ยิ้มเย้ยใต้หล้า [จบ]

ข้อมูลเบื้องต้น

ยิ้มเย้ยใต้หล้า [จบ]

ซีอิ้ว เขียน

มีเพียงรอยยิ้มหนึ่งสาย สะกดใต้หล้า

มีเพียงรอยยิ้มหนึ่งสาย ทลายแผ่นดิน

มีเพียงหนึ่งเสียงฉิน ผะ... แผ่วดัง

รอวันนั่งบัลลังก์ของตน

...

เยียนแห่งซีหลาน

หานแห่งชางเป่ย

เหว่ยแห่งฉู่ซี

บุตรชายคนโทนของตระกูลหาน

หานซีเยว่

บุตรสาวคนโตของตระกูลหาน

หานซีซี

บุตรชายคนโตสายตรง ของตระกูลเยียน

เยียนเหวินหนิง

บุตรชายสายตรง คนรองของตระกูลเยียน

เยียนเทียนหง

บุตรชายสายตรง คนที่สามของตระกูลเยียน

เยียนซือชุน

------------------------------------------------------------------

เปิด 8/5/19

ภาพจาก pinterest นะครับ^^

ปล. เนื้อหาทางนักเขียนขออนุญาติเก็บไว้ก่อนนะครับ

เผื่อแก้ไขเนื้อหา

B
E
R
L
I
N
?

เนื้อเรื่อง

หนึ่งหลงหยางเคียงคู่

ดุจหงส์ตัวผู้ต้องการหงส์ตัวเมีย

วาสนาแสนสั้น

ทว่าความรักกับมั่นคงยืนยาว

...

ยิ้มเย้ยใต้หล้า [ตอนเดียวจบ]

'ฉากหนึ่งของตัวประกอบ'

     ขอเพียงแค่... ทุกอย่างจบลง

     จ้าวสำนักเนตรนภาหลับตาลง "ใช่" เพียงเพราะถ้าเจ้าหายไปรากในใจข้าจะถูกทำลาย เขารู้ดีว่าตัวเองกำลังหวาดกลัว เหตุที่เขาบอกว่าตัดรากถอนโคนเขาหมายถึงใจตนเองต่างหาก

     โคนที่คือความทรงจำของเขากับจวี้จวิ้นอี

     รากคือความรู้สึกในใจนี่ที่นานวันยิ่งเหนียวแน่น

     เปลวไฟค่อยๆ ดับมอดลง แสงจากดวงตะวันสาดเข้ามา คนที่เขาต้องการ 'หาย' ไปจากนี้และตลอดกาลแล้ว... ทุกอย่างถูกทำลายลงแล้ว แต่ภาพพวกนี้มันพาลให้เขารังเกียจ

     จ้าวสำนักเนตรนภาหันหลังแล้วเดินจากไป ชายเสื้อคลุมสีขาวเงินพลิ้วไหว ปกปิดฉากโศกนาฏกรรมและเรื่องราวตั้งแต่อดีตทุกอย่างเอาไว้

     หลังจากนั้นไม่นานยุทธภพก็ปรากฎข่าวน่าสนใจเรื่องหนึ่งออกมา

     ...การหายตัวไปของจ้าวสำนักเนตรนภา

     บางก็ว่าเขารู้สึกผิดเรื่องสงครามเก้าดินแดน บางก็ว่าเขาพบคู่ชีวิต บางก็ว่าเขาละเรื่องราวทางโลก 

     หลังจากนั้นร้อยกว่าปีผ่านไปเรื่องทุกอย่างเหมือนถูกลืม ชายอาภรณ์สีขาวเงินกลับมาพลิ้วไหวในราชสำนัก ทว่ามันกลับเป็นภาพขาวดำกับกลอนบทหนึ่ง

     ภาพชายหนุ่มชุดขาวนั่งอยู่บนตอไม้ ยกสุราดื่ม ดวงตาว่างเปล่า ราวกับริมฝีปากของคนๆ นั้นกำลังพยายามพึมพำประโยคหนึ่งออกมา

     เพราะเวลาที่ผ่านมานี้เขารู้ตัวดีทีี่สุด

     รากนั้นไม่มีวันตัดขาดได้อีกแล้ว จอกสุราในมือหล่นลงแตกละเอียด ทุกช่วงเวลาทั้งในเฟินสุดท้ายของชีวิต รอบกายก็ยังเจือกลิ่นอายว่างเปล่าและโดดเดี่ยว

     ประสุดท้ายของเขาดังสะท้อนทั้งหุบผาราวกับกำลังจะให้ใต้หล้าได้รับรู้ความผิดพลาดของเขา ทว่าเสียงนั่นกลับไม่ไม่คนคิดถึงเลย...

     "วาสนาแสนสั้น ทว่าความรักกับมั่นคงยืนยาว"

     

จบ...

B
E
R
L
I
N
?