สาวหน้าใส กับ หนุ่มสุดฮอต อลวนอลเวงมาลุ้นรัก

ลำดับตอนที่ #2 : พี่ชาย กับ บ้านของฉัน

ตอนที่ 2

     หลังจากที่ สมาชิกครอบครัว มงคลสกุลไกล ได้ตกลงกันเป็นที่เรียบร้อยเรื่องที่เรียนของ คุณหนูเล็กของบ้านเป็นที่เรียบร้อย และ แพรว หรือคุณหนูเล็กของบ้านนี้ ได้ขึ้นมาเตรียมจัดกระเป๋า

“ก๊อกๆ ก๊อกๆ” เสียงเคาะประตูดังขึ้น ทำให้สติที่ลอยไปใกล้ของแพรวที่อยู่หน้าระเบียงกลับมา

“ประตูไม่ได้ล็อคค่ะ” ฉันพูดขึ้น แล้วเดินกลับเข้ามาในห้อง

“เตรียมตัวเสร็จรึยังจ๊ะ” แม่ผู้แสนดีของฉันพูดขึ้น เมื่อเดินเข้ามาในห้องแล้ว 

“ยังค่ะ ก็ยังเหลือเวลาอีกหลายวันก่อนที่จะรายงานตัวไม่ใช่หรอค่ะ” ฉันตอบ แบบเซ็งๆ

“แม่รู้ว่าหนูไม่อยากอยู่หอ แต่ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรนิจ๊ะ ถือซะว่าไปนอนพักที่อื่นก็ได้นะจ๊ะ” แม่เดินเข้าลูบหัวของลูกสาวคนเล็ก

“ค่ะ” แพรวรับคำแล้วโผเข้ากอดแม่ตัวเอง ถึงแม้ว่าตัวเองจะเคยไปนอนบ้านลุง หลายวันก็ตาม แต่ก็ไม่เคยต้องไปนอนที่อื่น หลายๆวันขนาด 5 วันติดแบบนี้เลย มากสุดก็ 3 – 4 ก็กลับบ้านแล้ว หรือไม่ ก็จะมีแม่ไปนอนด้วยทุกครั้ง

“ป้าเค้าก็อยู่ที่โรงเรียน ไหนจะมีพี่พีอีก ไม่ต้องกังวัลนะจ๊ะ” แม่พูดให้ฉันสบายใจ พร้อมโยกตัวไปมาเหมือนทุกทีเวลาที่ฉันมีเรื่องไม่สบายใจ แม่ก็เข้ามากอด แล้วโยกตัวไปมา อย่างนี้เสมอ

“...........” ฉันไม่พูดอะไร ได้แต่อยู่ได้อ้อมกอดแม่ แล้วคิดว่า ถ้าตนมีเรื่องไม่สบายใจเวลาอยู่หอ จะทำอย่างไงดี ไม่มีแม่มานั่งปลอบใจอย่างนี้อีกแล้ว

“ก๊อกๆๆ” เสียงเคาะประตูดังขึ้น ทำให้ คน2 ในห้องหันไปมองคนที่เข้ามาใหม่

“มีอะไรจ๊ะ พี” แม่ถามขึ้นเมื่อเห็นลูกชายเดินเข้ามา

“ผมจะมาบอก แพรวว่าต้องไปก่อนวันรายงานตัวเข้าหอ 1– 2 นะครับ”

“ทำไมละจ๊ะ” แม่และฉันสงสัยแต่ แม่ชิงตัดหน้าถามซะก่อน

“คือว่า ป้าดาจะให้ แพรวไปหาท่านเพื่อจะได้คุ้นเคยกับโรงเรียนนะครับ และ ผมต้องไปเพื่อเก็บตัวที่โรงเรียน ก่อนเปิดเทอมนะครับ”

“จ๊ะ มีอะไรอีกไหม” แม่ถามต่อ

“น้องกวาง จะไปพร้อมกับแพรวครับ แม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะ งั้นผมขอตัวนะครับ” พี่พีพูดเมื่อเห็นสีหน้าที่แสดงความเป็นห่วงลูกสาวออกไปเสร็จก็เดินออกไป

