เมื่อต้องสวมบทบาทเป็นภรรยา ของท่านราชเลขาธิการ - นิยาย เมื่อต้องสวมบทบาทเป็นภรรยา ของท่านราชเลขาธิการ : Dek-D.com - Writer
×

    เมื่อต้องสวมบทบาทเป็นภรรยา ของท่านราชเลขาธิการ

    จะเป็นอย่างไรเมื่อภรรยาที่แต่งเข้าจวน อาจไม่ไร้เดียงสาอย่างที่คิด แล้วสิ่งที่นางแสดงให้เห็น เป็นแค่กลอุบายต่ำช้าหรือเป็นแค่มโนจินตนาการปลุกปั่น "ในเมื่อเจ้าชอบเล่นละคร ข้าก็จะเล่นละครเป็นเพื่อนเจ้า!"

    ผู้เข้าชมรวม

    528

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    50

    ผู้เข้าชมรวม


    528

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    13
    จำนวนตอน :  21 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  17 ส.ค. 67 / 19:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    นิยายเรื่อง : เมื่อต้องสวมบทบาทเป็นภรรยา ของท่านราชเลขาธิการ

    อ่านรวดเดียวจบก่อนใครได้ที่ Meb ค่า

    นักอ่านสายอีบุ๊กสามารถจิ้มลิ้งด้านล่างได้เลยน้า

    https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiNzQ0MDQwMiI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjMwMzExNSI7fQ

    คำโปรย
    จะเป็นอย่างไรเมื่อภรรยาที่แต่งเข้าจวน อาจไม่ไร้เดียงสาอย่างที่คิด แล้วสิ่งที่นางแสดงให้เห็น เป็นแค่กลอุบายต่ำช้าหรือเป็นแค่มโนจินตนาการปลุกปั่น "ในเมื่อเจ้าชอบเล่นละคร ข้าก็จะเล่นละครเป็นเพื่อนเจ้า!"

    เรื่องย่อ
    "ขอพรของเจ้ามา แล้วข้าจะไม่พูดซ้ำเป็นครั้งที่สอง"
    พรที่นางขอนั้น...เรียกเสียงหัวเราะส่อแววดูแคลนจากผู้ฟังไปปราดหนึ่ง
    "ข้าอยากเป็นสตรีที่มีกินมีใช้ไปชั่วชีวิต ไม่เป็นแล้วสตรีเร่ร่อนข้างถนน"
    หญิงสาวเอ่ยปากขอพรด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ แม้พรข้อนี้ของนางจะดูมักน้อยเกินไปหน่อย แต่เป็นที่พึงพอใจสำหรับนักฆ่าสาวเป็นอย่างมาก รอยยิ้มที่เหี้ยมเกรียมไม่ค่อยน่าไว้วางใจ ของหญิงปริศนากล่าวกับอ้ายฉิงว่า
    "ข้าจะทำให้พรข้อนั้นเป็นจริง นับตั้งนี้เป็นต้นไปเจ้าจะกลายเป็นสตรีที่มีกินมีใช้ไปชั่วชีวิต แล้วเจ้าจะต้องขอบคุณข้าในภายหลัง"
    ได้ยินคำตกลงปลงใจจากปากอีกฝ่าย อ้ายฉิงน้อยผู้ไร้เดียงสารู้สึกชาหนึบไปทั้งตัว แล้วดวงตาที่หย่อนยานของนางก็เริ่มปรือปิดอย่างไม่อาจควบคุม ต่อให้การหลับใหลครั้งนี้ เป็นการหลับใหลที่ไม่มีวันตื่นขึ้นมาอีก อ้ายฉิงน้อยก็ไม่คิดเสียดาย

     

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น