ่ากันเพียงเพื่อจะได้ลิ้มรสสวาท ทว่ากลีบของนางกลับปิดสนิท ไม่อาจให้ชายใดล่วงล้ำ บุรุษผู้ใดจะเป็นผู้แย้มหอม (NC+)
ผู้เข้าชมรวม
5,803
ผู้เข้าชมเดือนนี้
24
ผู้เข้าชมรวม
จีนโบราณ นิยายจีนโบราณ นิยายรัก จีนย้อนยุค พระเอกคลั่งรัก พระเอกเก่ง น่ารัก รักจีนโบราณ แอบรัก ภรรยา หวาน 18 เทพ เซียน ร่วมรัก
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
แล้วโดยที่อีกฝ่ายยังไม่ทันตั้งตัวนางก็จับมือของเขาวางลงบนอกข้างซ้ายของตน
มือของจ้าวฉงซานนั้นใหญ่เทอะทะ เมื่อทาบลงบนหน้าอกของบุปผานารีผลจึงกลายเป็นว่า...เขากำลังจับนมเต้าซ้าย มันใหญ่เด้งนุ่มนิ่มจนล้นออกจากมือเลยทีเดียว
นะ...นี่มันแม่วัวพันธุ์ดีชัดๆ
ดวงตาคมของเซียนผมขาวจับจ้องหน้าอกทรงโตอย่างไม่วางตา ในขณะที่ลูกกระเดือกกลิ้งกลอกไปมาราวกับกำลังกลืนน้ำลายลงคอ
“ดูสิเจ้าคะนายท่าน จู่ๆ ก็มีก้อนเนื้อเต้นตุบๆ อยู่ตรงนี้เจ้าค่ะ”
หญิงสาวยังคงพูดเจื้อยแจ้วต่อไป โดยไม่ได้สังเกตเห็นเลยว่าผู้ชายตัวโตที่ชอบขมวดคิ้วอยู่ตลอดเวลากำลังหน้าแดงก่ำ ระเรื่อไปจนถึงใบหู
“ทำอะไรของเจ้า!”
เซียนภูเขาชักมือกลับ แสร้งตวาดดังราวกับโมโหทั้งที่ความจริงแล้วเขากำลังเขินอาย กว่าแสนปีแล้วที่เขาไม่ได้จับ ‘นม’ สตรี เขาจึงไม่ทันได้เตรียมตัวเตรียมใจกับสถานการณ์คับขันเช่นนี้
*****************
“ข้าอยากจูบนายท่าน”
ไม่พูดเปล่าแต่บุปผานารีผลแสนดื้อยื่นหน้าไปปิดริมฝีปากหนาหยักได้รูปด้วยเรียวปากเล็กสีชาดเอาไว้ทันที
นางประทับจูบลงไปแนบแน่น ค้างนานอยู่เช่นนั้นโดยที่สองแขนยกขึ้นโอบรัดรอบลำคอ เบียดชิดเรือนกายยวนเย้ากอปรไปด้วยส่วนเว้าส่วนโค้งเข้าหาเรือนกายของบุรุษเพศที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามแข็งแกร่ง
ต่อให้ใจแข็งดั่งหินผาก็ต้องหลอมละลายราวกับไขผึ้งลนไฟเมื่อถูกนางรุกเร้าด้วยสัมผัสหวามทว่ากลับเต็มไปด้วยความไร้เดียงสา
มือหนาที่เพียงโอบประคองร่างบางอย่างปลอบโยนค่อยๆ กดน้ำหนักลงเป็นโอบกระชับ กระหวัดเอวคอดให้เบียดเข้าหาแล้วพลิกร่างบางให้นอนหงายบนเตียง ก่อนจะขยับกายขึ้นทาบทับร่างนุ่มนิ่มเอาไว้
“เช่นนี้ต่างหากเล่าจึงจะเรียกว่าจูบ”
พูดเพียงเท่านั้นก็จูบจ้วงหวามไหวบดริมฝีปากอิ่มจนเห่อร้อน ส่งผลให้ก้อนเนื้อที่อกข้างซ้ายของบุปผานารีผลถึงกับกระตุกไม่เป็นจังหวะ สัมผัสนุ่มบดจูบเนิบช้าราวกับหยอกเย้าริมฝีปากสีชาด ก่อนจะแทรกปลายลิ้นร้อนเข้าไปแล้วควานหารสหวานของผลไม้แสนสวย
“อื้อ...”
คนตัวเล็กครางเสียงกระเส่าในลำคอ ยามนี้นางรู้สึกราวกับว่าหัวสมองขาวโพลน ตัวเบาหวิวคล้ายกับล่องลอยอยู่ท่ามกลางปุยเมฆ อีกทั้งในท้องยังหมุนมวนคล้ายมีผีเสื้อนับพันนับหมื่นกระพือปีกบินวนอยู่ในนั้น
ผลงานอื่นๆ ของ เลี่ยงจิน ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ เลี่ยงจิน
ความคิดเห็น