“เห็นที แพรวคงต้องรีบเตรียมตัวแล้วละค่ะ” ฉันพูดขึ้นเมื่อทำใจว่าอย่างไงก็ต้องไปอยู่ดี แล้วจะมานั่งเศร้าทำไมเนี่ย

“นั่นสิ เดี๋ยวแม่ช่วย” แม่พูด แล้วก็ปล่อยลูกสาวออกมาอ้อมกอด

“ค่ะ” ฉันตอบรับ แล้วฉันกับแม่ก็ลุกไปจัดเตรียมของใส่กระเป๋าเดินทาง

     เวลาอาหารเย็น

“จัดของเสร็จแล้วใช่ไหม แพรว” พ่อเอ่ยถามเสียงเรียบๆ ขณะที่ทุกคนกำลังนั่งกินข้าวเสร็จแล้ว

“ค่ะ เสร็จแล้ว”

“ป้าดาเค้าอยากให้ลูกที่ไปทีโรงเรียนก่อนคนอื่น แล้วก็อยากเจอลูกเร็วๆนะ เลยให้ไปก่อน” พ่ออธิบายเหตุผลให้ลูกสาวฟัง

“ค่ะ แพรวเข้าใจ แล้วแพรวต้องไปวันไหนละค่ะ”

“วันมะรืนนี้ พร้อมหนูกวางและเจ้าพี”

“ค่ะ แพรวขอตัวไปเดินเล่นก่อนนะค่ะ” ฉันพูดแล้วก็เดินออกไปหน้าบ้าน

“คุณค่ะ ดูลูกไม่ค่อย happy กับเรื่องอยู่หอซะเท่าไรเลยนะค่ะ” คุณผู้หญิงของบ้านพูดขึ้น กับคุณผู้ชายของบ้าน

“เฮ้่อ....นั่นสิ” คุณผู้ชายตอบรับ พร้อมมองตามหลังลูกสาวคนเล็กที่พึ่งลุกออกไป

“ผมคิดว่า นี่เป็นโอกาสที่ดีที่เราจะทำให้น้องเป็นผู้ใหญ่นะครับ” คุณชายของบ้านพูดออกมา

“.............” ทั้งคุณผู้หญิง คุณผู้ชาย แต่ก็เห็นด้วยกับความคิดของลูกชาย

“เดี๋ยวผมไปคุยกับน้องเองครับ” พูดเสร็จก็ลุกเดินตามน้องออกไป

“เฮ้อ....ตาพีนี่ ถึงภายนอกจะดูเย็นชา แต่ก็อบอุ่นสำหรับลูกแพรวนะค่ะ” คุณผู้หญิงพูด

“นั่นสินะ พิชจ๋า เราก็ไปนั่งดูหนังกันดีกว่า” คุณผู้ชายพูดอ้่อนๆ เมื่อเห็นไม่มีใครแล้ว ก็แสดง
อาการอ้อนๆ ที่ศรีภรรยาได้เห็นเพียงคนเดียว เท่านั้น แล้วก็ลุกไปดึงข้อมือ ศรีภรรยา ไปที่ห้องนั่งเล่น

“อือ” ศรีภรรยา ได้แต่รับคำแล้วเดินตามสามีไป

   เมื่อ พีรทัต หรือ พี เดินตามออกมา ก็มองว่าน้องสาวไปเดินอยู่ตรงไหน ก็เห็นน้องสาวกำลังนั่งเล่นอยู่ที่สนามหญ้าหน้าบ้าน กับ สัตว์เลี้ยงเพียงตัวเดียวในบ้าน เลยเดินเข้าไปหา

“นี่ เจ้าทราย วันมะรืนฉันก็ไม่อยู่บ้านแล้วนะ แถมยังเอาแกไปก็ไม่ได้ด้วย” แพรวนั่งคุยกับลูกหมาที่ตนกับ พี่พิม ซื้อมาเลี้ยงไว้ “ฉันคงคิดถึงแกแน่ๆ เลยๆ”

“นี่ ยัยหมู เธอแค่ไปเรียนนะ ไม่ใช่ไปตาย นะ” พีพูดเมื่อได้ยินที่น้องพูด แล้วลงไปนั่งข้างๆ

