เหงา.....

เนื้อเรื่อง

เหงา...

คุณเคยรู้สึกเหงาบ้างไหมค่ะ....การที่เรามีคนที่เรารักอยู่ข้างๆ  แล้วมีวันหนึ่งเข้าหาย
จากคุณไป  คุณจะรู้สึกอย่างไร? 

ความรู้สึกของคุณตอนที่คนรักของคุณยังอยู่ข้างๆ....อาจไม่รู้สึกเหงา...แต่สักวันหนึ่ง
คุณจะได้รู้สึกว่าความเหงานั้นมันเป็นอย่างไง.....

ต่าย  กับ  อ๊อฟ เป็นคู่รัก กันมา1 เดือน  ต่ายนั้นเป็นนักเรียน ม ปลาย ธรรมดาคนหนึ่ง  ซึ่งมีความฝันที่จะได้มีครอบครัวกับคนที่เขารัก  และอาชีพที่เขาใฝ่ฝันคือ นางพยาบาลธรรมดาๆ
เธอจึงจำใจที่จะต้องเรียนสายวิทย์  ที่บ้านของเธอนั้นเป็นครอบครัวที่ค่อนข้างที่จะ เข็มงวดสัก
นิดหนึ่ง เพราะฉะนั้นเธอจึงไม่เคยออกไปผจญกับโลกภายนอกมากสักเท่าไร....และแม่ของเธอก็จะบอกกอยู่เสมอว่า  ต้องตั้งใจเรียน  ถ้าจะมีครอบครัวก็ให้มีฐานะการงานพอๆกัน  ไม่ต่างกันมาก  ส่วนอ๊อฟนั้น เขาเป็นทหารเรืออยู่  ที่บ้านเขาค่อนข้างที่จะปล่อยลูกชาย เป็นคนที่รักอิสระ  และเมื่อออกจากทหารไปก็ตั้งใจจะไปทำงาน คือการ  เปิดโต๊ะบอล    ซึ่งเป็นอาชีพที่ผิดกฏหมาย  และนั้นเป็นเป็นสิ่งที่พ่อ-แม่ของต่ายจะรับไม่ได้.....ต่ายจึงพยายามที่ให้อ๊อฟเป็นทหารเรือต่อไป  ซึ่งเป็นหนทางเดียวที่จะให้พ่อ-แม่ของเธอรับในตัวอ๊อฟได้......วันเวลาผ่านไป...อนาคตซึ่งไม่มีใครสามารถล่วงรู้ได้...สักวันหนึ่งอ๊อฟอาจไม่ได้ทำงานเปิดโต๊ะบอลก็ได้...เขาเชื่ออย่างนั้น

อยู่มาวันหนึ่ง อ๊อฟได้ทำความผิด..ซึ่งเขาจะต้องเข้าคุกของทหาร  เป็นเวลา17วัน  ถ้านับง่ายๆก็คือ 2อาทิตย์กับอีก 3 วัน....ข้าพเจ้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าในคุกทหารนั้นภายในมีอะไรอยู่บ้าง  อาจจะมีอะไรหลายๆอย่างที่ภายนอกไม่มีก็เป็นได้  และครั้งนี้ก็ไม่ใช่การเข้าคุกทหารครั้งแรกของ
อ๊อฟซะด้วย  มันกลับเป็นครั้งที่ 3 แล้ว  อ๊อฟต้องใช้ชีวิตในรั้วสูงๆนั้นเป็นเวลา 17 วัน  ห้ามเอาอะไรเข้าไปเลยทั้งสิ้น  ซึ่งอยู่ในนั้นแล้วไม่สามารถติดต่อกับใครได้เลย ยกเว้นทางจดหมายเท่านั้น...ก่อนที่อ๊อฟจะเข้าไปในนั้นเขาได้โทรหาต่ายก่อนที่เขาจะไป  สิ่งเดียวที่แทนคำพูดใดๆนั้นคือการกล่าวคำว่า  “ทิ้งทุกอย่างไว้ข้างนอกซะ รวมทั้งเราด้วย  และเข้าไปข้างในอย่างมีความสุข ”  นี่คือคำพูดของต่า
ย ซึ่งบอกก่อนที่เขาจะเข้าไป  

คุณอาจคิดว่าเวลา 17 วัน มันไม่นาน  แต่คุณรู้ไหมว่า 17วันของต่าย กับ อ๊อฟมันยาว
นานมากแค่ไหน  มันตั้ง 408 ชั่วโมง  ความเหงาเริ่มมาเยือนเธอเมื่อคืนแรกของการไปของอ๊อฟ
  จนบัดนี้เขายังคิดถึงอ๊อฟอยู่  และไม่รู้ว่าเมื่อไรมันจะครบ 408 ชั่วโมง  ความรู้สึกเหงา  ปล่าว
เปลี่ยว  ช่วงเวลาที่ทุกคืนได้คุยกันทั้งหมดมันหายไปในเพียงชั่วข้ามคืนเท่านั้น   เหลือเพียงแค่เสียงของอ๊อฟที่ยังคงก้องอยู่ในหูของเธอเท่านั้น....ความรู้สึกของเธอเป็นเช่นนี้  แต่ไม่มีใครล่วงรู้ถึงความรู้สึกของอ๊อฟได้เลย....

คุณเคยรู้สึกแบบนี้ไหม.....แล้วคุณมีวิธีแก้ไขหรือเปล่าล่ะ?