งานนี้เป็นงาน stand alone prequel ถึงจะไม่เคยอ่านโคนันมาก่อนก็ยังสนุกได้จ้ะ
ข้อมูลและ character profilingสมจริง เหมือนเป็นภาคเสริมของ Conan Universe ที่มีข้อเท็จจริงแน่นที่สุด
รักต้องลุ้น - ปมปริศนา - รหัสลับ - เจาะลึกตัวละคร - เนื้อเรื่อง - จิตวิทยา - แอบฮา

Snippets: ตัวอย่างจากบางบท (พยายามที่จะSpoilให้น้อยที่สุด มันเลยดูกุด ๆ นิดนึงนะ)
[จากตอน 7]
“Minos งั้นเหรอ เข้าใจคิดนะ” ฟุรุยะยิ้มที่มุมปากขณะเดินออกมาจากห้องประชุมแผนงาน
โมโรฟุชิตามออกมาติดๆ
“หึ เทพเจ้ากรีกผู้ตัดสินคนตายในโลกใต้พิภพสินะ แถมยังเป็นเทพที่สร้างเขาวงกตแล้วขังครึ่งคนครึ่งกระทิง Minataur ไว้ในนั้น”
“งั้นนายอยากลองเป็นTheseusไหมล่ะ ผ่านเขาวงกตเข้าไปสังหาร Minataur” ฟุรุยะแสยะยิ้ม จ้องหน้าหยั่งเชิง
“เอ ไม่รู้สินะ” โมโรฟุชิตอบเพื่อน สายตามีแววท้าทาย
ไม่เกินครึ่งปีหลังจากนั่นโมโรฟุชิ ฮิโรมิสึก็เข้าไปแฝงตัวในองค์กรได้สำเร็จจนได้รับโค้ทเนมสก็อต
ฟุรุยะนึกเสียใจนิด ๆ ที่ตอนนั้นพูดในทำนองท้าทายเพื่อนรัก ใจจริงเขาอยากจะรับงานนั้นเอง แต่ตอนนั้นเขากำลังติดพันกับการสืบสวนสำคัญอีกเคสที่ไม่อาจละมือได้
.......
Amuroได้รับการติดต่อจากสมาชิกโค้ทเนมGin ถือเป็นครั้งแรกที่เขาได้รับการติดต่อโดยจากคนระดับสูงขององค์กร...
เขาระมัดระวังการวางตัวในฐานะเด็กใหม่ แต่ก็ค่อย ๆ สร้างโอกาสให้ตัวเองได้แสดงความสามารถทางการวิเคราะห์ และการสกัดข้อมูล จนผลงานเล็ก ๆ สะสมเป็นฝีมือที่เด่นชัด ในที่สุดเขาก็เริ่มจะได้รับความไว้วางใจจากคนระดับสูงขององค์กรแล้วสินะ Amuroคิด
ไม่มีความสำคัญผิดอันเกิดจากความทรนงในมันสมองของตนครั้งไหนจะหันมาแว้งกัดเขาเท่าครั้งนี้อีกแล้ว
.......
Amuro ชะงัก
โยชิมิเอะ ฮิคารุ ...ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร
ถ้าหากว่าการพบกันทั้งหมดนี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ...
.......
[จากตอน 14]
หญิงสาวมองดูคู่สนทนาที่นิ่งไป เธอรอให้ความหมายของมันซึมซับเข้าไปในมโนสำนึก ดูสีหน้าของเขา จากนั้นค่อยเอ่ยถามขึ้นอย่างสุภาพ
“จะกรุณาหายโกรธฉันได้ไหมคะ”
Amuroเงยหน้ามองหญิงสาวชั่วครู่ ก่อนจะยกหลังมือวาดใส่หน้าเธอ ฮิคารุหลับตาปี๋เตรียมถูกตบแต่สัมผัสเด้งมาโดนแก้มอย่างเบามือ
“นั่นมันก็อยู่กับว่าโยชิมิเอะซังยังปิดบังอะไรผมอีกหรือเปล่า" Amuroเริ่มพูดอย่างจริงจังแต่ในที่สุดก็เผลอยิ้มออกมา "นี่เป็นการลงโทษขั้นแรกครับ”
ฮิคารุรีบรายงานถึงรายการน้ำเกลือและยาอย่างอื่นที่เธออัดเข้าร่างเขาคืนนั้น Amuroพยักหน้าฟังเงียบ ๆ อยู่ซักพักก่อนจะหรี่ตามอง ยิ้มแค่น ๆ เข้ามุมปาก
“แค่นั้นน่ะเหรอครับ แต่สีหน้าคุณบอกว่ายังมีอีกนี่นะ”
เธอจะขยับตัวหนีไปตั้งหลักแต่ชายหนุ่มกลับนั่งขวางทางออกจากโซฟาไว้ ก็โธ่เอ๊ย เขายิ่งขยับมาไกล้ ๆ ก็ยิ่งทำให้เธอนึกถึงตอนที่ต้องแสร้งเล่นละครจ...กัน ตอนนี้คำว่า’เรื่องน่าอาย’คงเขียนเปรอะทั่วหน้าเหวอ ๆ ของเธอ
“รายละเอียดที่เหลือเป็นความลับค่ะ Afterall, a secret makes a woman woman.” ฮิคารุพยายามปั้นหน้าท้าทายตอบ คิดในใจว่าถ้ายังไงเชิญเรียกชั้นว่าโยชิมะเอะซังต่อไปเถอะ