“ไอ้พี่พี ถ้าว่างมากก็ไปไกลๆเลย เค้าไม่มีอารมณ์ต่อคารมด้วย” ฉันพูดออกมา

“แหมๆ มีอารมณ์หน่อยสิ พี่คันปากอย่างไงก็ไม่รู้”

“มาเด๋วให้ทรายเกาให้” ฉันพูดพร้อมเอาขาลูกหมาชูขึ้น

“พี่หมายถึงพี่อยากคุยด้วยเฉยๆ”

“มีอะไรละ”

“รู้่ไหมว่าทำให้พ่อแม่เป็นห่วงนะ”

“หือ ทำไมอะ” ฉันมองหน้าพี่ตัวเองแบบงงๆ ไปทำอะไรตอนไหน

“ก็ดูหน้าสิ ทำหน้างอเป็นตูดอย่างนี้”

“พี่พี” ฉันพูด พร้อมส่งสายตาขวางๆไปให้

“ก็ได้ๆ ไม่เล่นแล้่วๆ อย่าทำหน้าอย่างนี้อีกนะ รู้ไหม พ่อกับแม่ก็เป็นห่วงอยู่แล้ว เรื่องที่ลูก
สาวคนเล็กที่ไม่รุ้จักโต ต้องไปอยู่หอ แต่นี่แม่ลูกสาวตัวดี ก็ยังทำหน้าอย่างกับว่าถูกพ่อแม่ส่งส่งไปตายอย่างนั้น พ่อกะแม่คงจะนั่งยิ้ม นั่งสบายใจอะนะ เค้าก็ต้องยิ่งเป็นห่วงมากขึ้นไปอีก สนุกไหมเนี่ย” เมื่อพูดจบก็โยกหัวน้องสาวเล่น

“เค้าไม่ได้ืทำซะหน่อย” แพรวพูดออกมา พร้อมพยายามดึงมือพี่ชายที่โยกหัวตัวเองออก

“แล้วที่ทำอยู่นี่คืออะไรฮ่ะ” พีเอามือจากที่จับหัวน้องมาอยู่หน้า แล้วหยิกแก้มขึ้นลงเบาๆๆ

“ปล่อยนะ”

“รับปากก่อนว่าจ๊ะไม่ทำหน้าแบบนี้อีก”

“แบบไหนอะ”

“แบบ แบกโลกไว้ทั้งใบอะ เร็วๆสิ รับไม่รับ”

“อือๆ ปล่อยสิ”

“ก็แค่นี้” พีพูดพร้อมเอามือออก

“....” แพรวจับหน้าตัวเอง แล้วลูบแก้มที่โดนหยิกเมื้อกี้เบาๆ

“เวลาอยู่ที่นู้น มีอะไรก็ไปหาพี่ก็ได้ พี่จะดูแลเธอเองไม่ต้องกังวลนะ” พีพูดขึ้นด้วย น้ำเสียงที่ไม่ได้เล่นๆเหมือนทุกทีเลยทำให้แพรวแปลกใจหน่อยๆ แต่ก็ทำให้ความกังวัลหายไปได้เยอะทีเดียว ”ฉัอมกรับแม่ไปไหนแนแล้วอะั้อมทั้้น

“อือ” ฉันตอบรับเบาๆ

“ไปเข้าบ้านได้แล้ว ยุงที่นี่เริ่มพัฒนาซะแล้วสิ” พี่พี พูดออกมา เมื่อเห็นท้องฟ้าเริ่มมืดลงเรื่อยๆ พร้อมดึงตัวฉันขึ้น

“ทำไมอะ” ฉันลุกขึ้น พร้อมอุ้มเจ้าทรายไว้ในมือ

“ก็ มันเริ่มกัดเจ็บแล้วนะสิ เมื่อก่อนแค่คันๆ”

“อ๋อ เด๋วแพรวเอาเจ้าทรายเข้าบ้านก่อนนะ” ฉันพูดพร้อมเดินไปที่บ้านหลังน้อยๆของมัน โดยมีพี่พีเดินตามหลัง

