สะกดไหมครับว่ารักของเธอ

ชโรธรณ โพนิวัธสรัน นักกีฬาเทควันโด้เยาชนทีมชาติรุ่นอายุ17-18ปี ผู้ได้ชายาว่าสตรีไร้พ่ายตัวแทนประเทศไทยความหวังของประเทศในการไปคว้าแชมป์กีฬาโอลิมปิกที่กำลังจะถึงนี้ โดยเธอยังคนรักษาสถิติ ไม่เคยแพ้เลยตั้งแต่เธอลงเข้าแข่งขันลีกเยาวชน แต่ตอนนี้เธอกับประสบอุบัติเหตุหลังจากเข้าช่วยเหลือเด็กและคนชราที่กำลังจะข้ามถนน ทำให้ในตอนนี้เธอบาดเจ็บสาหัสแล....

ฉันกดปิดทีวีด้วยมือขวาที่ไม่บาดเจ็บ ใช่แล้วฉันชื่อชโรธรณ หรือชิโร ตอนนี้กำลังพักผ่อนอยู่ที่โรงพยาบาล สบายดีบางอย่าง ในขณะที่กำลังนั่งเปิดทีวีดูข่าวของตัวเองอยู่ที่ห้องวีไอพี ตัวฉันก็นึกเรื่องสนุกๆขึ้นมาได้

"คนไข้ชโรธรณครับ" เสียงคนหล่อหมอหล่อๆที่กำลังเดินมาเค้าชื่อหมอสุริยัน รู้จักแค่ชื่อจริง(อ่านมาจากป้ายที่ติดตรงเสื้อกาวน์) หมอหล่อจิตใจงดงามหน้าตาจัดว่าหล่อจัด ตัวขาวพ่องประนึงขัดตัวด้วยน้ำนม หน้าหล่อๆเล็กเท่ามือของฉันได้ ตาโตจมูกโด่งผิวขาว นี่มันเจ้าชายในนิทานชัดๆ ฉันจะถือว่าอุบัติเหตุครั้งนี้เป็นพรมลิขิตที่ทำให้ฉันได้มาเจอกับหมอหล่อๆคนนี้

"มาแล้วหรอค่ะหมอ"

"มีอะไรถึงเรียกผมมาครับ"

"หมอมีแฟนรึยังค่ะ"

"นี่ไม่ใช่คำตอบที่ผมอยากได้ยินครับ"

"ถึงคนไข้จะเป็นไข้ใจ แต่ยังไงก็ยังรักคุณ...หมอนะคะ"

"อืม นอกจากคนไข้ชโรธรณจะป่วยทางกายภาพแล้ว ยังมีปัญหาทางด้านสมองด้วยสินะครับ เดี๋ยวผมจะกลับไปบอกอาจารย์หมอให้นะครับ"

"พี่หมอหยิ่งอะ ทำหนูหน้าชาเลยนะคะคนอุตสาห์คิดถึง"

"..."

นี่คือเรื่องปกติของผม ชีวิตนักศึกษาแพทย์ปี6 ชีวิตที่ใกล้กับคำว่านพ.อย่างเต็มตัว ชีวิตเดิมๆที่ไม่มีอะไรมากนอกจากราววอร์ดตรวจคนไข้ไปพร้อมกับอาจารย์หมอ กินข้าวอยู่เวร ออกเวรและนอนหลับ

ผมรู้ว่าแค่เพราะหน้าตาของผมทำให้ใครๆก็ชอบมายุ่งกับผมโดยเฉพาะเธอ ชโรธรณ เด็กสาวม.ปลายที่เป็นนักกีฬาทีมชาติที่มีชื่อเสียง ไม่รู้อะไรดลใจเธอเธอจึงขอให้ผผมมาเป็นแพทย์ประจำตัว ไอเราที่งานเยอะเพราะใกล้จะจบอยู่แล้วก็ยังโดนอาจารย์หมอมาขอให้ไปรักษา เด็กคนนั้น ตั้งแต่นั้นผมก็โดนเด็กคนนี้จีบทุกวันเหมือนกินยาหลังอาหารสามมื้อบางทีเธอก็เอาแคปชั่นหรือคำคมมาพูดบ้าง บางทีก็พูดออกมาโต้งๆบ้าง จนคนในวอร์ดเอาใจช่วยให้เธอจีบผมสำเร็จไปกันหมด คนไข้ที่ไม่เหมือนคนไข้ แต่ถึงยังไงผมเชื่อว่าทุกคนที่มาโรงพยาบาลต่างมีแผลกันทั้งนั้นมันอยู่ที่ว่าแผลนั้นเหมาะกับหมอที่จะรักษาแบบไหน

"พี่หมอ พี่เคยเบื่อคนไข้คนนี้บ้างไหมคะ"

"คุณชโรธรณเป็นคนไข้ของผมทำไมผมจะไม่เบื่อละครับ"

"อ๋อ..หึ! เมื่อกี้พี่หมอพูดว่าเบื่อหนูเหรอคะ"

"ป่าวนิครับ^_^"

"หนูจะพยายามเชื่อนะคะ"

แม้ว่าผมจะรู้สึกตามที่พูดแต่ถึงยังไงผมก็ไม่ได้เบื่อความตรงไปตรงมาของเธอหรอกนะ คนไข้ชโรธรณ