(เฮีย)มังกร กินหญ้าอ่อน

"อาโหยว นี่น่านน่านนะ จื้อไยหยอ" เด็กน้อยเจ้าของแก้มย้วยๆวัยสามขวบ กล่าวแนะนำตัวเองพลางส่งรอยยิ้มหวานโชว์ฟันน้ำนมที่ขึ้นเต็มทั้งยี่สิบซี่ให้พี่ชายรูปหล่อที่อยู่ตรงหน้า

"คุณหนูคะ มารบกวนพี่เขาแบบนี้ได้ยังไง ไปค่ะกลับไปหาคุณแม่กัน" เด็กน้อยวัยขบเผาะ(?) ที่กำลังฝึกเต๊าะพี่ชายรูปหล่อโดนพี่เลี้ยงตามหาตัวจนเจอเสียแล้ว

"น่านน่านจีบ จีบชอบ" เจ้าเด็กตัวน้อยหันมาพูดกับพี่เลี้ยงด้วยสีหน้าจริงจังที่สุดเท่าที่เด็กสามขวบจะทำได้พูดไปพลางใช้นิ้วป้อม ๆชี้ไปที่พี่ชายคนแปลกหน้าเพื่อบอกให้รู้ว่า 

เนี่ยยย พี่ชายคนนี้แหละ น่านน่านชอบบบ 

พี่จ๋าา น่านน่านชอบพี่นะ

"ต้องขอโทษแทนคุณหนูด้วยนะคะที่มารบกวน ไปกันค่ะคุณหนู คุณแม่ท่านรออยู่ข้างในแล้วน้าาา" พี่เลี้ยงกล่าวขอโทษเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าพลางก้มตัวลงมาอุ้มน่านน่านตัวน้อยก่อนจะเดินเข้าไปในงานเลี้ยงที่เพื่อไปหาผู้เป็นแม่ที่อยู่ด้านใน

ทางด้านมังกรที่แอบออกมานั่งเล่นข้างนอกเพียงลำพังก็ได้แต่งุนงงพลางมองตามหลังเจ้าเด็กตัวน้อยที่ตอนนี้กำลังโดนพี่เลี้ยงอุ้มหายเข้าไปในงานเลี้ยง

เจ้าก้อนแป้งน้อยนั้น มังกรประเมินแล้วว่าอายุน่าจะยังไม่พ้นสามขวบเลยด้วยซ้ำ ช่างเป็นเด็กสามขวบที่ถือได้ว่ามีความกล้าและตาถึงไม่เบาที่คิดจะมาจีบคนอย่างเขา 

แต่เดี๋ยวนะ...สามขวบ!!

 นี่ถ้าจะให้คิดจริงจังเขาไม่ต้องรอไปจนแก่เลยรึไง

แค่คิดเล่นๆว่าต้องรอจนเจ้าก้อนแป้งนั้นโตพอที่จะแต่งงานด้วยได้ มังกรก็รู้สึกแก่ขึ้นมาในทัน ทีทั้งๆที่ตอนนี้ตัวเค้าเองเพิ่งจะอายุเพียงสิบห้าปีเองแท้ๆ