พ่อตัวร้ายข้าจะช่วยท่านเอง....

ท่านเฟยหลง ไปทางนั้นกันเถิดเจ้าค่ะ " นางคว้ามือเขา เเล้วพยายามไปที่ใดซักที่ ภาพที่เห็นคือ หญิงสาวโฉมสะคราญจับมือบรุษที่หน้าตาหล่อเหลา กำลังวิ่งหนีบางอย่าง

" เหตุใดเจ้าจึงดูรีบร้อนนัก เราจะไปที่ใดกันหรือ " เขากล่าวขึ้นพรางปรากฏรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปาก เหอะเขายังมีหน้ามาถามอีก

จะให้ข้าบอกได้อย่างไรว่า ไม่อยากให้ท่านเจอเเม่นางเอกน่าตบนั้น เพราะไม่อยากให้ท่านตกหลุดรักนางอย่างไรเล่า

เพราะชีวิตที่เเล้วเเม่นางเอกน่าตบนั้นจะสังหารท่าน เฮ้อ เกิดมาเป็นเมนตัวร้ายปวดใจจริงๆ ลู่ไป๋เฟิ่ง บนในใจ

**เนื้อเรื่องของนิยายเป็นเเนวสุขนิยมเพราะฉะนั้นจำนวนตอนอาจจะไม่มากนะคะ**

***นิยายเรื่องนี้เเต่งขึ้นจากจินตนาการของไรท์เองถ้าผิดพลาดประการใดขออภัยมานะที่นี้ด้วย***

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องเเรกที่เขียน การเว้นวรรคหรือคำพูดตัวละครอาจจะดูเเปลกๆไปบ้างเเต่ไรท์สัญญาว่าจะพัฒนาผีมือเพราะฉะนั้นเวลาจะคอมเม้นท์อะไรช่วยค่อมเม้นเบาๆนะเค้าอ่อนไหวง่าย"

ขอบคุณคนที่หลงเข้ามา ขอให้สนุกกับนิยายของไรท์นะคะ (⁠｡⁠•̀⁠ᴗ⁠-⁠)⁠✧