  พอฉันเอาเจ้าทรายเข้าบ้าน พี่พีก็ลากฉันเข้าบ้านทันที พร้อมกระซิบให้ฉันไปขอโทษพ่อกับแม่ที่ทำให้พวกท่านเป็นห่วง

“พี่น้อย พ่อกับแม่อยู่ไหน”

“อ๋อ อยู่คุณท่านทั้ง 2 อยู่ที่ห้องนั่งเล่นนะค่ะ” พี่น้อยตอบออกมา

“อือ”

“เออ คุณพีกับคุณแพรวจะเอาเครื่องดื่มไหมค่ะ เพราะเด๋วน้อยจะไปเอาน้ำส้มให้คุณผู้หญิงด้วย” พี่น้อยถามก่อนที่พี่ีพีจะลากฉันไปที่ห้องนั่งเล่น

“ถ้างั้นเอานมสดให้ผม แล้วแพรวเอาอะไรรึป่าว” พี่พีพูด แล้วหันมา ถามฉันที่ยืนอยู่ข้างๆ 

“พี่น้อย แพรวเอาโก้โก้ร้อนนะ”

“ได้ค่ะ งั้นเด๋วรอสักครู่นะค่ะ”

“จ๊ะ” พี่พีพูด แล้วก็พาฉันไปห้องนั่งเล่น

“คุณพ่อครับ” พี่พีพูดออกมา เมื่อเดินมาถึง

“ว่าไง” พ่อหันหน้าออกจากหน้าจอทีวี แล้วมามองที่พวกเรา โดยมีแม่อยู่ที่อ้อมแขนของพ่อ

“คือ ว่าแพรวขอโทษนะค่ะ ที่ทำให้เป็นห่วงนะค่ะ แพรวไม่ได้ตั้งใจจริงๆ” ฉันพูดออกมาพร้อมเดินเข้าไปหาพ่อกับแม่ แล้วกราบที่ตักของท่านทั้งสอง

“พ่อกับแม่ไม่โกรธหรอกนะ แต่อย่าทำอย่างนี้อีกนะ” แม่พูดออกมาแล้วดึงฉันเข้ามากอด  

“อือ” พ่อหัวเราะเบาๆ แล้วก็เข้ามากอดฉันที่ยังกอดแม่อยู่

“โห ทำอย่างนี้ไปอย่างไงอะ” พี่ีพีพูดขึ้น เมื่อเห็นภาพ พ่อแม่และน้องกอดกันแค่ 3 คน

“ทำอะไรหรอ” ฉันหันมาถามอย่าง งง งง

“ก็กอดกันแค่ 3 คนได้ไงอะ แล้วผมอะ” พูดอย่างน้อยใจเสร็จ ก็รีบเดินเข้ามากอดอีกคน

“555+” พ่อกับแม่หัวเราะเบาๆ ที่เห็นลูกชายทำท่าน้อยใจแล้วเข้ามากอดตน

    แล้วค่ำคืนนี้ก็จบลงที่พวกเรา 4 คน นั่งดูหนังด้วยกัน แล้วก็กลับเข้าหัวนอนของแต่ละคน ที่บ้านของฉัน แบ่งเป็นตึกใหญ่ และตึกเล็กอยู่ทางซ้ายของตึกใหญ่ ซึ่งจะมีประตูเล็ก เป็นทางเชื่อมอยู่ตรงห้องครัว

 
     ที่ตึกใหญ่ จะมีแค่ 3 ชั้น โดยแบ่งออกเป็น ปีกซ้ายและปีกขวา ใช้บันไดเป็นตัวกลาง

    โดยชั้นล่างก็มีพวกห้องครัว ห้องรับประทาน ห้องน้ำสำหรับแขก อยู่ทางปีกซ้าย และ ห้องนั่งเล่น ห้องรับแขก ห้องทำงานของพ่อฉัน จะอยู่ทางปีกขวา

