ดงดอกหญ้า

เขามองกวาดสายตาไปยังทุ่งดอกหญ้าสีขาวที่ลู่ไปมาพร้อมกันตามกระแสลมที่ผัดผ่าน ก้านชูดอกหญ้าที่แก่จัดนั้นยอมทิ้งให้ฝอยละเอียดของมันได้ล่องลอยไปตามทิศทางซึ่งกระแสลมมีอำนาจจะกำหนด เขาใคร่แอบคิดต่อไปว่าจะมีดอกหญ้านั้นสักเท่าใดที่จะมีโอกาสได้เติบโตเป็นต้นใหม่อย่างสมบูรณ์สวยงาม