หายนะแห่งการดูดกลืน

เพื่อน-เฮ้ยนี่เพื่อนทำงานทุกวันไม่เบื่อบ้างหรอ..

เฮ้อ..ก็นะไม่อะไรทำนี่ทำงานแบบนี้แล่ดีแล้วเอ่าน่าทำงานไปเหอะเดี๋ยวก็ได้พักเที่ยงแล้วตั้งใจทำเข้าเอ่าสู้ๆ.

เฮ้ยเมื่อคืนฉั้นฝรรไม่ดีเลยฉั้นรู้ตงิดๆหัวใจหว่า...สงสัยฉันคงต้องเล่าให้เพื่อนฟังแล้วมั้งเฮ้ยเอาว๊า..นี่เพื่อนฉันมีอะไรจะเล่าให้ฟังหว่า

เพื่อน-อะไรนายมีอะไรจะเล่าให้ฉั้นฟังเล่ามาเลย อ้อ.,... ฉันนึกออกแล้วนายจะเล่าเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นสินะ เอาสิ่เล่ามาเลยฉั๊นรออยู่มาๆๆ

ฉัน-เฮ้อนานนี่นะบางวันเอาแต่คิดถึงเรื่องนี้เรื่องนั้น

เพื่อน-เอาน่าเล่ามาเถอะหน่าฉันไม่ก่อกวนนายล้าเล่ามาเถอะ

ฉัน-ก็ได้ๆๆๆ เอามาตั้งใจหล่ะฉันจะไม่เล่าให้คนอื่นฟังอีกเลยยกเว้นนาย..เพื่อน

เพื่อน-อ้อหรอจริงดิ่

ฉัน- จริง เพราะเรื่องนี้หน่าทำให้ตะหงิดใจนะเว้ย นายไม่รู้หรอก

เพื่อน - เอาน่าเล่ามาได้แล้ว

ฉัน - ได้ๆๆๆ เอ่าฟังหล่ะ เมื่อคืนฉันท์ฝันว่าทั่วโลกเกิดการล่มสลาย ตึกสูง หรือบ้านเล็กบ้านใหญ่พังกันยับเยินกันไปหมด เล่าผู้คนหายกันหมดเเทบจะไม่เหลือผู้คนเลย สิ่งที่ฉันเห็นนั้นมีแต่กองซากศพ เน่าแฟ้กันไปหมด เฮ้อความฝันของฉั้นก็แบบนี้แล่ นายคิดว่ายังไงล่ะ

เพื่อน- ฉันคิดว่านายคงคิดมากไปเองแล่ เอาน่าปล่อยมันไปเหอะ อย่าไปคิดยงคิดเยอะ

เอาล่ะได้เวลาทำงานแล้วไปกัน

ฉัน - เฮ้อฉันท์ยังเล่าไม่จบเลย เอาเหอะงั้นก็ไม่ต้องเล่าให้จบก็ได้ สงสัยฉันท์คงคิดมากไปเอง ปล่อยไปเหอะ

16:00 .. เลิกทำงานแล้วไปกัน ไปๆๆๆ คนที่เข้าเช้าพรุ่งนี้ต้องมาเช้าๆล่ะ ครับๆๆ เจอกันครับหัวหน้า

เพื่อน - คืนนี้นายว่างมั้ยไปเป็นเพื่อนฉันท์หน่อย

ฉัน - ไปไหนล่ะ เพื่อน - ก็ไปเที่ยวไง ฉันท์มีสาวเยอะเลยทีเดียวนายสนเปล่าล่ะเพื่อน 5555

ฉัน- ไม่ล่ะ ฉันท์ไม่ไปดีกว่า ฉันท์อยากจะพักผ่อนหน่อยหน่านายไปเหอะ

เพื่อน - ก็ได้งั้นเจอกันนะเพื่อน บาย

ฉัน - เฮ้อวันนี้จะกินอะไรดีนะเนี่ย ...ไปถึงบ้านแล้วค่อยว่ากัน

ฉัน - เฮ้อฉันท์คงจะไม่ฝันถึงมันอีกเลย นี่ก็ผ่านมาเป็นเดือนแล้วที่ฉันท์ยังคงไม่ฝันถึงมัน

เฮ้อสงสัยคงคิดมากไปเอง ฉันท์ควนโทรไปยังผู้จัดการว่าฉันท์จะขอหยุดยาวหน้า

สัก 1-2 เดือนได้เปล่าน้า งั้นลองโทรไปถามก่อนก็แล้วกัน 098############

ผู้จัดการ - เทออยากจะขอหยุดยาวสินะ อืม.....

เดี๋ยวดูก่อนนะว่าได้เปล่า ...,........อืมได้ งั้นอีก

3 วันก่อนก็แล้วกัน ช่วยเคลียร์งานให้เสร็จก่อนก็แล้วกัน

เสียพูดคุย - เค้าทำงานเก่งน้อ อืม ก็นะเค้าเก่งจะตาย อืม

เราคงเสียคนเก่งสัก สองเดือนเองจะเป็นอะไรไปเดี๋ยวเขาก็กลับมาล้ะ เอ้าแยกย้ายๆ

ย้อนกลับไป สองเดือนที่แล้วที่ทางตอนใต้ แอฟริกา ได้เด็กหนุ่ม สองเดินเล่นกันอย่างสนุกสนานกัน ..แล้วจู่ๆก็มีอะไรมากระชากเขาสองคนไป ผ่านไปไม่นานคนก็เริ่มทยอยทายไป และเริ่มทยอยหายไป ที่ ญี่ปุ่น แคนาดา สหรัฐ จีน ไทย และเหล่าต่างประเทศเองก็เริ่มทยอยคนหายไป ..ได้มีค้นหาและพบเบาะแส

เมื่อพบศพ สิ่งที่เหล่านักวิชาการและเหล่าศาสตราจารย์เองได้เห็นนั้นก็ทำให้ทุกคนเกิดสั่นเทากลัวกัน และได้ปิดเป็นความลับ

และแล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็ได้เกิดขึ้นเหล่าสัตว์ตัวประหลาดก็เริ่มทยอยขึ้นมาโดยที่เหล่าผู้คนไม่รู้อะไรเลย

จากผู้เขียน-

นี่เป็นเรื่องแรกที่เขียนขึ้นมาจากความฝัน ได้มีการแต่งเติมเข้าไปข้างในให้ดูเหมือนกับฝันให้มากที่สุด ....ได้มีการเขียนผิดหลายอย่างต้องขอโทษด้วย ขอให้อ่านสนุกนะครับ

เพื่อน