    ส่วนด้านบนชั้น 2 ทางปีกซ้าย และปีกขวาแต่ละข้างจะแบ่งออกเป็น ปีกละ 4 ห้องนอน และแบ่งเป็น 2 ฝั่ง ห้องของฉัน กับห้องพี่พิมจะอยู่ติดกัน และ ห้องพี่พีจะอยู่ฝั่งตรงข้ามของห้องฉัน โดยถ้าเดินจากบันไดขึ้นมาจะถึงห้องของพี่พิมก่อน ส่วนอีกห้องก็เป็นห้องว่างสำหรับแขก แต่ส่วนใหญ่คนที่จะมานอนก็จะเป็นพวกลูกพี่ลูกน้องของฉันเอง ซึ่งอยู่ทางปีกขวา ส่วนห้องนอนของพ่อและแม่ จะอยู่ทางปีกขวา และ มีห้องว่างไว้สำหรับ อีก 3 ห้องสำหรับแขกหรือพวกญาติผู้ใหญ่ๆของพ่อและแม่

     ส่วนด้านบนชั้น 3 จะเป็นพื้นที่ว่างๆแบ่งออกเป็น 3 ส่วน โดยทางปีกขวาจะเป็นห้องพระ และในห้องพระจะมีห้องเล็กๆ อีกห้องเพื่อเป็นที่เก็บสะสมพวกพระเครื่องของคุณปู่ โดยปกติห้องนี้จะถูกล็อคเอาไว้ เพื่อไม่ให้ใครเข้าไป แต่โดยปกติจะเปิดออกมาแค่เดือนละครั้ง เพื่อทำความสะอาดมันเท่านั้น ส่วนตรงกลางก็จะว่างๆ ไม่มีอะไร และทางปีกซ้าย จะเป็นห้องเก็บของของบ้าน

     ที่ตึกเล็ก จะมีแค่ 2 ชั้น มีอยู่ประมาณ 8 ห้องนอนอยู่ที่ชั้น 2 มีไว้สำหรับเป็นห้องพักคนงานภายในบ้าน โดยไม่นับ ลุงยาม เพราะห้องพักของลุงยามจะอยู่ใกล้ๆ กับประตูตรงรั้วข้างบ้าน ที่ตึกเล็กจะมีห้องน้ำแยก 2 ห้องแยกชายหญิง และห้องนั่งเล่น และห้องกินข้าวรวมอยู่ชั้นล่าง

     ส่วนบริเวณว่างๆ ทางฝั่งขวาของตึกใหญ่มีทางเชื่อมอยู่กับห้องรับแขกโดยเป็นประตูกระจกเลื่อน ได้ทำเป็น สระว่ายน้ำ สนามหญ้าไว้่ สำหรับกินบาบีคิว และมีการตั้งโต๊ะไว้ข้างสระน้ำ และมีศาลาไว้นั่งเล่นของคนในบ้าน โดยจะมีโรงเพราะชำเล็กๆ ของคุณแม่อยู่ด้วยและจะมีโรงรถ อยู่ด้านหน้าเฉียงๆ กับประตูทางเข้าตึกใหญ่

      สนามหน้าบ้าน จะอยู่หน้าทางเข้าตึกใหญ่พอดี มีน้ำพุรูปร่างเป็นวงกลมแล้วมีกามเทพ 4 ตัวอยู่เป็นฐาน แล้วตั้งท่ายิงศรแห่งความรักเข้าตรงกลางรวมกันเป็นจุดเดียวที่เป็นทางพุ่งของน้ำเมื่อสายน้ำมาชนกันก็จะกระจายออกเป็นพุ่มน้ำขนาดกลางอย่างพอดี ขนาดกลางๆ ตั้งอยู่ตรงกลางสนามหน้าบ้าน และได้มีการปลูกต้นไม้ขนาดเตี๊ยๆ เป็นรั้วกั้นรอบๆ น้ำพุ นั้น และรอบๆๆ ก็จะเป็นที่ว่างๆมีดอกไม้ขนาดเล็กๆ ปลูกอยู่ด้วย และพี่พิมให้สร้างบ้านหลังเล็กๆ ไว้ข้างๆตรงกระไดก่อนถึงประตูทางเข้าตึกใหญ่ สำหรับเจ้าทราย สุนัขสุดแสนน่ารักของฉันและพี่พิม

     จบแค่นี้ก่อนดีกว่านะ ใครไม่ชอบตรงไหน หรือ อยากให้แก้ไขตรงไหน อย่างไงก็บอกด้วยนะค่ะ  


+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+