ธารธาริน

(เนื้อหาบางส่วน)

“เสน่ห์แรงจังเลยนะคะ” ศิรินมองเขาตาขวางก่อนขยับมานั่งข้างสามี

“ก็แค่เพื่อนที่เคยร่วมงานกันเองค่ะ”

“แค่มองตาก็รู้แล้วค่ะ”

“รู้อะไรคะ”

“ศิหิวแล้วค่ะ เมื่อไหร่อาหารจะมา”

“โมโหเพราะหิวเหรอ”

“ทำหน้าแบบนี้เค้าเรียกว่ากำลังหึงต่างหากค่ะ” ศิรินแสดงสีหน้าให้เขาเห็นแต่เขากลับยิ้มเอ็นดูในความอยากให้เขาได้รู้ว่าสีหน้าหึงเป็นเช่นไร

“หึ ๆ น่ารักจัง”

“ทำหน้าใจดีกับคนไปทั่ว แล้วก็เลิกยิ้มเดี๋ยวนี้เลยนะคะ”

“ยิ้มก็ไม่ได้ด้วย”

“หวง”