ม่านมังกร龙纹窗帘

ปั้นหยา ในวัย32ปีตัดสินใจจบชีวิตตนเองเองเพราะเบื่ออหน่ายกับโลกอันแสนน่าเบื่อ การชิงดีชิงเด่น การเอารัดเอาเปรียบ ตีสองหน้าใส่หน้ากากเข้าหากันประจบสอพลอ 

แต่แทนที่จะไปนั่งรอคำตัดสินโทษจากยมบาลไหงถึงมาอยู่ในสถานที่แปลกประหลาดแบบนี้ได้กัน ถ่ายละครกันอยู่เหรอ ปั้นหยาเดินออกมานอกระเบียงใจก็พลันกระตุกวูบไปอยู่ตาตุ่ม สูงชิบหายเลย!

มองลงไปเบื้องล่างจะเป็นชั้นทะเลหมอกไม่หนามากทำให้มองเห็นเบื้องล่างได้อย่างชัดเจนสูงอย่างกับดอยอินทนนท์แต่ต่างกันตรงที่ ที่นี่มีหิมะตกปรอยๆอยู่ตลอด ปั้นหยาเดินออกมาจากเรือนไม้ขนาดกลางสำรวจพื้นที่โดยรอบ บริเวณที่เขาอยู่ตอนนี้เป็นภูเขาสูงโดยรอบมีพืชพันธุ์ต่างๆที่ปลูกไว้ออกดอกผลสมบูรณ์ ที่ไหนวะ..

เขาเดินกลับเข้ามาในเรือนไม้อีกครั้งเฟอร์นิเจอร์ตกแต่งแบบจีนโบราณดูท่าจะเป็นของมีค่า มีเยอะขนาดนี้เชียว? เดินวนอยู่สักพักก็ต้องชะงักอยู่หน้ากระจกทองเหลืองบานใหญ่

"กูเป็นใครวะเนี่ย!!!!"